Roemloos ten onder in het getto van Mokum (Oost? Amstel?)

Een tijdlijn — in samenwerking met NWB Spraakmemo’s Ⓡ

12.35    We hebben een rommelige warming up achter de kiezen, maar we lijken er toch klaar
voor te zijn. Het startsein klinkt, de wedstrijd begint.

‘12    Er vallen veel gaten tussen de linies, DVVA maakt daar handig gebruik van en is vooral aan het aanvallen. Onze ballen komen lastig aan, veel wordt ingeleverd. Er is weinig communicatie en er worden slechte keuzes gemaakt. Al met al een onkarakteristiek onzeker eerste kwartier voor de duifjes. Ohja, en het regent mokerhard.

‘15    De eerste goede aanval van Ody kwam voort uit een combinatie tussen 10 en 9. Do hield
rust en passte hem op Pim, die een verdediger uitkapte en schoot op goal. Maar het mocht niet
baten, want de bal kwam recht in de handen van de DVVA-keep terecht.

‘17    Na een ruim kwartier valt de (terechte) 1-0 voor DVVA. Anouck speelt de bal op Eva, die
hem niet onder controle krijgt, waarna door een ongelukkige bal van Do de spits van DVVA aan
de bal komt. Deze tikt koelbloedig Elke uit en legt hem bij Ody in het net.

‘25    “Er zit een soort verslagenheid in,” kan men horen vanuit de (30% gesmolten— ja,
gesmolten) dug-out. Ody heeft de teugels van de wedstrijd niet in handen en laat zich alleen
gelden in verdedigend opzicht. Net als de training van donderdag lukt het ons niet de bal en de
rust in de ploeg te houden. De bron van deze gejaagd- en onzuiverheid houdt zich vooralsnog
verholen.

tip    “DVVA kopt veel als onderdeel van hun aanval (namelijk opzij), terwijl wij alleen maar
reactief koppen (aka, terug naar waar ‘ie vandaan kwam).” — aldus Nicky.

Anouck speelt een bal terug op Elke, die daar helemaal niet staat, dus hebben we een gratis
corner weggegeven, die gelukkig wordt overgekopt. Het is maar goed dat DVVA niet zo efficiënt
met hun corners omspringt als de paarse dames hebben laten zien te kunnen.

‘29    De spirit lijkt een beetje terug te zijn onder de duifjes, en er wordt besloten niet langer
hoog druk te zetten. Er vielen te veel gaten tussen de linies en zoals we weten slurpt die
onzorgvuldigheid energie zoals een MB G-klasse benzine slurpt.

‘30   Classic Brenda.

‘36    Camille voelt zich toch niet lekker, dus maakt plaats op het veld voor Nina. Nien komt op
de 3/4 komt te spelen en schuift Anouck door naar de 2. Ondertussen speelt Ody toch weer een
(lang niet gek) schot richting het gele doel klaar.

‘39    1-1! Do pegelt de bal van grote afstand binnen. Het spectaculaire schot lijkt uit het niets
te vallen en kent Dorien dan ook geen noemenswaardige assist(ent) toe.

‘45    Met een gelijkspel de rust in gaan zou beter moeten voelen dan het doet. Het is chaos in
de organisatie en daarom gelukkig 1-1. Nicky durft (bijna) te zeggen dat het niet helemaal
terecht is, want DVVA is beter— maar! “Wij worden 2e helft beter.”

IIe helft

‘52    Terwijl wij ons langs de kant al een gemiste kans rijk rekenden, knalde de bal van DVVA
die over Elke heen ging er via binnenkant paal toch in. Een zure 2-1.

‘65    Camille: “We zijn wel iets feller geworden, maar we hebben duidelijk nog moeite met de
fysiekheid van de tegenstander. De scheids staat dat fysieke spel ook toe. Ook worden er nog
steeds slechte keuzes gemaakt. Voorbeeld: de keeper wordt ingespeeld, terwijl ze niet vrij staat
(hoog risico, red.). Het spel lijkt nog onzeker, maar er worden wel méér keuzes gemaakt dan in
de eerste helft; ook al is de kwaliteit van de keuzes nog niet up to par.” Kortom, veel wijze
woorden in weinig woorden.

‘73    Lau neemt als aanvallende middenvelder de teugels in eigen handen en voltrekt een
sprint naar de achterlijn in de ruimte van de 7. Vanuit die positie geeft ze een strakke voorzet op
haar SO die hem er met een nader te bepalen lichaamsdeel (bovenbeen? onderbuik? ergens
daartussen?) in legt. Bonnie & Clyde strike again.

‘74    Dorien en Jonne worden gewisseld voor Lilli (9) en Loren (6/8). Lau schuift door naar
de 10. De frisse energie en het inzicht dat je alleen van kijken langs de kant kunt krijgen zouden
voor twee gouden wissels moeten maken. Wellicht goud genoeg om er nog één in te kunnen
leggen?

‘88    Bovenstaande illusie valt in duigen als de 3-2 in de slotfase valt voor DVVA, na een
individuele fout van Ody. Er werd niet overtuigend druk gezet, alsof we niet alles wilden geven.
De nonchalance van de beslissende goal is typerend voor onze 90 minuten.

‘90    De wedstrijd eindigt in een roemloze 3-2. De sfeer in de kleedkamer is bedompt, al
helemaal omdat we ook nog met de tegenstander een douche moeten delen. De score is erg
pijnlijk, maar terecht en tekenend voor ons spel vandaag. We hebben niet zelf gevoetbald, maar
hebben de wedstrijd ons laten overkomen. Moge dit een incident zijn dat we (nadat we er
verbeterpunten uit hebben geconcludeerd) snel vergeten. Tijd om de kop eraf te schroeven en
die achter te laten in één van Unitas’ vele verborgen ruimtes. Viva la openingsfeest!

Elke, Camille (‘36 Nina), Anouck, Carlijn, Marloes, Jutka, Jonne (‘74 Lilli), Laura, Pim, Dorien (‘74
Loren), Eva.

LK