Odysseus '91 1 - VOP 1

Odysseus '91 1

0 - 1

VOP 1

Competitie

Mannen Zaterdag standaard 1, 4e klasse G - 09/10

Datum

13 maart 2010 14:30

Accommodatie

Onbekend

Zaterdag 13 maart stond dit jaar niet alleen in het teken van de verjaardagen van Edgar Davids en Pieter Vink (bij deze nog gefeliciteerd, heren!), maar ook en vooral van de avonturen die zich zouden afspelen aan de Uppsalalaan. Al weken werd er gefluisterd over de mirakels die deze ‘Super Saturday’ voor ons in petto zou kunnen hebben…

Er waren echter wel wat personele problemen aan Ody-kant. Rots in de branding Wietse was geschorst na een mislukte schwalbe, en als gevolg hiervan schoof Loek een linie naar achteren. Trainer Boender fabriceerde de volgende elf namen uit de hoge hoed: Sonny – Lorin, Bas, Loek, Mark – Floor, Gijs, Jöbke – Chris, Jochem, Willem. Jesse en de Baars zaten deze week bij het tweede, alwaar zij hen hielpen de titelkansen levend te houden met een nipte overwinning op DHSC, door een werelddoelpunt (van Arjan?). Rik moest deze dag de CITO-toets afleggen, en zou pas in het verloop van de wedstrijd aansluiten. Adam ontliep een schorsing, maar geen reserveplek. Ook hij mocht opdraven bij het tweede, als arbiter. Streng, doch rechtvaardig.

Over de wedstrijd zelf kan ik kort zijn. Ik zou er ook lang over kunnen zijn, maar dat zou een behoorlijk saai verhaal worden, want zoveel hoogtepunten vielen er niet te melden. De eerste helft ging redelijk gelijk op, maar er werden aan beide kanten maar weinig kansen gecreëerd. Floor wist de achterlijn te halen, maar hij wist met zijn voorzet alleen een tegenstander te vinden, via wiens been de bal nog bijna over de doellijn verdween. Aan de andere kant kregen de Amersfoortenaars ook wat mogelijkheden, maar de meeste kansen werden in de kiem gegrepen door uitstekende verdedigende acties van het centrale verdedigingsduo.

De tweede helft liet een vergelijkbaar beeld zien; Matig voetbal en weinig kansen. Toch zouden de Amersfoortenezen (die vooral voor de leut voetballen) het langste eind naar zich toetrekken. Een dieptepass viel tussen Sonny en de verdediging in, en de alerte spits van VOP wist dit buitenkansje warmbloedig af te ronden.

Ody had, net zoals Dick Jaspers, weinig keus en ging op zoek naar de gelijkmaker. Maar veel verder dan wat schotkansjes voor Adam en Willem kwam Ody niet, en ook VOP wist de counters niet meer in doelpunten om te zetten. Drie schelle fluitsignalen van de uitstekende leidsman markeerde het einde van de wedstrijd en het begin van een rouwperiode voor Ody.

Deze rouwperiode duurde ongeveer tot aan het eerste kannetje, dat gratis (en dus extra lekker) op ons stond te wachten. Enkele kannetjes later werd de weg vervolgd richting de Koekoek. Op deze route werden nog enkele kledingkruimels gestrooid om de weg niet kwijt te raken, die vakkundig door Lorin meegenomen werden. Op de koekoek werden vervolgens de kookkwaliteiten van de pizzeria en de bol-, fifa- en rekencapaciteiten van de selectie op de proef gesteld. Dat rekenen blijkbaar niet ons sterkste punt is, werd ondervonden door Willem die met een flink begrotingstekort kampte, en vermoedelijk de rest van de maand op water en droog brood zal moeten teren.

Ik geloof dat iedereen het Ody-feest in de Dock 154 nog wel gehaald heeft, maar daar is waarschijnlijk ook wel alles mee gezegd. Sonny verdient echter nog een speciale vermelding. Want waar deze jongen zijn handjes normaal gebruikt om ballen uit de kruising te vissen, schijnen zijn grijpgrage vingertjes deze avond bezig te zijn geweest op een manier waar veel paters jaloers op zouden zijn. Ach, als je 180 minuten hebt gekeept, verdien je ook wel een (ondergronds) verzetje. Het bevestigt echter wel weer de stelling/mythe dat alle keepers (en linksbuitens en Romeinen) rare jongens zijn…

Al met al een wedstrijd om snel te vergeten. Aanstaande zaterdag staat voor zowel het eerste als tweede de uitwedstrijd tegen JSV Nieuwegein op het programma. Zes punten zijn bittere noodzaak, dus…

Hup Ody!