Ody 5 Uitgeschakeld Uit Beker

Van onze verslaggever

Utrecht, 24 oktober 2018.

Stiltes zeggen soms meer dan duizend woorden. Het is dan ook niet gek dat op de vraag ‘willen we
nog iets kwijt over zaterdag?’, de aanvankelijke stilte een halve week na dato op de training bij
Odysseus’ Heren 5, alleszeggend en oorverdovend was. Uitschakeling in de beker laat zich namelijk
moeilijk omschrijven. Zij die in een glorieus verleden verder reikten dan de 2 e ronde verwerkten de
uitschakeling met nostalgie, zij die nooit cupfighters zijn geweest bezigden woorden als ‘jammer’ en
‘zaad-pot’. Een ding hebben de mannen wel gemeen; als jongetje droomden zij allen als winnaar met de beker naar de hemel te reiken. Helaas is dit seizoen die droom weer een jaar de ijskast in gegaan.

Toch begon de dag onverstoord vol met goede moed. Zelfs het uitblijven van de tas met
shirtjes en het feit dat er voor de warming-up geen eigen ballen waren meegenomen, kon de
stemming niet drukken. ‘Fox in the Box’ Boban en Ivo ‘Betancour’ Appels begonnen de warming-up
echter wel met rode wangetjes. Nadat bij iedereen kleur op de wangen viel te onderscheiden riep de
scheidsrechter beide partijen op tot aanvang. Aanvoerder van dienst Quinten ‘Q’ Zuurbier won de tos en riep zijn mannen nog een keer bij elkaar in de huddle. Zuurbier: ‘Wat daar is gezegd is niet iets wat ik hier met jou ga delen.’ De strekking laat zich raden, al zullen het motiverende woorden zijn geweest. In de openingsfase gaven beide ploegen namelijk weinig weg. 

Was deze opening het resultaat van een tactisch masterplan? Desgevraagd werd hier door de
oefenmeester(es) van de Odysseeanen nuchter op gereageerd: ‘Natuurlijk was er sprake van wat
personele problemen, maar het vertrouwen in en de kennis over ons 4-4-2 systeem is binnen de
ploeg in principe groot genoeg om dat gemis op te vangen’, aldus Evelien ‘Eef’ Meijers. Uit noodzaak moesten er verdedigend sterke spelers worden opgeroepen uit Heren 5B. Supersub Maarten was sneller dan aanvankelijk gedacht en ook pupil Tim vond dat hij het ‘voor iemand die anderhalf jaar geen wedstrijd had gespeeld’ niet slecht had gedaan; en met recht. Aangestuurd door een onverstoorbare Pjotr ‘De Handrem’ Temme deed de verdediging zijn taak. Helemaal Daan van
Kooten en Ko mogen in dit rijtje niet ontbreken, daar zij verdedigend geen steken lieten vallen.
Wat voetbal zo mooi maakt, ligt verscholen in haar inhoud. Het is immers van belang een
doelpunt méér te scoren dan de tegenstander. De eerste helft was voor de neutrale kijker dan ook
enigszins teleurstellend, aangezien beide ploegen in aanvallend opzicht vrij weinig klaar speelden. Op twee momenten hielden 22 man toch even collectief de adem in. Halverwege de eerste helft
dwongen de purperen boys een overtreding af op de rand zestien; vrije trap! Een zeer kansrijke
positie en uitgekiende kans voor Luc ‘Ramsey’ van der Schans. Van der Schans over zijn, op dat
moment, directe tegenstander: ‘Het is dat we de keeper een keer van wat dichterbij zagen; ik dacht
dertig minuten lang dat ze een zoutzak handschoenen hadden aangetrokken.’ Odins goalie hoefde
echter niet in actie te komen op zijn vrije trap. De snel dalende, harde en zeer zeker onhoudbare bal
verdween net over de lat.

Op slag van rust werd de sluitpost van Odysseus wél met een schot op doel getest. Temme
kon de handrem niet meer aantrekken en de goed weggedraaide spits van Odin loste een hard schot in de korte hoek. Boris Boerstoel, vorig jaar uitgeroepen tot MVP van het seizoen, keerde het gevaar met een snelle reactie waarop niet lang daarna werd afgefloten voor de rust. Gelaten zochten de mannen van Ody de kleedkamer op. Verbaasd waren de toeschouwers, toen zij twee minuten later dezelfde mannen weer het veld op zagen komen lopen. Net toen er in het publiek grappen werden gemaakt over het aanschouwen van ‘de kortste bespreking ooit’, werd de analyse van de eerste helft voort gezet in de middencirkel. Overigens werd tegelijkertijd door een paarse arm vanuit de dug-out triomfantelijk een sleutel omhoog gestoken, waarna de thee rijkelijk vloeide.

De tweede helft was de eerste twintig minuten niet bijzonder vermakelijk. Maar na
vijfentwintig minuten werd de druk op het doel van Odysseus groter. In eerste instantie werden enkele aanvallen vakkundig afgewend door een compacte verdediging. Dit kon helaas niet

voorkomen dat de bal via een aanval over de rechterflank alsnog laag werd voorgegeven. Wat
voetbal zo mooi maakt, werd het paarse elftal aan het einde van die voorzet pijnlijk duidelijk
gemaakt. Tot op de dag van vandaag is nog niet opgehelderd wie het mannetje van Odin vanuit het
middenveld door liet glippen. Dat mannetje had de bal voor het intikken en terwijl Odin feest vierde,
overheerste bij Odysseus frustratie: 1-0. Één op één achterin was vanaf dat moment het devies en
met de extra man op het middenveld werd voor de vleugels meer ruimte gecreëerd.

Opvallend was daarin de rol van Tom ‘Kenny’ Meens, die als vers ingevallen rappe
vleugelspeler luidkeels de manschappen aanvoerde en niet-aflatend voorop ging in de strijd. Een
studie van het Franse Instituut voor Gedragswetenschappen heeft enkele jaren terug aangetoond dat de sportieve prestaties van atleten met minstens tien procent toenemen, als zij gezien hebben dat er vrouwelijk schoon langs de lijn staat. Nu bleek de vriendin van Meens haar vriend aan te moedigen vanuit de dug-out. Over haar bezoek en prestatie-verhogende aanwezigheid zij hij het volgende: ‘Ze had beter thuis kunnen blijven.’ De reactie van Heren 5 op de tegentreffer van Odin was echter veelbelovend. Braspenning kwam nog het dichts bij de gelijkmaker; hij kwam een teenlengte tekort om een voorzet vanaf de linkerflank in het net te werken. Vlak daarvoor zag Van der Schans een tweede vrije trap wel over de muur dalen, maar niet in de kruising verschijnen. Het mocht niet baten.

Na het laatste fluitsignaal droop Odysseus’ Heren 5 teleurgesteld en verbitterd af richting de
douches; uitschakeling in de beker was een feit. Die teleurstelling weerklonk vier dagen later in de
stilte die viel op de vraag van de van vakantie teruggekeerde (en zongebruinde) Mart ‘Duidelijk’ van
Vreeswijk. Maar hoop gloort aan de horizon. De aanvankelijke stilte op de training werd uiteindelijk
verbroken, waarna werd besproken waar nog winst te halen viel. Zolang de mannen van Heren 5
elkaar als team blijven vertellen wat goed gaat en beter kan, en zolang ze elkaar op die manier zowel binnen als buiten de lijnen beter maken, kan dit een prachtseizoen worden; met of zonder beker. Op naar Jonathan.