Competitie
5e klasse 18
Datum
25 mei 2019 13:05
Accommodatie
Onbekend
Opstelling Odysseus '91 7
Soms weet je gewoon dat een dag, om Jack van Gelder te quoten, net zó’n dag is. Een dag waarop alles klopt. Een dag waarop alle ingrediënten er zijn om er een onvergetelijke van te maken. Vandaag was zo’n dag.
Op het enigszins eigenaardige tijdstip van 12:05 uur stipt verzamelden de mannen van het Zevende zich op Sportpark Koningsweg voor een mooie pot voetbal tegen Rivierwijkers. Tijdens het verzamelen merkten de meesten van ons al dat er al één voorbode was dat er vandaag iets unieks stond te gebeuren; iedereen was namelijk op tijd. Eenmaal onze intrek in de kantine genomen, verscheen het volgende teken aan de wand dat er vandaag een feestje gevierd ging worden, er was een team van Rivierwijkers kampioen geworden en de sfeer zat er al goed in. Tel daarbij op dat het Paarse uitvak goed gevuld was met de jongens van Heren 11 en dan weet je dat vandaag nog vele jaren nabesproken zal worden.
Echter was het nog niet allemaal feest, er moest immers eerst nog gevoetbald worden. En hoe zou Heren 7 voor de dag komen zonder de geblesseerde topscorer Sander? Zou er iemand anders opstaan om zijn rechtmatige plek in de basis te claimen, of zakt Heren 7 als een kaartenhuis in elkaar, a la Real Madrid zonder Ronaldo? Ik wil zeker niet de vergelijking maken tussen Sander en Ronaldo, en ik denk dat niemand daar vrolijk van wordt, dus ik zal vast verklappen dat dat laatste zeker niet het geval is geweest. Maar dat er aan de basisopstelling gesleuteld moest worden moge duidelijk zijn. Tot ieders verbazing had de technische staf dan ook een variant uitgedacht waarbij linksbuiten Wout op de rechtsbackpositie zou gaan spelen. Je verzint het zo gek nog niet, maar wij moesten er wel mee zien te voetballen.
Nadat de scheidsrechter van dienst de grootste moeite had om de feestvierende Rivierwijkers van de vorige wedstrijd van het veld te jagen, kon de wedstrijd toch echt beginnen. Al snel werd duidelijk dat beide partijen niet van plan waren er een hoogstaande openingsfase van te maken. Ody kwam niet tot verzorgd voetbal en ook Rivierwijkers moest zich beperken tot schoten van afstand. Dat zo’n afstandschot na een kwartier voetballen dan toch over Olfe heen in het doel vliegt is wel weer typisch voor Heren 7; kan de tegenstander er niks van, scoren ze alsnog een wereldgoal.. Gelukkig was dit meteen het startschot voor een periode van 25 minuten Paarse dominantie. Ody kwam er steeds beter uit en dook een aantal keer gevaarlijk voor de goal van de tegenstander op, maar faalde steeds jammerlijk in de afronding; met name Tim had er zeker wel eentje mogen prikken, maar ook hij had het vizier niet op scherp staan. Daarnaast werden de mannen van het Zevende ook wel nadrukkelijk tegengewerkt door de scheidsrechter, die duidelijk geen Paarse bril op had en besloot voor ieder wissewasje tegen ons te fluiten. Jammer genoeg drukte de beste man zo wel heel erg zijn stempel op de wedstrijd, hij zal dan ook nog wel vaker aan bod komen in dit verslag. Tot overmaat van ramp werd het uitblijven van de gelijkmaker vlak voor rust ook nog eens keihard afgestraft met een tegengoal. De Riverwijkse linkshalf kon makkelijk opkomen en zijn voorzet werd van dichtbij binnengetikt. Zo moest Heren 7 toch weer gaan rusten met een 2-0 achterstand, maar bood het bij vlagen vertoonde spel voldoende perspectief voor een daverende tweede helft.
