Beter laat dan nooit

Het is zo ver: het wedstrijdverslag van de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen 2021-2022. Weliswaar twee weken en 28 gescoorde doelpunten later wordt hij/zij/hen dan eindelijk gepubliceerd, maar zoals de titel van dit langverwachte verslag al zegt: beter laat dan nooit. Zo gold dat ook voor de wedstrijd, die niet op de mooiste dag van week werd gespeeld maar twee dagen later, wegens een onvergetelijk teamweekend dat gepland stond (hoewel Lowie naar eigen zeggen van de zaterdagavond niet veel meer weet). 

Maandagavond 6 september, 20.00u. Nadat iedereen een nachtje de tijd had gekregen om bij te slapen, mochten we op maandagavond aantreden bij Sv Zeist. Verscholen tussen de bossen lagen daar een gloednieuw kunstgrasveld en iets minder gloednieuwe kleedkamers op ons te wachten. De paarse shirts mochten de paarse harten van Dames 4 eindelijk weer verwarmen. Met de nadruk op warm, want wat was het bloedverziekend heet. Maar wat hebben we dit gemist! En na zo'n ontspannend teamweekend met sauna, bubbelbad en jonko's, konden we er ook niets anders dan er klaar voor zijn. 

Dames 4 werd door Hanna nog even op scherp gezet: deze wedstrijd zouden we er vol voor gaan! De dextro's van Sagga mochten natuurlijk niet ontbreken. Hoewel de nieuwe yel niet helemaal soepel verliep, begonnen we uitstekend aan de wedstrijd. Na zeven minuten al (!!) wist Jamila een prachtig hoekje te vinden in de goal van de normaal gesproken in paars-wit spelende tegenstander. Nog geen drie minuten later tikte Judith Linkeronderhoex een geweldige voorzet van Romi de Bokspring wederom in de goal van de tegenstander. Binnen 10 minuten op 2-0 voorsprong. Dit gaat wat worden! En dat werd het ook; Anne Stolk, terug van veel te lang weggeweest, maakte in de 30e minuut een voorzet van Bo af, met haar hoofd! Een goal dat bij Ans voor kippenvel zorgde. Zó verdiend, zó terecht, zó mooi! Amen. En rust.

Met de opdracht "De eerste 10 minuten willen we twee goals zien!" - de verwachtingen waren hoog, na zo'n voorspoedige eerste eerste helft - werd Dames 4 de tweede helft in gestuurd. Zoiets hoef je ons blijkbaar geen twee keer te zeggen. Bo wist in de eerste minuut van de tweede helft van afstand prachtig te scoren, waarna weliswaar negen goal-loze minuten volgden. Het was even spannend of we de door de trainers gegeven opdracht konden vervullen, maar natuurlijk laten we onze trouwe tweevoeters niet in de steek. In de 55e minuut (reken maar uit - da's de 10e minuut van de tweede helft (oké, eigenlijk 11e maar sst)) dacht Zeist eindelijk een van de fantastische corners van Bo weg te werken. Helaas/gelukkig, tis maar net hoe je het bekijkt, stond Benthe op de 16 klaar om de bal er alsnog in te schieten, wat resulteerde in de 5-0. 

Zoals bij gok- en geldverslaafden, en bij Dagobert Duck, de dollartekens in hun ogen shinen, zag iedereen van Dames 4 nu dubbele cijfers voor hun ogen. Het zal toch niet?! Nee, het was ook niet... Maar doordat Cleo er 6 en Judith er 7-0 van wisten te maken en Vere in de laatste minuut nog scoorde, uiteraard met haar hoofd, gingen de dames in zeiknatte bezweette paarse shirts met 8-0 winst de douche onder.
De eerste overwinning is een feit! Vermoeid en voldaan gingen de schaapjes terug naar huis en onder het wol, dromen over nog meer overwinningen en doelpunten, nog onwetend over wat komen ging...

Zal het dit jaar dan zo zijn? Iets met een p... en een k... Of moeten we niks jinxen? Of juist wel? 
De toekomst zal het ons leren. 

AL & BB