Maarssen 5 - Odysseus '91 7

Door Arjan van W, met medewerking van Robin S

Iedereen kent het gezegde dat een plaatje vaak meer zegt, dan duizend woorden. En wat zegt nu nog meer dan één plaatje? Juist; een fotostrip! En hoe komt een fotostrip nog beter uit de verf? Andermaal correct; zet er muziek van de Utrechtse zanger Herman van Veen onder!

Iedereen kent het fameuze liedje van Herman van Veen wel over de haastige spoed. Ondanks dat het nummer al in 1979 werd uitgebracht, is Opzij in deze jachtige tijden meer dan ooit van toepassing. En de kalende krullenbol Van Veen had nooit kunnen vermoeden dat het nummer op een zonnige zaterdag in de nazomer van dit seizoen Odysseus Heren 7 zou inspireren:
 

....Rennen...	....springen...	....vliegen...
....duiken....	....vallen..	...opstaan...
...en weer doorgaan!

Het wordt nog niet direct helemaal duidelijk, maar het doel van Ody 7 is toch echt de drie punten andermaal uit Maarssen meenemen. Sinds 11 september mocht de paarse equipe enkel in het vreemde opereren, maar dit heeft ze zeker geen windeieren gelegd. De zeges worden aaneengeregen en het doelsaldo is om ‘U’ tegen te zeggen: 21-5.

Het eerste bedrijf toont dit echter niet aan. Maarssen 5 is geen onbekende -dit gaat zeker op voor de kalende krullenbol Koos - maar toch laten de Odyssianen zich aftroeven op inzet. Dat hierbij de rust in het eigen spel niet aanwezig is, draagt bij aan de rommelige eerste periode. Veel te jachtig spel zorgt ervoor dat kansen nauwelijks kunnen worden genoteerd – niet in de laatste plaats door het gebrek aan notitieblok. Het is bij wijze van uitzondering dat het uitpubliek op kan veren na een achteloos overgeschoten peer – of een tomaat? - van één van de vele topscorerskandidaten die het team Odysseus 7 rijk is: Lukas M. 

Totdat Almer M zich teveel ergert aan de malaise en van rechts een bekeken voorzet aflevert op Stephan W. Laatstgenoemde haalt verwoestend uit, waardoor het virtuele scorebord 0-1 bij rust toont. Niets aan de hand dus, zeker als men bedenkt dat de Uithovelingen altijd pas na de thee echt op stoom komen. Bovendien staat de verdediging als een huis en is het balbezit hoopgevend. De fanschare van Romboud van de W en Twan van H kan met een gerust hart genieten van een laagstaande zon.

Het begin van de tweede helft geeft dan ook reden tot geruststelling. Kans op kans wordt gecreëerd. Er wordt gejaagd naar een verdubbeling van de voorsprong, waarbij met name de vleugelspelers van zich laten spreken. Afgemeten voorzetten leveren gevaarlijke situaties op voor het Maarssense doel. Één daarvan wordt bijzonder fraai binnengekopt door David van R, nog zo een topscorerskandidaat. De zomerse aankoop Stephan W stelt die andere aanwinst Ron S nog in staat om toch zijn doelpuntje mee te pikken, waarna Lukas M de zege veilig in veilige haven loodst na een wilskrachtige solo: 0-4.

Maar dan begint het te stormen. Het snelle aanvalsspel kost veel energie en het aansluiten naar voren en achteren gebeurt te traag. Maarssen begint opportunistischer te spelen en tegelijk laat Odysseus de teugels wat vieren. Ruimtes worden groter, het middenveld bestaat niet meer en dit speelt met name de thuisploeg in de kaart. De 1-4 en 2-4 vallen dan ook niet geheel onverwacht – vooral als men nagaat dat ‘spelen op de nul’ niet de sterkste kant van Odysseus is – en even wordt er zelfs nog voor de 3-4 geappelleerd. Gelukkig ziet de uitstekend blazende flierefluiter het gebbetje van de zijlijn tijdig in, en gaat hier niet op in. De storm bleek uiteindelijk te passen bij een glas water, zeker nadat David van R zijn tweede van de dag mag bijschrijven: 2-5.

Opzij, opzij, opzij. Maak plaats, maak plaats, maak plaats. We hebben ongelooflijke haast. We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan…

het Herbstmeisterschaft wacht namelijk!