Om deze intentie kracht bij te zetten, besloot Sander, die als interim-trainer op de bank had plaatsgenomen in plaats van de afwezige Timo en Kenny, om Louis maar liefst twee linies naar voren te schuiven en in de spits te posteren, om voor meer voetbal te zorgen. Met zo’n aanvallende wissel kon de aansluitingstreffer natuurlijk niet uitblijven en dat deze dan van de voet van Louis zelf kwam maakt het alleen maar mooier. Na een uurtje spelen zag Willem zijn corner recht in zijn voeten teruggekopt worden en bracht de bal opnieuw in bij de tweede paal. Daar stond Louis al klaar om het leder binnen te werken. Dat hij daar twee pogingen voor nodig had zien we maar even door de vingers, want deze goal gaf Ody precies de energie die het nodig had om er overheen te denderen. Louis had inmiddels zijn werk wel gedaan en werd weer teruggehaald naar de verdediging en in plaats daarvan mocht Tomas zichzelf in de spits bewijzen. Rivierwijkers leek hierdoor rijp voor de slacht want zij kwamen er niet meer aan te pas. De eerste grote mogelijkheid die Ody kreeg was toen Rick het vijandelijke strafschopgebied kon binnenstormen. De Rivierwijkse voorstopper zag dit echter niet zitten en beukte Rick genadeloos onderuit. Daar kwam nog bij dat hij, adding insult to injury, Rick op een sarcastisch applausje trakteerde voor zijn valpartij. Uiteraard was dit allemaal voor de arbitrage geen aanleiding om te fluiten. Door wat vlug camerawerk van vader Bos staat de hele situatie op video, maar de scheids besloot een Nijhuisje te doen en de VAR niet te raadplegen. Hierop was Ody dan toch echt vastbesloten om door te pakken en de drie punten mee naar huis te nemen. Dat voornemen leidde tot een vlaag van genialiteit (of was het toch verstandsverbijstering?) op de linkerflank. Verdediger Jorrit stoomt op en waar de meesten van ons verwachten dat hij een buitenkantje rechts gaat proberen, verstuurt hij een splijtende pass tussen drie verdedigers door de zestien in, waar Tomas zich middels een briljante loopactie heeft vrijgespeeld voor de keeper en de gelijkmaker kon aantekenen. Voor degenen die er niet bij waren om dit huzarenstukje zelf te aanschouwen; het was werkelijk schi-tte-rend. Een stukje Barcelonavoetbal van de bovenste plank. Denk even aan de assist van Jordi Alba op Suarez tegen Liverpool vorige maand, maar dan nóg mooier. Had je moeten zien om te geloven. Gelukkig zijn hier ook beelden van, dus als je in de komende maand Jorrit even aan z’n jasje trekt zal ‘ie deze ongetwijfeld met een lach op zijn gezicht laten zien.
Iedereen die Heren 7 wel eens heeft zien voetballen: "Tomas gaat er écht geen twee maken vandaag"
Goed, dat was allemaal leuk en aardig, maar ondertussen stond het natuurlijk wel nog steeds 2-2 en dus moest er nog minimaal één keer gescoord worden voor de winst. Op de bank werd druk gediscussieerd wie deze winnende treffer dan zou moeten maken. Er werd gevraagd: “Zou het ketchupeffect van Tomas inmiddels dan toch echt ingegaan zijn?”, waarop lachend werd gereageerd: “Nee, dan zou ‘ie er eigenlijk wel twee moeten maken vandaag, dat zie ik niet gebeuren.” De woorden waren nog niet uitgesproken of Tomas werd wederom één op één met de keeper gezet, ditmaal door een fraaie steekpass van Tim, en rolde de bal tergend langzaam langs de doelman voor de 2-3. Aangezien de mentale weerbaarheid van Vijfde Klasseteams die op achterstand komen over het algemeen niet bijzonder groot is, kun je je wel voorstellen wat voor ongekende prestatie dit was, het publiek kreeg zeker waar voor zijn geld. Overigens had deze score nog groter kunnen uitvallen, want wederom enkele minuten later werd Tomas opnieuw in volledige vrijheid de diepte ingestuurd. De vijfkoppige Paarse bank stond op dit moment op één lijn met de Rivierwijkse grensrechter en kon dus heel goed zien dat er van buitenspel geen sprake was, maar deze jongen stak doodleuk zijn vlag de lucht in. De scheids (kent u ‘m nog?) ging mee in dit valse oordeel, waardoor Tomas de hattrick helaas niet gegund werd. Overigens werd de wedstrijd niet met elf tegen elf uitgespeeld. Een kleine 10 minuten voor tijd besloot Olfe, niet vies van een beetje tijdrekken, de spits van Rivierwijkers uit de tent te lokken en de bal op het allerlaatste moment voor zijn neus op te rapen. Dat kon die arme spits niet hebben, waarop deze besloot Olfe na te trappen. Natrappen? Rood! Althans, dat zou je zeggen, maar de scheids besloot dat geel ook wel voldoende was. Enfin, in de vijfde klasse betekent dat ook gewoon 10 minuten er uit, wij tevreden, wedstrijd vakkundig met een man meer uitgespeeld.
