Buongiorno Jorno!

Geen brug(ge) te ver voor onze spits Joren van Os. Dat de niet altijd even nuchtere Groningse attacker van Heren 3 wist hoe je doelpunten maakt, wisten we al een tijdje. Ditmaal legde hij er zelfs drie in het mandje. Het bleek echter niet genoeg voor de overwinning. Zul je net zien.

“Rechterknie omhoog, borst vooruit, hand over je schouder,” met deze spreuken werd de zaterdagochtend op Olympos ingeleid door Heren 3. En nee, er was geen potje Twister toegevoegd aan de warming-up van de thuisploeg. Het jaarlijkse fotomoment stond op de rol vandaag. De 1.60m lange Bernt zette de jongens - op de eerste rij- goed op hun plek. Zodat in optimaal gebalanceerde en tevens juiste houding werd geposeerd voor de gloednieuwe OdyCamera.

Aangezien je als journalist vandaag de dag niet zeker weet of het OM je de volgende dag in gijzeling zal nemen is het schrijven van zo’n relevant stuk als deze extra ingrijpend. Zodra we te diep in deze zaak duiken zal ik mij beroepen op het journalistieke verschoningsrecht. Dat gezegd hebbende; ik ben op zoek naar het lek! Het lek in de verdediging wel te verstaan. Ik wil allesbehalve op de man spelen. Daar moet je de kracht van de pen niet aan willen verspillen, dat soort dingen vecht je als echte mannen uit met een kan witbier in de zomerse oktoberzon met een goede discussie. Als team wisten we af en toe geen grip te krijgen op de indribbelende middenveldertjes van Vriendenschaar. Of de passes die zij vanuit de achterste linie naar hun vooruitsprintende aanvallers afvuurde. Dit met wisselend succes. Maar goed genoeg voor drie doelpunten.

Terug naar de positieve vibe. Jorno! Die wist eenmaal op aangeven van linksbûtoehh Dennis onberispelijk af te ronden. De tweede keer dat de spits zichzelf op het scorebord wist te helpen kwam voort uit een aanval via rechts. Het begon bij een pass van de recent ontgroende Joost - de echte Joost wel te verstaan - die de ondergetekende daarmee naar voren dreef. Aangekomen bij het zestienmetergebied wist Pup op zijn beurt de aanvalsleider te bereiken: 2-1. Het derde doelpunt kwam voort uit een actie van globetrotter Paulus die weer terug was van weggeweest. Vanuit de kluts kwam de bal in de best denkende positie; de voeten van Joren. 3-3. De spelers van Vriendenschaar dachten dat ze nog wel even voor Varretje konden spelen. Maar de scheids bleef bij z’n standpunt. Het doelpunt werd gewoon goedgekeurd. In de slotfase kregen beiden teams nog kansen op een winnend doelpunt maar het bleef gelijk.

Volgende week staat De Meern UIT op het programma. Dan zal Ody toch echt weer een keer drie punten moeten gaan pakken. Want anders wordt het op voorhand uitgesproken kampioensjaar misschien wel een jaar waar er juist moet worden gestreden tegen degradatie. Laat volgende week een buongiorno voor iedereen zijn!