Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Odysseus '91 7 - Eminent Boys 2

Odysseus '91 7 - Eminent Boys 2

Odysseus '91 7

2 - 1

Eminent Boys 2

Competitie

Heren 7 - Reserve 6e klasse 611

Datum

26 november 2011 15:00

Accommodatie

Onbekend

Odysseus’91   7  - Eminent Boys 2

 

Na 3 wedstrijden op rij verlies weet Ody heren 7 de volle 3 punten weer eens te pakken. Thuis tegen Eminent werd een minimale zege uit de strijd gesleept; 2-1!

 

Een week na het teamweekend in Gent mocht heren 7 aantreden voor de wedstrijd tegen Eminent. Voor de mensen die niks meegekregen hebben van het teamweekend is hier een samenvatting:

 

Na een (korte) treinreis door de lage landen kwamen wij aan in Gent. Eenmaal daar
werd het hostel opgezocht om de spullen te dumpen, een boodschap te lozen of de
haartjes in te vetten. Het avondprogramma werd gevuld met een bezoekje aan de
beroemde Dreupelkot (of had het toch een iets andere naam). Met de verschillende jenevertjes in onze buikjes kropen wij naar de uitgaansgelegenheid van Gent.
Hier was ‘Point Final’ zowel ons begin als eindpunt.

            Er schijnt die avond overigens nog een heel avontuur te zijn beleefd maar hier laat mijn geheugen mij in de steek. De volgende dag stond een uitstapje naar
het graflelijke Kortrijk in de planning. Een stadje om zeker over te slaan als
u op zoek bent naar een warm, schattig centrum met oude gebouwen en een mooi
winkelstraatje. Gelukkig kon er in Kortrijk wel gekard worden en voetbal worden
gekeken. Dit had onze reizende lijder al wel gezien. In den avond werd de
koddige kroeg ‘Het Spijker’ in Gent opgezocht. Hoewel velen de naam van de
barvrouw nooit gespot hebben, was zij wel de moeite waard om te vechten over
wie er dit keer bier mocht halen.

Na een goed aantal halve liters en een stevige discussie over lichaamsdelen werden de bedjes opgezocht en de roes uitgeslapen. Zondags stond ons de treinreis naar het mistige Utrecht voor de boeg. Eenmaal in Utrecht dook iedereen dan ook met plezier onder de wol om wat uurtjes slaap in te halen. Hoewel iedereen?? Naar verluid werd één mak schaap nog meegesleurd de stad in, om zijn vriendin te vergezellen bij het shoppen. Kortom een goed weekend voor allen!

 

Degenen
die hun tijd liever niet verspillen aan het nogmaals lezen van deze
samenvatting volgen hier nog de steekwoorden in willekeurige volgorde:

 

Gent, bier, jenever, meer bier, karten,
KV Kortrijk, Charlotte, iets met een kat en een hond, conductrices, nog meer
bier, Kortrijk, Mendoza, lopen, lopen en nog eens lopen.

 

(Doe er uw voordeel mee!)

 

Een week na dit alles moest heren 7 zoals gezegd aantreden tegen Eminent. Sommigen waren duidelijk beter bijgekomen dan anderen. Zo leek Arjan nog last te hebben van duizelingen toen hij de opstelling maakte. Onze spits Ron kwam als laatste man het veld op en onze laatste man Daano als spits. De wereld op z’n kop!

Ook ik had nog wat vermoeidheidsklachten. Mede hierdoor is de verdere opstelling mij volledig ontgaan. Maar ach wat maakt dat uit, je doet het immers als team……toch?!

 

Al vlak na het fluitsignaal, door de prima scheidsrechter, werd duidelijk dat de tegenstander niet voor niets 1 plekje onder ons stond. Slordigheden van beide kanten bepaalden de wedstrijd. Het resulteerde echter in meer gevaar van de kant van Eminent dan van Ody. De lat en kunst en vliegwerk brachten uitkomst voor de heren van het 7e. Mede door dit staaltje kunst en vliegwerk werd de man van Staal naar de kant gestuurd met een bebloede knie. Zou hij dan niet helemaal van staal zijn? Het was door de grotere kansen van Eminent tegen de verhouding in toen Stephan na een prachtige actie, vlak voor rust, toch de 1-0 binnenschoot. 
Na de rust moesten de wissels helpen om de overwinning uit het vuur te slepen. Dit
was alleen niet zomaar gedaan. Eminent gaf zich niet zomaar gewonnen en wisten
na een stabiele, rustige periode van Ody zo’n kwartier in de tweede helft de gelijkmaker binnen te combineren. Nu was het aan Ody om de schouders eronder te zetten, en dit gebeurde ook. Kansjes werden opgevolgd door kansen die vakkundig verspilt werden door ondergetekende (en teamgenoten). Het was 10 minuten voor tijd toen een corner over de volle zestien van Eminent viel en dezelfde ‘verkwanselaar van kansen’ besloot de bal nog maar eens in te brengen. Hoewel de volgende actie slechts een paar seconde duurde leek het een eeuwigheid.
David controleerde de voorzet met de borst om hem panklaar te leggen voor onze
enige echte Stürmer: Herr P. Mueller. Deze faalde dan ook niet! In een kort
interview na de wedstrijd claimde de heer Mueller: ‘Ik ben nog nooit zo blij
geweest met één van mijn doelpunten’. (We zullen de archieven erop naslaan
red.) Niet alleen bij de heer Mueller, maar bij het gehele team werd de treffer
dan ook uitbundig gevierd.

Het spreekwoordelijke hangen en wurgen in de laatste 10 minuten werd door onze
Poolse man of the match nog iets te letterlijk genomen toen hij een
doorgebroken speler van Eminent het shirt van lijf wilde scheuren. Het kwam hem
slechts op een plakje kaas te staan en de 2-1 voorsprong werd verdedigd.
Odysseus 7 wint met 2-1 van (een echte vent speelt bij) Eminent.

    

Als afsluiting een diepe buiging voor onze stand-in doelman Diederik die een fantastische wedstrijd keepte en op geen foutje te betrappen was! Hulde!

 

Martin ‘Kaasjager’ Kooij

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!