"Vrouwen horen in de keuken!"

Vrijdag 8 maart 2024: de dag dat we allemaal weer stilstaan bij het teken van strijdbaarheid en het gevoel van solidariteit van vrouwen overal ter wereld. We zijn in deze wereld al ver gekomen op het gebied van vrouwenrechten, maar natuurlijk is er ook nog veel werk aan de winkel.

Oké, laten we teruggaan naar het begin, toen vrouwen meer in de keuken werden gezien dan achter het stuur van verandering. In de oudheid was het verhaal vrij duidelijk: vrouwen waren voornamelijk beperkt tot het huiselijke leven. Ze waren meesters in het koken, schoonmaken en het verzorgen van de kinderen terwijl de mannen, tja, waarschijnlijk Socratische gesprekken in een wit gewaad op een forum aan het beoefenen waren. We moesten van ver komen.

En dan naar de 19e eeuw (want wat gebeurde er nou in de middeleeuwen?) en we kijken naar de geboorte van de feministische bewegingen. Vrouwen begonnen op te staan en te zeggen: "Wacht eens even, wij willen niet buitenspel worden gezet! Wij willen meedoen in de samenleving!" Vrouwen eisten stemrecht, onderwijs en gelijke kansen op de arbeidsmarkt. Dit was het begin van een revolutie die niet te stoppen was.

In de vroege 20e eeuw begonnen vrouwen wereldwijd terrein te winnen. Ze schopten hard terug tegen ongelijkheid en wonnen beetje bij beetje terrein. Stemrecht werd verworven, en langzaam maar zeker begonnen vrouwen op te duiken in beroepen die voorheen alleen voor mannen waren weggelegd. De keuken was niet langer de enige plek waar je een vrouw kon vinden.

Maar laten we eerlijk zijn, het duurde even voordat we echt op stoom kwamen. Menig oma van onze generatie heeft nog een verzorgende rol gespeeld, voornamelijk in het huis. De jaren '50 en '60 brachten nog steeds dit stereotype van de perfecte huisvrouw naar voren, maar onder de oppervlakte borrelde er iets. Vrouwen begonnen te contreren tegen het idee dat hun enige doel in het leven was om een huis en kinderen te beheren.

En daar kwam de jaren '70, de tijd van de flowerpower en de tweede golf van het feminisme. Vrouwen trokken de straten op en eisten gelijke rechten op alle fronten, terwijl er met spul vanuit Colombia nieuwe werelden werden geopend. De arbeidsmarkt opende zich langzaam voor vrouwen, en meer en meer van hen begonnen carrières buiten het huis na te streven. De keuken werd een optie in plaats van een verplichting.

Gelukkig zijn we nu in een tijdperk waarin vrouwen over de hele wereld op gelijke voet staan met mannen. We zien vrouwelijke CEO's, presidenten, wetenschappers, en ja, zelfs chef-koks die niet gebonden zijn aan de keuken. De wereld heeft eindelijk erkend dat vrouwen net zoveel te bieden hebben als mannen, en we laten ons niet langer tegenhouden door verouderde stereotypes. Toch is dit voornamelijk nog steeds bekeken via de westerse bril, en is er in grote delen van de wereld nog veel te winnen.

Fast forward naar zaterdag 9 maart 2024. Na een mooie International Women’s Day waarop menig Instagram storyline vol stond met mooie steunbetuigingen, stonden Dana van der Graaf en Saskia Hendrikx aan de vooravond van hun trainersdebuut. In de voorbije weken hadden ze al mogen proeven aan het trainersvak met assistentie van Martijn en Sanne, maar op een vroege ochtend op het combiveld stonden ze er toch echt alleen voor.

Terwijl hun hart nog was gevuld met trots van de dag ervoor, puilde deze al helemaal uit door de geweldige winst van Hornbach 4: 6-2. En als dat nog niet genoeg was: de tactische meesterzet om verdediger Noah in de spits te zetten resulteerde in 2 goals van zijn schoen. Dat uitgerekend de feministische man die al zijn gezelligheid en mannelijke vrienden opgaf voor een vrouw, dat moest gewoon zo zijn. Pure extase.

Toch bleek het geluk op te kunnen voor Saskia, ook wel bekend als Miss Colombia en groot fan van het krachtige flower-power tijdperk. Onze Colombiaan moest namelijk de vlag tijdelijk in handen nemen doordat Patria TFT uit het veld had getrapt. “Trainer zijn, voetballen en zelfs assistent-scheidsrechter zijn, in wat voor geweldige tijd leef ik wel niet!” zei Saskia fluisterend tegen zichzelf. Maar toen ze vol trots de vlag omhoog stak voor buitenspel, werd haar interne dialoog over geluk plots gestopt: “Hee joh echt niet! Vrouwen horen in de keuken!”.

En zo, dames en heren, zijn we weer terug bij af. Hoe het met Saskia ging na dit incident? Die heeft het na het diner van H3 allemaal niet binnen kunnen houden en heeft bijna geen oog dichtgedaan: “Gewoon te veel gedronken.” Gelukkig zit vertrouwenscontactpersoon Jules Voragen in het team van de werklieden: je kunt altijd met ons praten, Sas.

Oh, die vent kreeg trouwens een mooie tijdstraf.

Tot zaterdag 8 maart 2025!

MvL

Registreren Waarom registreren