Odysseus '91 1 - DOSC 1

Odysseus '91 1

4 - 2

DOSC 1

Competitie

He1 - Mannen Zaterdag standaard, 1, 3e klasse D

Datum

6 november 2010 14:30

Scheidsrechter

Bouyarden, A.

Accommodatie

Onbekend

Odysseus maakt het spannend op het nieuwe veld

Het was zaterdag, 11:00 uur, toen de eerste Odyzonen al gespot werden op het evaluerende sportcomplex aan de rand van de uithof. Gespannen liepen er drie kleine mannetjes heen en weer. Ze waren gefocust. Vandaag moest het weer gebeuren. De mannen uit Den Dolder kwamen op bezoek en waren vastberaden niet met lege zakken te vertrekken. Het was aan ons om daar een stokje voor te steken.

Alle spelers arriveerde netjes op tijd in het tactische hok. Tot ieders verbazing was, de normaal gesproken goed gevulde flap-over, deze zaterdag helemaal leeg. Willem dacht er het zijne van, “de koe heeft al het gras opgegeten en is weggelopen, daarom zien we niets!”. Dit bleek niet het geval te zijn. Pieter liet ons nadenken, echt zelf nadenken. Dit werd Loek eventjes te veel. Hij begon opeens te ratelen dat hij meer in eigen strafschopgebied moest komen, het woord strafschop zal overigens nog terugkomen in dit verslag. Er werd ons op het hart gedrukt om scherp te beginnen, niet geheel onterecht.

Na nog even gekeken te hebben hoe het tweede te sterk was voor de club van de verkeerde kant van de Eem, trokken we ons terug in ons holletje. Vandaag was een historische dag! Er mocht voor de eerste keer aangetreden worden op het prachtige nieuwe kunstgrasveld. Als gelooft in scorebordjournalistiek zal je denken dat Odysseus aan dit veld moest wennen, maar dit was niet helemaal het geval.

Goed, de wedstrijd. De scheidsrechter liet zich voor de eerste keer horen en de bal begon te rollen. De eerste 10 min was Odysseus sterker. Loek kreeg een aantal kansen om de 1-0 binnen te prikken vanaf de 16- en binnen de 16meter. Het geluk was nog niet aan zijn zijde. Adam was zoals gewoonlijk weer dodelijk gevaarlijk en liep met een lichaamsschijnbeweging langs zijn tegenstander. Deze trok aan de handrem en scheidsrechter vond dit een penalty waard. Loek was al lekker warm geschoten en ging achter de bal staan. Jammer genoeg schoot hij hem niet krachtig genoeg in. Hij maakte dit echter goed door Gijs met een goede steekbal 1 op 1 voor de keeper te zetten, hij kon zijn zenuwen niet in bedwang houden en tikte de bal ruim naast. De mannen van DOSC pakten op dat moment de vleugels af van de Griekse goden. Met gevaarlijk counterspel kwamen zij opeens oog in oog met onze Teun te staan. Normalitair schrikt men hier wel even van, maar de spits van hen bleef rustig en schoof de bal er koelbloedig langs. 0-1. En dan was het Den Dolders kwartiertje nog niet klaar. Enige minuten later werd het zelfs 0-2. Er werd een corner sterk ingekopt door de rechtsback van DOSC, deze spatten echter nog op de paal. Na slecht wegwerken kwam de bal weer terug ons strafschopgebied in. Weer kopte de rechtsback, maar deze keer op de lat. De bal kaatste rechtstreeks terug richting een andere tegenstander die hier geen moeite meer mee had. Conclusie: 0-2 en een flinke opgave voor de Odyzonen.

