FZO uit, altijd lastig

Afgelopen zaterdag was het eindelijk zo ver. Op een mooie “na-zomer eerste herfstdag” begon voor de mannen van Ody heren 7 het nieuwe seizoen. Exact 2 maanden en 6 dagen nadat het vorige seizoen zo glorieus was afgesloten met een wel verdiende 13^e plaats op de ranglijst. De doelstelling voor dit jaar is duidelijk. Hoger eindigen dan vorig jaar, met nog aantrekkelijker voetbal. De eerste doelstelling is dan ook al razendsnel behaald, toen bleek dat er dit jaar maar 12 teams in de competitie zitten.

De eerste competitie wedstrijd bracht ons naar het mooie Zeist. 11:00 aanwezig bij FZO, en dus druppelde de laatste van het team ongeveer rond 11:30 binnen. Waar de één nog even een blokje om het Slot heeft gedaan, was de andere z’n ogen uit aan het kijken in het “Mooie rijke lullen dorp” wat Zeist bleek te zijn. Nadat Tim nog even was wezen buurten bij Jonathan, en Matta z’n eten nog snel even in de kantine had gehaald zat iedereen.

Doordat TacTimo en Master Kenny nog ontbraken op de bank, nam pechvogel Rick schouten de rol van interim-coach op zich. Na meerdere weken er op getraind te hebben, was het nu aan het team om te laten zien dat ze het nieuwe systeem, 3-4-1-2, onder de knie hadden. Met de topscoorder van vorig jaar, Sander, als Laatste man, nieuwelingen Jozua en Jules ook gelijk in de basisopstelling en een gigantische nieuwe keeper genaamd Floris Jan (eerste) Keus.

Wat vooral opviel tijdens het betreden van het veld waren de shirts. Iedereen heeft dit jaar z’n eigen shirt, met eigen naam én eigen rugnummer. Zo heeft Tim dit jaar de nummer 9 verdiend met een spannende penalty reeks tegen Jarne en Sander. Deze hebben uiteindelijk genoegen moeten nemen met nummers 20 en nummer 80. Zoals verwacht heeft Tomas zijn nummer 14 weer geclaimd dit seizoen, speelt aanvoerder sJost met 16 en heeft Jules gekozen voor nummer 49. “Gewoon omdat het een mooi getal is”.

Er was deze wedstrijd maar 1 speler die z’n rugnummer waar maakte. Waar iedereen dacht dat je Wimpie met ‘ie’ schreef, heeft hij er Wimpy van gemaakt. Ondanks zijn verlelijkte bijnaam heeft hij zich bewezen als een echte nummer 10. Dit jaar speelt hij wat meer in een centrale rol, maar dat weerhield hem er niet van om soms de ruimte in te duiken. Na een splijtende pass in de diepte ging Wimpie op de keeper af en passeerde deze met een elegant stiftje in de linker hoek. Met dit doelpunt heeft hij gelijk het mooiste doelpunt van deze competitie tot nu toe te pakken.

Voor de rest kunnen we deze wedstrijd maar beter vergeten

JR