Noah warmlopen, iemand anders even vlaggen!

22 september, 20:00.
Met een knorrende maag neem ik een ferme hap van de vettige kost, want ik moet wel stevig aan de bodem werken voor de avond die voor mij ligt. In de zwarte piste ligt de focus natuurlijk op een feest van epische proporties. Om mezelf als de ultieme mooiweer voetballer te presenteren, heb ik een authentieke outfit uit Mallorca aangetrokken. Mijn ensemble bestond eigenlijk alleen uit een wijd open geknoopt Hawaii-overhemd, met daarachter twee weken aan ongeschoren borsthaar. Ik heb namelijk al een paar maanden een vriendin, dus echt mijn best voor een outfit doe ik al jaren niet meer.

Het mixen van de beroemde 'Palma Orange Blossom' cocktail brengt iets in me naar boven. Het doet me denken aan die legendarische Ody cocktailavonden, althans, van wat ik mij nog herinner. Mijn voetbalschoenen, gehuld in een dikke laag tape die er al weken op zit, zitten stevig aan mijn voeten, waardoor het idee om vanavond zonder schoenen naar huis te gaan snel van tafel geveegd wordt. En dat is eigenlijk best handig, want het herinnert me er steeds aan dat ik morgen om 10.00 uur moet voetballen en dat ik het dus niet al te bont moet maken vanavond.

23 september, 06.00.
Ik ontbijt morgen wel met een luxe kopje koffie van Olympos, rugtas met voetbalspullen stond nog klaar van dinsdag en als ik nu ga slapen pak ik ruim 2,5 uur. Klein probleempje, basis. Ach, op 2,5 uur slaap kan je prima een helftje voetballen en daarna lekker chillen in de dug-out. Hierbij neem ik een kleine greep uit spelers die brak beter presteren, namelijk:
- Daan: eigenlijk is hij altijd brak dus weten we niet zeker hoe hij zich staande houdt wanneer hij keurig 8 uur slaapt en maar 10 bier drinkt op vrijdag avond zoals de rest van de heren.
- Samba Thijs: Ik denk op De rut na toch het grootste voetballende gemis van de afgelopen seizoenen. Toch blijft deze nationale representatie met Braziliaans bloed toch een vrij beperkte voetballer. Bij Samba had je nooit echt door of die brak was en zette soms, door het verkeerd raken van de bal, best wel veel goalen.
- Tft: Hoe Tft begon als de giraffe met 4 gebroken poten, is het nu een nijlpaard met 2 blikjes redbull op. Hoe komt dit? Werken bij de Tivoli natuurlijk! En daar moet je als je op zaterdag moet voetballen verplicht nachtdiensten draaien op vrijdag en dus zuipen. Het lichaam van Tft heeft een transformatie ondergaan die te vergelijken is met Obelix die in het elixer valt. Boze tongen beweren ook dat Tft de toverstok van Ko (zie Repelsteeltje) heeft opgegeten en nu zijn krachten overneemt (zie Ko zijn kruisbanden).

23 september 08,55.
Ik denk dat deze fietstocht mij echt goed gaat doen. Nog even 5 minuten rust voordat het Hornbach theater gaat openen. Even bijkomen van gisteravo…. SJOERDDDDD!. Eigenlijk begon het draaiboek voor mogelijke rampscenario's al voordat we bij Olympos verzamelden. Voordat beide neuzen van Freef langszij waren gekomen, waren we alweer een minuut verder. Het idee om een stok tussen hun spaken te steken knaagde in mijn hoofd. Alleen zou dit wel betekenen dat ik mogelijk langer zou moeten spelen dus ik ging over op tactiek 2: lachen en zwaaien.

23 september 09,20.
Na een flinke mok doorloopkoffie begon ik aan wat misschien wel de grootste uitdaging van de dag was: een kippenbroodje van de Jumbo. Terwijl Daan, een fervente vleesontwijker, met afkeer toekeek, ging ik vastberaden deze monumentale opgave aan. Hap, slok, hap, slok, hap, slok. Onder het genot van een lading takke herrie, aldus dezelfde Daan, steek ik kosten noch moeite in mijn kaken om dit tarwegebak te laten verdwijnen. Met succes, al denk ik dat het glazuur van de toiletpot vanavond wel een slijtageslag gaat ondergaan.

23 september 10.00
Daar sta je dan, midden in het heetst van de strijd, en dan herinnert iemand je er even fijntjes aan dat we die centrale verdedigers moeten blijven bestoken als we hoog druk zetten. Grappig genoeg lijkt de tegenpartij nooit van plan te zijn om uit te trappen, en laten we eerlijk zijn, wij staan eigenlijk altijd op de verkeerde plek, dus dat viel allemaal best wel mee. Ik werp een blik naar de bank en zie maar liefst 5 fitte en gretige mannen. Ik speel soms tactisch een balletje verkeerd in. Iedereen denkt natuurlijk dat dit komt doordat ik aan het dromen ben van een glimmende glasbak, maar eigenlijk wil ik het liefst plaatsnemen op de bank. Het staat ook nog maar 0-2, dus dan kunnen de anderen prima even iets meer hun best doen om dit recht te trekken.

23 september 10.45
Yess ik ben gewisseld. Ko: ‘holyy shit er komt zo een grote piek aan hahaha’. Dit is toch echt wel de kers op de taart van mijn wisselplan. Ik pak een comfortabele trui en zet de stoelverwarming aan. Maar dan, mijn Waterloo, mijn Dylan en geen wc papier, mijn Ko en een stroef kunstgrasveld, Milan en überhaupt spieren. ‘Noah jij mag warmlopen, iemand anders even vlaggen!’ binnen 0,1 seconden had iedereen, inclusief Ko, een dikke punthoed op zijn hoofd staan, kutdag. En hebben we die piek nog onthouden? Daar sta ik dan, brak, nat, koud en vooral genegeerd door de scheids te vlaggen op het combiveld. En ook nog met angst dat deze geniale Kanco mij nog een kan kunnen aannaaien. Deze kan is gelukkig voor Michiel, die door een fraaie goal en goed spel ons nog steeds 3 punten door de neus geboord heeft door een 1 tegen 1 te missen. Vanaf de kant kon ik wel goed toekijken hoe Hornbach zich herpakt en zowaar een punt pakt. Kunnen we dan voorzichtig het K-woord in de mond nemen? Verder was er door wanbeleid van het bestuur geen openingsfeest na de 1e competitiewedstrijd van het seizoen maar dat kwam mij wel lekker uit.

EB