Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Bier en tieten

Bier en tieten

Odysseus '91 VR4

0 - 0

Graveland 's VR1

Competitie

4e klasse 3

Datum

25 januari 2020 10:00

Accommodatie

Onbekend

Zaterdagochtend de wekker gaat.. Voor de eerste wedstrijd van twenty-twenty mocht Dames 4 in alle vroegte verzamelen op Olympos. Waar de meesten van ons de wijze raad van J. Markus hadden opgevolgd en zowel stipt als fit het sportcafé betraden, gingen enkelen toch de mist in (lees: Hanna en Cleo). Met 11,5 vrouw uit eigen team, versterking van Dames 4+1 en een bank vol geblesseerde supporters (leuk zo’n Ody wintersport) mochten ze het opnemen tegen de nummer twee van de competitie. Het rugbyveld lag er ouderwets gezellig bij en nadat beide goals over de hekken getild waren en enkele van de grootste gaten op het bruine veld dicht waren gestampt, kon de wedstrijd beginnen.

De eerste helft was er een vol technische hoogstandjes aan de kant van Ody. Het enige dat Graveland ’s wist uit te halen was af en toe een balletje te onderscheppen, een keer te kappen en de bal knoerthard - maar meters over - de goal te schieten. Op deze manier werd de conditie van keepster Melanie aardig op de proef gesteld want ze heeft waarschijnlijk net zo veel gelopen als menig middenvelder. Binnen de oranje lijnen werden alle een-op-een duels gewonnen door Ody en dankzij enkele slimme een-tweetjes, goed geoefende steekpasses en vernuft gebruik van de hobbels op het veld, werd tikkie takka voetbal van het hoogste niveau bereikt. Ik citeer: “De beste 45 minuten van het seizoen” (Lowie Nicolai, 2020). Ondanks dit schitterende spel wist Dames 4 het harde werk helaas niet te bekronen met een doelpunt en gingen ze met 0-0 de rust in. Met een kopje thee in de kantine en een peptalk van de trainers werden ze warm gemaakt voor de tweede helft. 

Waar de paarse godinnen in de eerste helft duidelijk domineerden, kenmerkte de tweede helft zich door een zoektocht naar adem. De fitte twee-keer-per-week-trainende tegenstanders dachten hiervan te kunnen profiteren door flink druk te zetten, maar de verdediging hield goed stand en alle schoten op goal belandden in de handen van de keepster. Toen de laatste twintig minuten aanbraken werd door beide teams alles op alles gezet om toch nog met drie punten het veld te verlaten en veranderde het eerder nog zo beheerste spel in een strijd om leven of dood. Ondanks het feit dat de supporters van de tegenstanders meermaals met de leus: “Ze weten het niet meer!” strooiden, wist Dames 4 het duidelijk nog wel en met een ijzersterke redding van Melanie en een mooie doch onafgemaakte kans in de counter voor Fien in de laatste tien minuten bleef het 0-0, einde wedstrijd. 

Voldaan en met opgeheven hoofd keerden de dames terug naar de kleedkamer waar ze werden verrast door Lowie met een kannetje bier, die vervolgens bekende dat het zijn verjaardag was en traktatie had meegenomen. Na een in koor gegilde “NEEEEEEEEEE WATTTTTT?” en een aantal ontzettend gore zweetknuffels werd het alom bekende ‘bier en tieten’ ingezet en hoewel Lowie hier springend en lachend aan mee deed werd hij vervolgens toch vriendelijk verzocht de kleedkamer te verlaten. 

De derde helft bestreek een tijd van circa twaalf uur, kende meerdere hoogte- en dieptepunten waaronder het verlies van fietssleutels en een zittend protest op straat omdat het toch onmogelijk bleek om op twee fietsen drie beschonken dames, een volledige teamtas én tien ballen te vervoeren. De avond werd afgesloten met wat waarschijnlijk het kleinste Rexje in de geschiedenis van de Rex is geweest. Nu al weer zin in volgende week.

RdB 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!