Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Odysseus '91 1 - SVMM 1

Odysseus '91 1 - SVMM 1

Odysseus '91 1

2 - 1

SVMM 1

Competitie

West 1 4G Za - 08/09

Datum

15 november 2008 14:30

Accommodatie

Onbekend

De Bal is rond, maar heeft 2 kanten 

Het is weer zaterdag, om precies te zijn zaterdag 15 november. Zoals elke zaterdag was er weer een heerlijk weertje. De wat lagere geklasseerde SVMM was deze keer de tegenstander. Eenmaal aangekomen op sportpark Olympos zagen we dat het biljartlaken er weer aantrekkelijk uitzag. Hier moest op geknalt worden vandaag! Dit waren de mannen die het vandaag moesten gaan waar maken, tussen de palen stond keepert Jorrit. Voor hem in het hart van de defensie mochten Loekie Loek en Gertensoep optreden. Deze werden geflankeerd door Herman op rechts en Timmie op links. Schuiven we een linie naar voren dan komen we daar Koning kluts, Thijs en Clarence tegen. Voorin liepen 3 kopsterken spitsen: All-In Adam, The Iceman en Shaggy. Op de bank waren Bokito, Peter Crouch en de dolle Dolman te vinden (vertaling te vinden op de site)

De fietsenrekken stroomde vol en langzaam kwamen de supporters binnen druppelen. De warming-up verliep soepel en strakke geconcentreerde gezichten zochten de kleedkamer nog 1 keer op voor dat dit spektakel kon losbarsten. Hier kregen we van de trainer te horen dat er snel gescoord moest worden, dit zal het een stuk makkelijker maken. Eindelijk is het zover, de wedstrijdskippybal is rond en begon te rollen. De paarse shirtjes begonnen sterk aan de wedstrijd. Er werd duidelijk gemaakt dat het niet de bedoeling was dat de 3 punten ergens anders heen gingen. Dit resulteerde in een aantal kansen. Het goed doorkoppen van Shaggy zorgde er voor dat The Iceman een kansje kreeg op de 1-0, de bal ging echter niet in de touwen. Maar al snel volgde de volgende kans, na het goede voorbereidende werk van All-in Adam wist The Iceman hem prachtig in de verre hoek te knikken. De ontlading was groot en terecht. Hierna volgde een fase waarin de mannen uit Maarn het betere van het spel hadden. Met bewegelijke spelers werden een aantal kansen gecreëerd. Gelukkig werden de meesten ballen naast ons doel geprikt en anders stond daar wel onze rots in de branding, de keepert. Ook voor Ody volgde er een aantal kansjes, Shaggy kwam oog om oog met de keeper van de tegenstander te staan, maar het lukte hem niet deze te passeren. Conclusie: rusten met een comfortabele doch weinig spectaculaire voorsprong, 1-0.

De mensen van de thee stonden zoals gewoonlijk (top) weer op ons te wachten bij het hek. Deze zelfde thee zorgde in de rust voor ontspanning maar ook voor de nodige discussies. Er was zeer zeker 1 ding duidelijk, we moesten er weer overheen knallen als we dat in de eerste pakweg 20 minuten van de 1e helft. De scheidsrechter bonkte op de deur alsof er ieder moment pepernoten naar binnen konden worden gegooid (hij kwam immers op deze prachtige zaterdag ons landje weer bezoeken). Toen het bleek dat dit de scheids was werd alle neuzen weer dezelfde kant op gezet en sprinten we naar het veld. Kees riep er nog achteraan: “Samen is niet alleen”, maar eenmaal op het veld bleek dat niet nodig te zijn geweest. Dat ook Shaggy er zin in had werd al vrijsnel duidelijk. Nog voor dat er op het fluitje was geblazen liet hij merken gebrand te zijn. Hij hakte gemeen iemand in de middencirkel onderuit. De scheids kwam aanrennen om de orde te handhaven. Toen het bleek dat er een paars shirt op de grond lag moest deze scheids stiekempjes wel een beetje lachen. Nadat Clarence zich nog een paar keer omgedraaid had kon de 2e helft dan echt van start gaan. Er werd weer scherp begonnen, duels werden gewonnen en kansen gecreëerd. De in de 2e helft sterk ingevallen Peter Crouch liet al de beginfase zien wat hij allemaal in huis had. Hij raasde als een malle langs de lijn, kapte naar binnen en vuurde (met links) een kanonskogel af richting het doel, naast. Dat scheelde niet veel, maar het was duidelijk dat de mannen uit Maarn rekening moesten houden met deze aardig langen jongeman. Het was onze temperamentvolle Herman die de 2-0 inluidde, met een sterke ingreep op het middenveld wist hij de bal te veroveren en meteen strak in te spelen op onze Clarence. Deze kruiste voor de verdediger langs en wist beheerst de bal binnen te schuiven. Lekker! Weer een goed begin voor de paarse strijders.  Maar ook deze druk wisten we niet vast te houden. SVMM was niet van plan om zich gewonnen te geven. In de persoon van The Iceman kregen we nog wel een dot van een kans! Hij kon alleen doorlopen op de ballenvanger, alles leek goed te gaan, dreigen, kijken, schiet! Mis, zonde. Op naar de volgende kans. Deze bleek echter niet voor Odysseus te zijn. Onze tegenstander kreeg een vrije trap op een metertje of 22. Deze bal vloog er ongelukkig in. Via de muur, in de persoon van Koning Kluts, werd de bal van richting veranderd. Onze keepert Jorrit was kansloos. Hier was niets aan te doen. Wel werd duidelijk dat we niet konden verslappen. SVMM zorgde met een dubbele wissel voor nog meer druk op de solide verdediging van Ody. Er kwam een middenvelder bij, dat werd flink lopen. We stonden aardig onder druk maar kregen niet echt kansen tegen. Wel creëerde we aardig wat kansen. Om de ondertal situatie tegen te gaan had Kees een trucje. Shaggy werd naar de kant geroepen en werd vervangen door dolle Dolman. Deze kwam achterin op de rechterflank te spelen. En voor de oplettende lezer die dan bedankt dat Herman daar al stond, deze werd het middenveld op gestuurd. Ons spel veranderde in een counter tactiek. Ook nu volgde er weer een aantal kansen. Het goed voorgeven van Clarence zorgen voor een kopkans van Crouch, deze ging helaas over. Ook the Iceman verzuimde om het net nog een keer te laten vibreren, hij wilde er niet meer in. Zelfs een aantal corners met kopkansen en nog een grote kans bij de 2e paal voor Thijs wisten we niet te verzilveren. Het werd nog even billen knijpen toen de lange man van SVMM een knal afvuurde op ons doel. Loekie Loek deed zijn schietgebedje en misschien ging die hierdoor wel naast. Eindstand: 2-1.

Iedereen liep uitgeput het veld af. Met het laatste beetje energie werd er nog een goedmakende kan pils gehaald. Deze werd met veel genot en plezier naar binnen gegoten. Toen werd er al duidelijk dat dit weer een knotsgekke avond zal gaan worden. Niets hield de paarse strijders maar tegen om eens lekker mee te gaan zingen met de smartlappen die door heel Utrecht te horen waren.

G.H.
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!