Eindelijk wakker geschut werd er nu steeds beter gevoetbald. Rik had nog een paar prima voorzetten in huis, maar in doelpunten resulteerde deze (nog) niet. Tot het moment dat de K. één van deze ballen in ontvangst mog nemen. Met nog een aantal keer sterk kappen en draaien creëerde hij ruimte voor het schot. Iedereen met een paars hard sprong een gat in de lucht! Hij liet het net vibreren en de 1-2 was van het scorebord af te lezen. Odysseus mocht op zoek gaan richting de gelijkmaker. Deze werd ook gevonden! En wel in de persoon van het feestvarken zelf. Karim kreeg de bal nog knap voor met zo’n cornervlag tussen zijn billetjes en vond ‘Yo man Dams’. Uit de draai wist het hij de keeper knap te passeren. Ik kan het niet beter verwoorden als Pieter deed: “Juist Farley, dit is nou een echte spitse goal!”. Met deze tussenstand konden we ons klaar gaan maken voor de marathon richting de kleedkamer. Sssjjjjrup, snel thee naar binnen en weer terug. Erop en erover!

Het sleutelwoord van de tweede helft was “spanning”. Om dit te verduidelijken toch nog even het woordenboek erbij gepakt.
Spanning. Zelfst. Naamw. 1 toestand dat jij of andere mensen onrustig of zenuwachtig zijn over iets. Synoniem: stress `in spanning zitten over de uitslag van een examen` `De spanningen in de wereld zijn hoog opgelopen.`

Laten we beginnen met de eerst genoemde synoniem . Odysseus ’91 begon de deze keer een stuk scherper in vergelijking met een uur geleden. En tot ieders tevredenheid resulteerde dit ook snel in een doelpunt. Farley maakte zijn tweede van de dag met een listig schot in de linker onderhoek.
Voor het eerst op deze zaterdag stond Odysseus ’91 voor! Maar er moesten nog heel wat minuten gespeeld worden. Odysseus bleef aan dringen. Loek kwam vrij snel na de derde treffer tegenover de keeper te staan maar mocht niet schieten omdat er achter hem nog een duel aan de gang was. Ook Karim werd nog een aantal keer gevaarlijk met zijn linker been. Maar hij wilde er niet in. Het werd tijd voor vers paars bloed in de ploeg. En dit kwam er in de personen van Rutger en Jan. Het bleef lang 3-2 door onder andere knap keepers werk van Teuntje. Tot het moment dat el capitano Dresen zijn naam bij de doelpuntenmakers mocht voegen. Na een voorzet van Karim schoot hij erg knap de 4-2 binnen.

Nu komen we aan bij de tweede betekenis van het woord spanning. Dit soort spanningen liepen namelijk op sportpark Olympos ook wel aardig op. Jammer genoeg resulteerde dit in een aantal kaarten en zelfs een rode kaart voor de keeper van DOSC. Na een poging om toch nog door te spelen met 11 man, moest er van hen toch echt iemand het veld verlaten. Al met al een bewogen wedstrijd. DOSC begon brutaal, maar Odysseus toonde veerkracht. Een moeizame en zwaarbevochten wedstrijd, maar die drie punten zijn toch mooi binnen!

Na een paar enorme goede grappen in de kleedkamer kwam ter spraken wie eigenlijk de punten mee had genomen. Bleek dat ze nog op het veld lagen! Patrick reageerde bliksemsvlug en rende snel terug naar het veld om ze te pakken. Eenmaal terug in de kleedkamer haalde Patrick nog even een grapje uit door te zeggen dat de punten er niet meer lagen, maar gelukkig hielt zijn pokerface niet zo lang stand en lachte hij alle onzekerheid weg. Vandaag zijn de drie punten gered!

Het beloofde nog lang onrustig te blijven. De paarse rakkers namen nog een aantal goudgele rakkers op het FarleyDavidson. Onder het motto”Een beetje gay is best oké” maakte de backstreetboys de dag helemaal compleet.

Volgende week mogen wij richting Elst. Dit is voor Patrick een thuiswedstrijd die hij maar al te graag wil winnen. Daarom wil ik graag afsluiten met de spreuk: “één voor allen en allen voor één!”.

Bedankt voor uw tijd.

Van uw reporter,
Gijs Hobbelink