Na het laatste fluitsignaal waren de mannen van het Zevende natuurlijk euforisch! De drie punten waren immers binnen, wat betekent dat Heren 7 qua punten nu in de dubbele cijfers staat. Maar de meesten van ons waren nog steeds waakzaam voor het volgende, misschien wel belangrijkste gedeelte van de dag; de derde helft.
Rivierwijkers barman: "Ja, ik heb jullie twee keer gematst, dan blijven jullie wat langer zitten, mooi toch?"
Om het belang van deze naborrel uit te leggen, neem ik jullie graag mee op een reis die zich over dit hele seizoen heeft uitgestrekt. Het begon allemaal op 27 augustus 2019, toen Jesper na de training de eerste kan van het seizoen haalde; een epos was geboren. Nadat er op deze bewuste avond meerdere kannetjes genuttigd waren, werd er eensgezind besloten dat er dit seizoen een doel voor de bierconsumptie van Heren 7 gesteld moest worden, een climax waar gezamenlijk naartoe gewerkt kon worden. En vandaag was het dan zover; na een slepende strijd van negen maanden was het doel eindelijk in zicht: DE SCHAAL! Even leek de barman van Rivierwijkers nog roet in het eten te gooien, door korting te geven op de gehaalde kannetjes, maar dat mocht niet baten. Toen die ene schaal bruin fruit eenmaal ter tafel verscheen was het definitief beklonken; Heren 7 passeert voor het eerst in de geschiedenis de magische grens van €10.000,- op Wiebetaaltwat! Tien facking doezoe! Een schitterende apotheose van dit seizoen, die met luid gejuich werd begroet. Het heeft even spannend mogen zijn, maar na een meeslepende inhaalrace tijdens Champions League-avonden in de Rex kon toch deze eerste prijs van het seizoen worden binnengehaald. Een greep uit de reacties: “Ja, dit is toch fantastisch! De schaal is toch gewoon datgene waar je met z’n allen naartoe werkt in een seizoen en nu is hij gewoon binnen!” “Het is ongelofelijk! Ik heb meteen mijn ouders gebeld, ze waren zo trots!”
Speciale vermeldingen zijn er voor -wederom- Tomas, met ruim duizend euro de absolute grootverbruiker, Klaas, die de bittergarnituur haalde waarmee uiteindelijk de magische grens werd behaald en natuurlijk de Broccoli, de welbekende boetepot van Heren 7, die goed was voor €590,-. Met 5 euro boete per keer vertelt een snelle berekening ons dat er dit seizoen welgeteld 118 laatkomers zijn geweest; wij danken jullie allemaal! Op naar de €20.000,-!
“Het is ongelofelijk! Ik heb meteen mijn ouders gebeld, ze waren zo trots!”
Wie nu denkt dat het seizoen van Heren 7 tot een einde is gekomen vergist zich lelijk, want er zijn nog maar liefst drie wedstrijden te spelen. De krakers tegen IJFC, DVSU en Vreeswijk beloven allemaal een spektakel te worden en zij zullen allemaal worden gespeeld op het heilige kunstgras van Olympos, dus kom vooral deze mannen aanmoedigen! Vooral dit laatste affiche springt in het oog, omdat Heren 7 het nog in eigen hand heeft om op die dag afstand te nemen van de beruchte rode lantaarn. Deze datum, zaterdag 15 juni, zal de boeken ingaan als Super Saturday V en zal uiteraard afgesloten worden met een goeie borrel, dus komt allen en schreeuw Heren 7 naar de overwinning!
JV
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
- Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.
- Meld je aan voor vrijwilligerswerk, en geef je voorkeurswerkzaamheden op.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
