Classic heren 3

Zaterdagmorgen 9 uur; heren 3 verzamelt zich in grote getalen op Olympos. We waren vandaag met 17 spelers en alle 3 de trainers. Was dat even lekker. Helaas konden er 2 van de 17 spelers niet voetballen, vanwege een voetblessure en een kaakblessure.
In de kleedkamer benoemden de trainers de sterke trainingsweek die we achter de rug hadden nadat maandag voor de training onze teambespreking plaats heeft gevonden. Daarin werd besloten om weer terug te vallen op het vertrouwde 433 systeem en het 532 systeem te laten varen. Donderdag werd er intensief getraind om het nieuwe 433 systeem te implementeren. Zaken als de vijf seconde regel, altijd vier man om de bal en de uitgezakte 6, hadden we dus goed in de smiezen. Nu moesten we dit ook in de wedstrijd laten zien. En man, wat ging het goed.
De opstelling was als volgt: Joram, Timo, Luke, Hunter, Raf, Noah, Jonathan, Kosja, Rick, Joren, Hugo. Op de bank zaten: Tijn, Thomas, Pieter, Jaap

Halverwege onze warming-up kwamen ook de IJsselmeervogels, onze tegenstander voor vandaag, rustig aankakken. Een prachtig stel doorsnee bouwvakkers en hun spraakgebrek. Er moet echter wel met respect over hun gesproken worden, zij hebben namelijk alle 7 de gespeelde wedstrijden gewonnen. We kunnen ons hun tactiek nog goed herinneren. In balbezit: de lange bal. Bij balverlies: de buitenspelval en de lange bal. Vandaag zat er gelukkig wel iets meer voetbal in.

We begonnen sterk aan de wedstrijd en kregen wat kansen waar hun grensrechter zo af en toe een stokje voor besloot te steken. Na 30 minuten kwamen de we toch onnodig op een 0 - 1 achterstand. De wedstrijd ging qua kansen redelijk gelijk op, maar Ody Heren 3 was voetballend de bovenliggende partij. Classic Heren 3. Bij rust zeiden we tegen elkaar dat we hier zeker een resultaat konden halen als we de lijn konden doortrekken. Er werd 2 keer gewisseld, Jaap verving Hugo op linksbuiten en Tijn verving Kosja op het middenveld. Ook de tweede helft speelden we de IJsselmeervogels helemaal zoek. Toch verdubbelden zij de score. 0 – 2 .

Pieter begon aan het begin van de tweede helft met zijn warming-up om zijn langverwachte rentree voor te bereiden en Hunter te vervangen. Zijn hamstring had echter andere plannen en dus heeft Pieter zijn rentree nog even moeten uitstellen. In plaats van Pieter kwam Thomas Hunter vervangen.

Ondertussen werden de IJsselmeervogels helemaal gek van de lichtvoetigheid van onze middenvelders waardoor wij elke keer weer onder hun druk vandaan kwamen. Zij besloten hun gewicht in de strijd te gooien. Tot onvrede van Tijn en Jonathan, die overigens beide een uitstekende wedstrijd speelden. Tijn vroeg geïnteresseerd aan een van de bouwvakkers of hij nou eigenlijk meer op zijn vader of op zijn zus leek. Geen uitgesproken reactie, wel een schop.

De IJsselmeervogels schoten een bal van 5 meter hard op onze goal na gerommel in de 16. Het schot werd geblokkeerd. Er werd hands geclaimd. Niemand had het echt gezien, maar er werd wel een penalty gegeven. Deze kon Joram, die zich uitstekend herpakte na een foutje in de eerste helft, helaas niet keren. Niemand juichte echt, behalve de penaltynemer. Hij vond het zelf blijkbaar een mooie goal en besloot het uitbundig te vieren. Alleen.

Na deze desastreuze 0 – 3 was onze doelstelling bijgesteld. We wilden tenminste nog een doelpuntje maken. Jorno was gretig, maar het mocht niet baten. Tweemaal stond de paal in de weg en eenmaal de keeper. Daarna volgde een kleine frustratietackel.

Ook Luke moest vervangen worden, bij gebrek aan fitte verdedigers kwam Kosja erin, hij vormde nu met Thomas het centrale duo. Dit gelegenheidsduo had gelukkig weinig moeite met de tientonner die de IJsselmeervogels erin wisselden en op linksbuiten hadden gezet omdat hij volgens de aanvoerder net te dik was om op de back te spelen, de beste man zelf vond het maar onzin.

Timo, die samen met Rick de rechterflank bestreek, kreeg in de laatste paar minuten wat pijntjes en vroeg een wissel. De grote bloedende wonden op zijn knieën spraken boekdelen; er is gestreden en er is een aka gemaakt op het randje van de vijandelijke zestien. Timo verdiende zijn wissel, hij had alles gegeven. De scheids werd geroepen en Timo verliet het veld. Alle ogen waren gericht op onze dug-out. Wie kwam erin? In spanning wachtten de spelers op het veld af. Tot Geert riep: “dat was het!”. Het kwartje viel. De fitte spelers waren op. Ody Heren 3 moest nog 6 minuten met 10 man verder. Er werd wat onzeker gelachen en de ingooi werd genomen. Na onzorgvuldig uitverdedigen landde de bal in het gebied waar de rechtsback zou staan. Timo zag zijn kans, hij ging er echt niet uit als we daardoor met 10 man moesten spelen, geblesseerd of niet. Hij rende het veld in en pakte de bal zo’n 40 meter van de goal. Hij dribbelde een paar meter tot de optimistische leuzen van de bank hem bereikte. SCHIET! Riep Geert. Hij schoot de bal snoeihard in het zijnet. De bank dacht even dat hij zat. En ik zou willen dat nooit iemand mij vertelde dat hij niet zat of dat dit verhaal niet helemaal klopt. Wat een schot, wat een verhaal.

Helaas hebben we dus 0 – 3 verloren, maar wel goed gespeeld. Classic heren 3.

Registreren Waarom registreren