COBI! Een lekker drankje en een nieuwe dierenvriend.

Zaterdag ochtend de wekker gaaaaaat.. ik weet niet hoe ik het wedstrijdverslag moet beginnen en volgens onze nieuwe regels ben ik al te laat!! Maar ja, nu sta ik paraat, toch best een heldendaad?

 

Afijn, zaterdag 25 september. Deze dag mogen Will Smith, Michael Douglas, Esther en Christ samen zo’n 243 kaarsjes uitblazen, gefeliciteerd! Daarnaast was dit natuurlijk ook de dag waarop de anderhalvemetersamenleving hopelijk voor eens en altijd geschiedenis zal zijn (hierover later meer!!), maar op de allereerste plaats was dit de dag van competitiewedstrijd numero uno van het seizoen 2021-2022, de uitgelezen kans voor dames 4 om te bewijzen dat hoogmoed niet voor de val komt.

 

De dag begon als van ouds wat onrustig: wekkers die om 8 uur al afgingen werden genegeerd, het is toch weekend!? Scheenbeschermers bleken van de aardbodem verdwenen te zijn en verhitte discussies over het aantal punten voor een bepaalde daad waarin zo'n drie mensen betrokken zijn werden nog steeds gevoerd (hierover is men om 19:00 nog met elkaar in conclaaf gegaan, uitkomst: zes punten). Maar door een bestelling van om en nabij 27 bakkies koffie op Olympos stonden de koppies dan eindelijk op wedstrijdmodus en om 10:01 trapten de paarse gazelles ditmaal in het wit af tegen SV Houten VR2

 

Na de (voor de trouwe supporters welbekende) aanvallende aftrap bleek dat het dringende advies van Steven niet ter harte werd genomen. De passjes waren slordig, Ody kwam vaak twee stappen te laat en de communicatie over looplijnen was ver te zoeken.. Geluk bij een ongeluk waren de vrouwen van Houten ook nog niet helemaal in topvorm, want de aanvallen die zij opbouwden wisten ze niet af te ronden. Een tergende minuut of elf na het fluitsignaal later, wisten de witte truien (wij dus) eindelijk een aanval in gang te zetten: Stolk onderschepte de bal, stuurde Romi de hoek in die hem weer teruggaf aan de altijd aanspeelbare nummer 6, Stolk gaf hem voor op Judith en BAM, 1-0.

 

Dit doelpunt luidde het gouden kwartier van de wedstrijd in, waarin de dames elkaar steeds beter wisten te vinden en de bal nog twee maal in het net van de tegenstander belandde. Daar had Cleo ook wel trek in want tien minuten voor wisseltijd begon ze al te vragen of ze er alsjeblieft ook in mocht. Helaas, nog even geduld Clitje. In de 21e minuut plaatst Lanting de bal via de paal in de linker buitenhoek nadat Luca op exact het juiste moment een voorzet van ongekend kaliber weet te geven, chapeau! 2-0. Slechts vier minuten later bereikt de bal opnieuw de goal (3-0). Jamila scoort na een prachtige oploop van Judith en Lanting en vanaf de zijlijn is het trainersduo in koor te horen: ''JA JA JA JA''. In de laatste vijftien minuten kelderde het niveau van de wedstrijd want ongeveer alle 22 speelsters op het veld kakten wat in. Cleo deed in de 39e minuut nog een poging maar schoot over, jammer! Iedereen was er dus wel aan toe toen op de 45e minuut onze lieftallige scheidsrechter drie maal in het knijpfluitje kneep, RUST.

 

Dat het energielevel laag was bleek maar weer door het gebrek aan initiatief en de overvloed aan apathie bij de speelsters van dames 4. Eenmaal bij de kleedkamer aangekomen had namelijk niemand eraan gedacht om de sleutel mee te nemen en leek de noodgedwongen teambespreking aan de picknicktafels meer op een kinderfeestje dat zit te wachten op de frietjes dan op de serieuze naar zweet ruikende muffe aangelegenheid die het dient te zijn. Desalniettemin wisten de trainerts het team op te zwepen met een opeenstapeling aan klassiekers als: 'Als je de bal niet hebt kun je ook niet scoren', 'we beginnen zo meteen gewoon weer alsof het 0-0 is'  en een nieuwe aanwinst: 'gewoon naar iemand in het wit spelen'. Bo wilde daar nog even aan toevoegen dat ze de bal nog nul keer had gehad dus daar moest ook maar eens verandering in gemaakt worden.

 

Zo gezegd zo gedaan, de tweede helft begon een stuk feller dan de eerste en er werd weer lekker langs de tegenstanders heen getikt. Dat een volgende goal toch een half uur op zich liet wachten was het gevolg van een aantal ongekende missers die ook niet onbesproken kunnen blijven maar er worden verder geen namen genoemd. In de 76e minuut werd er zelfs nog een tegendoelpunt gemaakt waar helaas geen uitvoerige beschrijving van kan worden gemaakt omdat yours truly net even met de twee viervoetige supporters aan het spelen was, overkomt de besten toch? Gelukkig wisten de dames het tij weer snel te keren want in de 80e minuut belandde de bal via een prachtige steekpass van Pau weer in de voeten van doelpuntenmachine Studith, die na een dribbel de bal loeihard over de keeper wist te schieten terwijl de ietwat verlate Julian (niet Markus maar die van Juud) glunderend toekeek! 4-1. Enkele minuten voor tijd werd de vijfde en laatste goal gemaakt door niemand minder dan Pauline Bamberg, nadat Stolk even het halve veld was overgestoken om de bal te brengen (netjes). Eindstand: 5-1!!!!!!!

 

In de kleedkamer werd 'WE ARE THE CHAMPIONS' al weer luidkeels meegezongen en daarna mocht het bier rijkelijk vloeien. Wat zich in de ruim twaalf uur durende derde helft heeft afgespeeld is ongekend. Dat zetten we daarom ook maar niet hier op papier. Wel kunnen we enkele hoogtepunten aanstippen zoals Cobi; een lekker drankje en een nieuwe dierenvriend, tien tellen in de rimboe op het terras van Olympos, jumpen bij Wijkers, ouderwetse claustrofobieaanvallen in de Chupitos en een mooie afsluiting van de dag op het terras bij café Vredenburg met €100 aan snacks al wuivend naar niemand minder dan Willy en Max. 

 

Volgende week op het programma: 14:30 Brederodes VR1 - Odysseus '91 VR4

Benieuwd of we weer 44 vrije trappen tegen krijgen? Komt dat zien komt dat zien!

 

RdB