Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Odysseus '91 1 - Zwaluwen Utrecht '11 1

Odysseus '91 1 - Zwaluwen Utrecht '11 1

Odysseus '91 1

3 - 1

Zwaluwen Utrecht '11 1

Competitie

Mannen Zaterdag standaard 1, 4e klasse G - 09/10

Datum

20 februari 2010 14:30

Accommodatie

Onbekend

VOETBAL IS OORLOG! Odysseus wint verdiend van Zwaluwen


Het is al eens eerder gezegd, voetbalverslaggevers zijn oorlogscorrespondenten geworden, een ontwikkeling die nog is versterkt door de opkomst van de sides. Het gaat niet alleen meer om projectielen, knallen en kogels op het veld, maar ook op de tribune.


Er zijn meer termen die niet direkt met het krijgsbedrijf te maken hebben, maar wel illustreren dat voetbal niet altijd een zachtzinnige bezigheid is. Sommige voetballers gooien de beuk erin, ze kegelen hun opponent onderuit, ze schoppen hem onder het gras. Ze delen behoorlijk uit. Wat delen ze uit? Rotschoppen natuurlijk, of zelfs doodschoppen. De verdediger heeft een persoonlijke tegenstander. Die moet hij bewaken. 'Van Basten kon moeilijk langs zijn bewaker Vierchowod komen.' Dat betekent dat Vierchowod erin slaagde om Van Basten uit te schakelen. Bedenk eens wat dit letterlijk betekent: iemand uitschakelen. Dat Van Basten na de wedstrijd nog leefde, is een klein wonder. En verdediger als Vierchowod is een echte mandekker. 'Mandekking,' zei Ruud Krol eens, 'is net een oorlog; het is jij of ik.' Spelers die zo niet wensen te voetballen, die geen over-mijn-lijk-mentaliteit hebben, worden door trainers nog wel eens 'te lief' gevonden. 'Het is een aardige jongen, maar je wint er de oorlog niet mee.'


En nou bestaat Odysseus voornamelijk uit lieve, aardige jongens. En gelukkig was vandaag weer zo’n dag dat je blij bent dat je bij Odysseus voetbalt. Ik begin Lorin steeds beter te begrijpen dat dat heel mooi kan zijn. Maar waarom dan? Tsja, Odysseus won de oorlog omdat ze vandaag niet alleen een kwalitatief overwicht hadden, maar ook in strijdvaardigheid en vooral op het mentale vlak meer dan de gelijke waren van de welgewaardeerde tegenstanders uit Kanaleneiland. Geen kwaad woord over onze joviale tegenstanders natuurlijk, die proberen ook gewoon punten te pakken. Des te mooier was het dat ze alledrie vandaag gewoon op Sportpark Olympos bleven! Onze gasten nemen daarentegen wel wat kaarten mee naar huis. Ook geen kwaad woord over de scheidsrechter, wij nemen hem het niet kwalijk dat ie z’n rode bon thuis had laten liggen. Wij hebben immers weer drie punten! En nu al de 6e overwinning op rij, dat heb ik als oudgediende nog nooit meegemaakt. Jullie merken, ik verlies hier mijn onafhankelijke insteek als oorlogscorrespondent. Hieronder dus eerst nog even een feitelijk verslag.


We kwamen dus op 1-0 door een mooie combinatie door het midden van Loek en Jochem, na knullig uitverdedigen van onze vriendelijke bezoekers. De afronding van Loek was subliem te noemen, binnenkantje strak hoog in de hoek. Toen was het rust.

Na de rust kwamen we snel op 2-0 door een penalty na een overtreding op Loek. Nooit zelf achter de bal gaan staan zeggen ze dan. Dat geldt echter niet voor Loekie Dresen. Wat een held!

Toen scoorden hunnie 2-1, helaas. En toen mocht Floor even de held uithangen (die verdediger van hem zag sterretjes, zo snel was Floor bij hem weg), om die andere al eerder genoemde held in staat te stellen de 3-1 binnen te tikken.


En toen gebeurde er nog iets. Niet raar in zo’n wedstrijd als deze. Oer hollandse gezelligheid op het veld. Je hebt in andere talen geen vertaling voor het woord gezelligheid. Om toch uit te kunnen leggen wat gezelligheid inhoud had ik mijn buitenlandse collega studenten eigenlijk naar deze wedstrijd mee moeten nemen. Maar dat het zo gezellig zou worden wist ik natuurlijk ook niet van te voren, ofwel? Na een onderbreking van 10 minuten mochten we gezellig de laatste 10 minuten uitspelen.

Zo eindigde de wedstrijd in 3-1. Na afloop werden sportief nog wat handen geschud en shirtjes gewisseld. Wat een wedstrijd!

In de kantine viel uit de mond van de heer G.J. Marks al het woord k******nschap. Daar hebben de heren van ons vlaggenschip nog helemaaaaaaal NIET aan gedacht (sorry Rik). We blijven scherp, iedere wedstrijd.


Moeten we dan, ter afsluiting, toch nog iets over onze tegenstanders zeggen? Dat laat ik over aan onze elf vrienden uit Doorn (die wij graag nog een keer op zaterdagavond in Utrecht begroeten).


07-11-2009: Vierdeklasser Doorn leed vandaag in Utrecht tegen Zwaluwen een forse nederlaag. Een nederlaag overigens die voor een groot deel tot stand kwam door forse intimidatie aan Utrechtse zijde. DEV Trainer Michel van Aken:" Van een ploeg met dergelijk grof taalgebruik en intimiderende acties zowel in woord en daad zou ik nooit geen trainer willen zijn. Schande!"

(bron: http://www.nieuwsbladdekaap.nl/page/Lokaal/Regionaal-Detail/Zwaluwen-4DEV-2.447615.news)


Was getekend,

Een onder zwaluwse spuug behangen E.T.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!