De Meern 3 - Odysseus '91 3

Zaterdag 2 november. Vandaag stond de uitwedstrijd tegen de Meern op het programma. De club waar de suikeroom van Utrecht 15 jaar de scepter heeft gezwaaid. Dat Frans van Seumeren opstapte als voorzitter en hoofdsponsor in 2016 heeft de club gemerkt. Waar het met twee degradaties op rij nog maar in de eerste klasse speelt, speelde het onder van Seumeren zelfs een jaar derde divisie. In 2013 wonnen ze zelfs nog de Rinus Michels award voor beste amateur jeugdopleiding van Nederland. Bij onze tegenstander was daar overigens weinig van te merken. Daar lag de gemiddelde leeftijd rond de 30 gok ik. Ondanks dat gegeven stonden de mannen van de Meern op een tweede plaats en zijn ze nog steeds ongeslagen dit seizoen. Het beloofde dus een pittige wedstrijd te worden voor Ody Heren 3. Helemaal als je keek naar de uitgedunde selectie. Verder moest Bernt afgestaan worden aan Heren 2, moest Hunter zich ziek afmelden en kwam Pieter ook niet geheel fris aan op het sportcomplex in de Meern. Dit betekende dat de trainers flink moesten puzzelen en uiteindelijk begonnen ze met de volgende elf namen: Keepert, Den, Timo, Tom, Arie, Paulus, Pup, Joost, Rikkert, Jorno en Mikey. Op de bank zaten Emiel, net terug van een blessure, en de zieke Pieter. Aan luxe hield het dus niet over. Gelukkig kwamen Loco en kleine Timo uit Heren 2 ons uit de brand helpen waardoor we toch nog wat extra mankracht aan de bank toe konden voegen.

We startten erg voortvarend aan de wedstrijd. In de eerste twintig minuten wisten we de Meern met vlotte combinaties, en Paul als schakel tussen middenveld en verdediging vaak van het kastje naar de muur te sturen. Na al enkele goede mogelijkheden onbenut te hebben gelaten werd de ban na een minuut of 20 gebroken. Dennis kon opstomen, de combinatie aangaan met Rik, de bal strak voorgeven en zag, ondanks de touché van de keeper, Joost de 0-1 binnenschieten. Zo opende ook de pas ontgroende Joost zijn rekening voor Ody Heren 3. Helaas heeft deze jongen zijn eerste Ody goal al gemaakt bij Heren 2. Dit betekent dat er dus geen kan op tafel gezet hoeft te worden. Echter zou het wel ontzettend sportief zijn om dit wel te doen Joost.

Na de 0-1 kregen we nog een aantal goede kansen om de score uit te bouwen. Helaas mistten bepaalde spelers 'de urgentie' voor de goal. Zonde, want voor de wedstrijd was nog duidelijk aangegeven dat dit belangrijk was. Het laatste kwartier van de eerste helft konden we opeens niet meer opbrengen wat we de eerste 25 minuten wel op konden brengen. We werden slordiger, er kwam wat meer paniek in het spel en de Meern kreeg meer controle. Dit resulteerde 10 minuten voor rust in de 1-1. Al kwam deze goal niet voort uit het feit dat de Meern sterker werd, maar vooral uit het feit dat ze een speler hadden die een fantastische vrije trap had. Wanneer je een wereldgoal ziet kan je er eigenlijk alleen maar voor applaudisseren. Ik denk ook oprecht dat alle Eredivisiekeepers deze vrije trap ook niet tegen hadden kunnen houden.

Nadat we in de rust bemoedigend waren toegesproken door de trainers gingen we vol vertrouwen de tweede helft in. De extra spelers die vanuit Heren 2 waren aangesloten bleken hier ontzettend waardevol. Maar liefst 3 spelers moesten namelijk met klachten gewisseld worden. Deze tweede helft ging redelijk gelijk op. Waar Tom ons een enkele keer in de wedstrijd hield met een fantastische save, misten wij misschien wel de grootste kans van de wedstrijd. Helaas werd er een op een met de keeper net over gelobd. Hierdoor werd de ruststand ook meteen de eindstand. Een uitslag waar we niet tevreden mee hoeven zijn. We hebben laten zien dat we bij vlagen ontzettend goed kunnen voetballen en we hadden deze wedstrijd zeker kunnen winnen. Het vertoonde spel zorgt daarentegen wel voor vertrouwen en dat is ook zeker iets wat we mee moeten nemen naar volgende week. Dan staat de thuiswedstrijd tegen Lopik op het programma. Een team dat net zoveel punten heeft vergaard als ons in de eerste zes wedstrijden en dus een wedstrijd die kan gaan bepalen of we naar boven of beneden moeten kijken. Verder wil ik Bang Bang nog feliciteren met zijn overwinning van de Heycop Open. In de finale werd Stef, die overduidelijk onder de druk bezweek, simpel opzij gezet. Voor het thuispubliek kon hij de hoge verwachtingen wederom niet waarmaken. Gelukkig komt er van de zomer weer een editie en wellicht kan hij dan eindelijk zijn eigen naam op zijn eigen muur zetten. Tot die tijd nog maar veel oefenen.

Tot volgende week!

DvV

Registreren Waarom registreren