Eerste competitiewedstrijd voor de Odyduifjes

Op de zonnige zaterdag op 21 september mochten we onze eerste competitiewedstrijd spelen. Na drie zeer succesvolle bekerwedstrijden, waarbij de tegenstander onder ons niveau was, hadden we erg veel zin om onze kwaliteiten te meten aan een tegenstander uit onze competitie. Er werden uit bekende en onbekende hoek voorspellingen gedaan dat de uitslag 3-2 zou worden. Een hattrick van Shan of toch van Pim? Beiden gaven aan bereid te zijn dit doel te verwezenlijken. Bedankt daarvoor! Onduidelijk was of we dit echt konden gaan waarmaken of niet..
De wedstrijd begon later doordat Reigerboys in de file stonden en dus hadden we in de voorbereiding al een voorsprong op hen. Maar we wilden (en konden) ons natuurlijk nog niet rijk rekenen.

We begonnen scherp aan de wedstrijd. Er waren mooie combinaties zichtbaar en gelijk in de 3^e minuut kwam Shan 1 op 1 met de keeper te staan. Helaas wist de keeper de bal te veroveren en konden we nog niet voor een doelpunt juichen.
Vier minuten later kon dit al wel! Laura veroverde de bal op de helft van de Reigerboys en zorgde door middel van een behendige aanname en een korte sprint voor veel tempo. Ze passte de bal naar Pim. Pim maakte ook vaart en kon de verdediging passeren door haar lichaam goed te gebruiken. Er kwam een onhoudbaar schot in de linkerbovenhoek. Het stond 1-0!
Daarna ontstond er een periode van meer chaos. Zowel Reigerboys als Odysseus kregen wat kleine kansen, welke bijna geen kansen te noemen waren. Reigerboys stond vaak buitenspel. Dit werd steeds goed gezien door Cato. Toch stond Reigerboys een aantal keer niet buitenspel en kwamen ze er doorheen. Elke kon door voetballend goed mee te doen en rustig aan de bal te zijn, eventuele ontstane kansen voorkomen. Eén keer kwam Reigerboys 1 op 1 met Elke te staan. Maar daar kwam geen doelpunt uit voort. De speelster liep zichzelf namelijk in de weg en het bleef ongevaarlijk. Op de bank werd dit gezien als de zwarte waas die voor je ogen komt wanneer je als verdediger richting de 16 loopt. Óf de zwarte waas die ontstaat als je keeper zijnde de 16 uit moet (toch Elkie?).
Tussendoor konden we vaak mooi genieten van Shans trukendoos. Ze was on fire en vanaf de zijlijn konden we dit van dichtbij aanschouwen. Ze stuurde de tegenstander een aantal keer goed het bos in en ze had zelfs de bank van de Reigerboys tuk. Er werd geroepen: “ZE GAAT KAPPEN!! ZE GAAT KAPPEN!!” Maar dat deed ze niet. Want bij Shan is het zo: Wat je verwacht, doet ze niet.
De chaos hield nog een tijdje aan en hier kon Laura in de 32^e minuut van profiteren. De bal rolde namelijk uit de drukte uit de 16 van Reigerboys. Lau kon erg snel van afstand op doel schieten. Dit was wederom een prachtig onhoudbaar schot en de keeper kon er niets meer tegen doen. Het stond nu 2-0 en met deze stand gingen we ook de rust in.

Gelijk na de rust was Pim op dreef. De muziek uit de blokhut was nog niet afgezet, of de bal lag al in het doel van de Reigerboys. Eigenlijk ging het zo snel dat veel mensen dit doelpunt hebben gemist. De vraag heerste of Pim dit niet even over kon doen. Na de wedstrijd gaf Pim aan het doelpunt zelf in ieder geval wél gezien te hebben: Klasse Pim!!
Helaas had Reigerboys hier een weerwoord op. We leidden namelijk snel balverlies op ons middenveld. We schakelden niet snel genoeg om waardoor we niet goed stonden en te veel ruimte overlieten voor Reigerboys. Er kon daardoor van afstand in ons doel geschoten worden.. Het stond op dit moment 3-1.
Gelukkig werd ons spel niet erg beïnvloed door dit doelpunt. We hielden de rust en er waren mooie combinaties te zien. Jutka, Eva, Dorien, Pim en Laura maakten samen een aantal super snelle combinaties en konden elkaar in het veld goed vinden. Dit was erg mooi om te zien! Dorien en Eva kwamen beide 1 op 1 met de keeper te staan, maar helaas leidde dit nog tot geen doelpunt. Maar toch kwam er in de 61^e minuut een kans voor Pim om te scoren. Do passte de bal naar Pim. Pim kom de bal links onderin de hoek plaatsen. Hattrick voor Pim! En wat bleek: het was een trattrick! Ze heeft namelijk al drie wedstrijden achter elkaar een hattrick gemaakt. Volgende week zullen we dan ook spreken van een quattrick ;)
Het feestje was nog niet over, dacht Dorien. In de 70^e minuut kreeg ze de bal van Laura aangespeeld. Ze kon hem met haar linkerbeen over de keeper heen schieten. Ze maakte de 5-1 en dit is ook de eindstand geworden.

Wanneer alleen naar de uitslag gekeken wordt, lijkt het alsof we over Reigerboys heen hebben gewalst. Maar dit was helemaal niet het geval. Aan het eind van de wedstrijd werd meerdere malen gezegd dat het gevoel meer overeen kwam met een 2-1 winst na een lange strijd. Maar toch zijn het de doelpunten die tellen en kunnen we trots zijn op de mooie combinaties, de inzet van alle speelsters en de prachtige doelpunten die zijn laten zien!

Opstelling:
Elke, Camille, Nina (’68 Anouck), Carlijn, Marloes, Jutka, Laura, Eva, Jonne (’48 Dorien), Pim, Shan (’76 Loren).

FB