Luuk, Struuk, Struik van Sussex

“Football is a gentleman's sport played by animals, while rugby is a animalsport played by gentlemen,” een quote van Engels staatsman, Winston Churchill. Ik trap dit wedstrijdverslag met deze quote af, omdat dit in mijn ogen het verhaal van deze voetbalzaterdag in zijn totaliteit samenvat. Waarom? “Die gasten zijn bijna allemaal 20 kilo te zwaar!” aldus Odysseus bestuurder, Bas Bos. Trainer Streefland bekeek het verhaal van de andere kant, en prees - na afloop - in zijn overwinningsspeech de beestachtige mentaliteit van zijn eigen spelers. “Ik ben trots op de manier hoe jullie vandaag hebben gerend, gecombineerd, getackeld en de prooi daarmee hebben verpulverd.”

Om die 22 beesten op het veld van Olympos een beetje in bedwang te houden koos de scheidsrechter van dien ervoor niks aan het toeval over te laten. De grensrechters werden van alle tips en tricks voorzien en de veldspelers werden verteld wat ze vooral wel en niet moesten doen. Dus; niet praten tegen de scheids en al zeker niet als je niks met de actie te maken hebt. Enfin. Tot nog toe weinig opmerkelijks. Interessant was wel dat de fluitenier weinig zin had om te verlengen: “Nou jongens, ik heb het nét ook al tegen die anderen gezegd, maar we gaan het gewoon binnen de 90 minuten hè? Dat moet te doen zijn”.

“Voetbal is als het leven zelve: pure kunst met maar bitter weinig kunstenaars.” Ik doe het gewoon weer. Ik luid dit stukje in met een quote, ditmaal met die van een Vlaamse collega. Schrijver Herman Brusselmans. Voor de politiek geïnteresseerden, het is niet de broer van. Deze poëtische woorden spreken voor zich maar kunnen op alles duiden. Ik link ‘m aan het opstellen van Luuk Wismans. Die overigens wel te vergelijken valt met een andere Brits grootheid, Prins Harry van Sussex. Terug naar Luuk, Struuk, Struik. Whatever. De beste man is verdediger van beroep maar om hem enkel en alleen als mannendekker te bestempelen, nee. Dan doe je hem ruim tekort. Hij speelt de bal het liefst altijd naar voren. In de voetjes van onze spits Ruben of met een mooie boog op de torso van Stephan geplaatst. Hij dribbelt daarnaast ook af en toe als een gentleman het veld in, maar kan enkele tellen later ook als een animal de bal van de aanvaller moeiteloos ontfutselen. Dit zou W. Churchill louter kunnen adoreren natuurlijk. Evenals vader Coot, zo bleek, die hoogstpersoonlijk de taak op zich had genomen de fouten van Struuk deze wedstrijd bij te houden. Met een bekertje koffie in zijn hand kwam Coot Senior na afloop naast de rode vedette staan en wees hem op het aantal gemaakte fouten van zijn kant: “Dit waren er 1, 2 ,3….. 0 fouten! Uitstekend gedaan jongen,” zei Senior terwijl hij ludiek met zijn vingers aan het optellen was.

Wie waren dan die andere beesten op het veld vraag je je dan af. Nou, dat waren Tom in de goal. Bas stond naast Struuk centraal achterin. En Gijs en Daan namen plaats op de flanken. Het middenveld was ook goed bemand met Stef, Juul, Dennis en Pup. Het duo voorin kende de namen van Ruben en Stephan.

Nu dit verplichte nummertje ook weer is gedaan kunnen we door naar de highlights van de match. Helaas moeten we wel beginnen met een tegendoelpunt. Na 5 minuten voetballen kreeg Brederodes een vrije trap die met een mooi krul richting de linkerkruising werd getrapt. Gelukkig werd die stijlvol gepakt door Tom. Resultaat was echter wel een corner. En jawel, die viel ongelukkig in het netje. 0-1 achter.

Daarna ging het spel mooi op en neer. Zonder dat de teams echt gevaarlijk werden, voelde je wel degelijk de spanning die je als play-off waardig bestempelen kon. Excentriek was het gedrag van nummertje 30-zoveel die bij bepaalde beslissingen van de scheidsrechter overdreven vrolijk en complimenteus reageerde. Vraag me niet waarom. Maar hij dacht wellicht er zijn voordeel mee te doen. Niets bleek minder waar. Enkele minuten later, toen de beste man werd teruggefloten maakte hij de beteuterde opmerking: “maar scheidsrechter… ik was nét nog zo lief naar u. En nou doet u zo!?!?!?”

Na rust mochten wij richting ons geliefde Kaak op Noord voetballen. Naast het feit dat dit sowieso een mentaal steuntje in de rug is, kwam de wind daar ook nog eens bij. De eerste 20 minuten van de tweede helft werd dan ook veelal in het 16-meter gebied van de geel-groene afgewerkt. Dat het positioneel ook wat minder stond daardoor, benadrukte Bas met zijn egoïstische drang naar voren. Die stond ineens in de spits. Daan herkende die minder atletische bouw van onze voorzitter direct en gaf de bal intuïtief voor. 1-1.

Daan wilde het in zijn laatste wedstrijd op Olympos-gronden niet laten bij één aanvallend hoogtepunt van zijn kant. Nee hoor. Dit keer was het beginpunt de rechter variant van zijn Adidas Copa Mundial en het eindpunt de linkerkruising! Subliem.

Met nog enkele minuten op de klok deden de mannen uit Vianen er nog alles aan de stand gelijk te trekken om alsnog te gaan verlengen. Ze deden hun best. Dat mag gezegd worden. Ze kwamen nog enkele keren gevaarlijk op bezoek in Tom’s strafschopgebied. Maar zonder resultaat. Waar ze minder attent op waren, was de de aanwezigheid van de ingevallen Kosja. Die kon de bal vrij oppikken op de middenlijn en dribbelde vervolgens subtiel langs de uitgekomen keeper. Zo kon hij de bal in het goal blazen en tekenen voor de 3-1. Het fjiiett fjuuut fjieeuuww van de scheids volgde nagenoeg direct en Odysseus Heren 3 kon zich vanaf dat moment gaan klaarmaken voor volgende week, de finale van de nacompetitie.