Een patatje met Remia saus en 3 punten!

Op een mooie zonnige zaterdagochtend mag onze Hornbach 4 aandraven in de polder van Den Dolder. Na het omkleden liep de ploeg met veel enthousiasme naar het veld. Echter werd dit enthousiasme snel de das om gedaan door de eerste (amateur)voetbalwet van de dag: alle velden zijn bezet dus een warming-up zit er nog niet in. De hitsige heren kunnen dus nog niet als een wilde achter een bal aan gaan rennen. Gelukkig is de overigens nette voetbalclub uit Den Dolder in het bezit van een magistraal zonneterras. Uiteraard voelde de voltallige selectie van Hornbach 4 zich genoodzaakt hier plaats te nemen. Onder het genot van de brandende zon werd er besproken of een biertje voor de wedstrijd toch ook al mogelijk was en werden de verhalen van het datediner van dames 7 besproken. De heren van Hornbach 4 waren hier met een groot deel vertegenwoordigd omdat zij beweren ‘trainer’ te zijn. Volgens deze alwetende verteller is dat echter puur en alleen een excuus om met de dames gezellig te dineren en te drinken. Maar goed, dat terzijde. De magie van het zonnetje wordt bruut doorbroken door gegil van onze aanvoerder en tevens ‘trainer’ van dames 7, Eef: “Kom op, we gaan warmlopen mannen!”. Een aantal heren schreeuwen ‘pretbederver!’ terug, maar dan komt de Hornbach 4 toch in actie.

We beginnen goed aan de wedstrijd en leggen een aardig potje voetbal op de mat. We laten de bal het werk doen en spelen keurig voetballend onder de druk van DOSC uit, zoals men van Hornbach 4 kan verwachten. We krijgen kansen, heel veel kansen. Gelukkig hebben we de afgelopen weken keihard getraind aan het creëren van kansen en aan het afmaken van kansen. Dat creëren ging best goed, maar dat afmaken liet nog te wensen over. Onze topscorer van vorig seizoen, Esra, stond niet op scherp en liet de eerste twee kansen liggen. Een aantal een-op-een kansen werden gemist. Meerdere corners bereikten onze helden maar werden net niet tot doelpunt gepromoveerd. Meerdere afstandsschoten werden gekraakt. De alwetende verteller trapte zelfs nog een afstandsschot bijna over het net achter het doel heen. Het geluk, wat we al ingezet hadden voordat de wedstrijd begonnen was op het terras, was klaarblijkelijk al op. Men voelt de volgende voetbalwet al aankomen. Als je zelf de kansen niet maakt dan scoort de tegenstander. En zo geschiedde: in de eerste goed uitgespeelde counter was het voor DOSC direct raak. Tien minuten voor rust stond het 1-0 voor de thuisploeg. Door dit toch onverwachte doelpunt zijn wij het initiatief en de controle eventjes kwijt. Maar dan net voor de rust, notabene onze cv speelt een man voorbij in de zestien van de tegenstander en legt de bal terug op Esra 1-1!

In de rust wordt er op het middenveld en in de aanval flink wat doorgewisseld om het team van verse energie te voorzien. Het is tijd voor het debuut van Esper en een energieke Nicky die er even aan herinnerd moet worden dat het een voetbalwedstrijd en geen rugbywedstrijd is. Met deze nieuwe energie gaan we gewoon door met verzorgd voetbal en spelen DOSC helemaal van de mat. En ja, weer die cv van ons stoomt op, gaat een één-twee aan met Nicky in de zestien en prikt binnen. En dan gaat het hard. Zijn wij nu zo goed of is de tegenstander zo slecht? Laten we maar van het eerste uitgaan. Zelfs SambaThijs krijgt het op zijn heupen en draait van ruim 20 meter de bal zo in de linkerbovenhoek. Maar daar blijft het niet bij. Door goed druk zetten creëert Nicky zijn eigen doelpunt en richting het einde van de wedstrijd stuurt Daan Michiel nog één keer weg en hij maakt het keurig af, 5-1 maar liefst.

En dan is daar eindelijk waarvoor wij gestreden hebben. Het pils op het zonnige terras. Er is alleen een probleem. Wie verdient na deze geweldige pot de can of the match? Het is Remia fritessaus!

TS