Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Pancratius 1 (zon) - Odysseus '91 1

Pancratius 1 (zon) - Odysseus '91 1

Pancratius 1 (zon)

2 - 1

Odysseus '91 1

...
60'
...
89'

Competitie

Mannen KNVB beker Amateur poule 1, Groep 1 100

Datum

23 februari 2010

Accommodatie

Onbekend

Odysseus ’91 vliegt uit de beker

Het was zo’n typische dinsdag 23 februari. Alleen bracht het vlaggenschip deze avond niet door op het trainingsveld van Olympos. Er stond namelijk een bekerwedstrijd op het programma tegen RKSV Pancratius. Na Apollo '68 met bussen tegelijk naar huis gestuurd te hebben kwam nu Pancratius uit het balletje rollen. Deze zondag ploeg staat gedeeltelijk eerste in de tweede klasse. Trek je eigen conclusies maar.


Er stond een lange rit op het programma, de TomTom van Lorin vertelde ons dat we ons maar liefst 90 min in de auto moesten vermaken. Dat betekende een verzameltijd van 18.15 uur. “Dan moeten we die kilo’s maar snel naar binnen proppen” aldus de grote, sterke en gereformeerde Rambo. “Nu heb ik geen tijd meer om mijn dagelijkse gelukspot patience te spelen, als dat maar goed gaat” voegde hij er nog snel aan toe. Gepint en al kwam iedereen rond het afgesproken tijdstip opdagen. De rit richting Den Haag kon beginnen!


Eenmaal aangekomen bij randje Schiphol werd er om de prachtige ronde tafels besloten dat deze ronde tafels eigenlijk best wel mooi waren. Kortom, we waren scherp. Eenmaal aangekomen in de vierkante kleedkamer, met massagetafel, werden de nummers uitgedeeld en de aandachtspunten op de deur gekalkt. Joechem zette zijn jongere onderdanen nog even op scherp door kreten eruit te gooien als:  “Trek je voetbalschoenen strak aan bobbers, dit gaat een koude confrontatie worden”.

Richting het veld kwam Mark tot de conclusie dat het inderdaad ook best wel fris was. Lorin stond op het verkeerde veld klaar, “Ik heb mijn TomTom toch echt op veld 1 gesteld”, maargoed...

De scheidsrechter had er zin in, de paarse rakkers begonnen met de wind in de rug en hadden er ook zin in. Dit kwam er zeker de eerste 10 min uit. De Odysanen lieten van kiet af aan meteen maar even merken dat we niet voor niets dat hele stuk om waren gereden. Naarmate de eerste helft voorderde kwamen de Schiphollers meer in hun spel. Met technische opstormende backs en veel positiewisselingen maakte ze het Odysseus lastig. Gelukkig had Wietse K. zijn manschappen goed georganiseerd, “Yooo lullo’s, knallen!”. Hierdoor bleven het aantal kansen beperkt. De kansen die de Schiphollers kregen werden gekeerd door de goed keepende Sjonnie. Echter was deze eerste helft één balletje onbereikbaar voor onze Sjonnie. Een prachtig geplaatste vrije trap krulde netjes in het hoekje van de twee latten. Wat deze schipholler echter vergeten was, was het wachten op het fluitje van de scheidsrechter. Een duidelijke gele kaart voor dit juweeltje. Odysseus werd nog een aantal keer gevaarlijk met vrije trappen en corners, maar hier kwam niets uit.


Tijd voor een kopje thee. Nadat Jesse Lorin wist te overtuigen dat de kleedkamers echt achteraan de gang waren, vloeide de thee rijkelijk.


Lorin zette de TomTom op scherp en kwam in het veld. Rik trok zijn oranje handschoenen uit zijn tas en schreeuwde door de kleedkamer: “Ik want vlaggen”, vooruit dan maar Dexter.


We liepen de kantine uit. Ditmaal geen gezeur over hoe koud het wel niet was. Sterker nog, er verscheen bij iedereen een enorme glimlach. Het sneeuwde! Jöbke vertelde ons een prachtig verhaal over sneeuwpret samen met zijn broer, voor verdere details moet je hem maar even aanspreken.


Even leek het of we ons in Vancouver bevonden. Er werden de mooiste schaatsbewegingen geshowd. Maar al vrij snel werden we wakker geschud. De Schiphollers lieten even merken hoe snel ze waren. Na een aanval over links werd de bal tussen Lorin en Sjonnie gelegd, de 1-0 was een feit. De paarse aanvoeder pepte zijn team op met de woorden: “de kale bats erover”.  Chris kwam ons versterken. Deze wissel ging beter dan die van Kramer. Ody ging beter voetballen. De backs werden vastgezet waardoor Pancratius er moeilijker uitkwam. Ook werden er nu zelf kansen gecreëerd. Dit resulteerde in schoten van afstand van Jöbke en Loek. Er werd vooruit gevoetbald en na druk gezet te hebben in het strafschophok van Pancratius werd Chris gevloerd. De scheidsrechter kende absoluut geen pardon en legde de bal op stip. De stip was een beetje een kuiltje, maar voor Loek was dit geen probleem. Goed ingeschoten, 1-1! De paarse hielden in deze fase nog steeds het betere van het spel en gingen op zoek naar de 1-2. Een indirecte vrije trap, verscheidene vrije trappen en hoekschoppen zorgde echter niet voor de voorsprong. Wel werd er nog een Schipholler met een rode kaart richting de verkeerstoren gestuurd. De penalty’s kwamen nu wel heel dichtbij. Maar het mocht niet baten. In de laatste minuut kregen de Schiphollers nog een hoekschop die erin werd gefrommeld. De 2-1 lag erin. Balen, dat was het. Tijd om dit recht te zetten was er niet meer. Uitslag 2-1.


Achteraf gezien was het een goede oefenpot, een goede voorbereiding voor de wedstrijd tegen Musketiers. We kunnen ons nu volledig richten op de competitie, die dubbel pakken we volgend jaar wel weer.


Ook bij Kramer was het geluk niet aan zijn zijde. We konden weer op weg naar huis. Dit was ‘m dan, de typische dinsdag 23 feb.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!