Competitie
3e klasse G
Datum
23 februari 2019 17:00
Accommodatie
Onbekend
Opstelling
Wat er voorafging in Goede ballen, Slechte ballen...
"...De stand is één-één. Beide teams zijn ontzettend opgefokt en dan slaat de vlam in de pan. Een sliding wordt gestrekt been gevolgd door natrappen en ook trekken en duwen en dan plots slaan en schoppen. Escalatie. Vuur in de ogen van sommigen. Ik sta met mijn bek vol tanden. Enkele spelers zijn niet meer voor reden vatbaar. De minst agressievelingen proberen de anderen in bedwang te houden. Hoewel er vooral vanaf DVSU gemept wordt en zelfs hun trainer komt schoppen zijn het mijn teamgenoten die zich uit de tent hebben laten lokken. De scheidsrechter fluit af. Gestaakt."
Zo eindigde de eerste seizoenshelft met een zure nasmaak. En bij een zure nasmaak bleef het niet. De KNVB (ook wel "aanklager") noemde bovenstaande "een collectief duw- en trekwerk c.q. een opstootje" en achtte voldoende bewezen dat "twee of meer spelers van [het] derde elftal zich onbehoorlijk [hebben] gedragen door [hieraan] deel te nemen". De consequentie: €100,- boete en 1 winstpunt in mindering. Maar ook: de wedstrijd moet uitgespeeld worden. Een pittige uitspraak, maar volgens de aanklager mogen we ons nog gelukkig prijzen. Ze eindigen hun brief namelijk met de opmerking dat de opgelegde straf lager is dan is vastgesteld in de Handleiding tuchtzaken amateurvoetbal 2018-2019. Nou, bedankt hoor, KNVB.
En dus mochten we ons voorbereiden op een wedstrijd van 10 minuten met onder meer de volgende voorwaarden: de wedstrijd is bij Odysseus, de stand is 1-1 en de wedstrijd wordt hervat met een vrije trap in het voordeel van Ody vanaf punt eigen zestienmetergebied.
De trainers bedachten een strijdplan. Met een training-achtige warming-up van een uur(!) zouden zowel basisspelers als wissels in optimale vorm zijn om tien minuten alles te kunnen geven. En door te kiezen voor een gedurfde 1-3-4-3 opstelling werd er door de trainers alles aan gedaan om in die zeer korte tijd zoveel mogelijk kans te maken op een treffer. En het team ging achter ze staan.
Het is zaterdag 23 februari, zestien uur vijf-en-vijftig. Half Nederland zit op een terras, maar heren 3 staat op het hoofdveld. De tribune zit vol. De trommel bonkt en de vlaggen wapperen. "Odysseus we love you" galmt door het stadi-...eh... over het veld. De spelers zijn gedreven. Om mij heen zie ik Tom, Thomas, Koen, Gijs, Juul, Stef, Paul, Yannic, Ruben en Joren allen met strakke gezichten. (Helaas mochten eerder gewisselde spelers niet meer meedoen. En dus moest Bas dit keer de bidons vullen en was LB 'ziek'.) En dan komt DVSU pas het veld op. Martha telt hardop negen spelers. Da's niet genoeg, jongens! "Er komen er nog twee an, kunnen we een kwartiertje later beginnen, scheidsie?" Een paar minuten later staan er nog twee jongens zich langs de lijn in een DVSU tenue te hijsen en ze stappen op hun gympen het veld in. Op het spel staat twee punten erbij of één punt eraf. Dat wij hier meer waarde aan hechten moge duidelijk zijn.
De scheidsrechter fluit en Tom trapt -misschien wel voor het eerst in zijn leven- af. Tien veelbewogen minuten gaan van start. We zijn veel op de helft van de tegenstander. Plots vliegt Thomas over het veld, zoals we dat van hem kennen. Hij sprint van eigen zestienmetergebied naar zestienmetergebied tegenstander en speelt de bal op Ruben. Gewiekst als hij dat kan speelt Ruben de bal weer in de voeten bij Thomas die daarmee één-op-één voor de keeper staat. En dan gebeurt iets waarom wij verdedigers vooral verdedigers zijn. Plotseling oog in oog met een keeper staan geeft bij ons kortsluiting. Thomas schrikt, twijfelt, *!@~**kortsluiting**@!~* en schiet de bal naast het doel...
Ondertussen pakt DVSU weer op waar ze twee maanden geleden waren gebleven. De ogen van menig speler staan op standje cocaïne: de agressiviteit spat er vanaf. Ze maken zware overtredingen en zeiken en schreeuwen op de scheidsrechter en tegen ons. Koen knalt in een luchtduel met zijn hoofd tegen dat van de tegenstander en de wereld is te klein voor DVSU. Ik kijk naar de klok en zie een minuut verstrijken tot beide jongens weer opstaan.
Opnieuw is de bal is voorin. Ditmaal slingert Paul 'm vanaf rechts voor. Hij stuitert voor de voeten van Ruben. Dat deze man een goalgetter is bewijst hij door geen seconde te twijfelen en de bal met een volley richting het doel te sturen. Met een rotgang knettert de bal op de lat en vliegt dan omhoog. Weg van het doel. En dichterbij komen we niet. De scheidsrechter fluit af en teleurgesteld lopen we het veld af.
Eindconclusie: die DVSU'ers zijn niet goed wijs. Zelfs in tien minuten weten ze er een soapserie van te maken. Laat dit een les zijn voor de uitwedstrijd die ons op 13 april staat te wachten. Wij zijn zoveel beter dan dit. En als we dat in gedachten blijven houden dan valt dat doelpunt straks in die 90 minuten wèl.
Maar voor komend weekend belangrijkere zaken. Juist ja. Carnaval! Alaaf!
DC
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
- Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.
- Meld je aan voor vrijwilligerswerk, en geef je voorkeurswerkzaamheden op.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
