Van Jorrit's familie moet je het hebben

Na twee weken uitwedstrijden te hebben gespeeld en ons schitterende Olympos te hebben moeten missen, stond er vandaag weer eens een wedstrijd voor eigen publiek op het programma. En dit keer was het ook geen gewoon publiek, het was immers familiedag! Naast de seizoenskaarthouders die iedere week die iedere week komen kijken -Sander’s pa, de familie Bos, Man Met Hoed- waren er na de overwinning van vorige week ook een aantal successupporters langs de lijn te vinden, zoals de ouders van Joost, ex-Heren 7 spelers/ratten Koen en Adriaan en niet te vergeten; Jorrit’s zusje zou komen kijken! Vooral voor laatstgenoemde zouden de mannen van het Zevende wel een stukje harder gaan rennen. En dat was nodig ook, want er moest natuurlijk een vervolg worden gegeven aan de winstpartij van vorige week.

Om gestalte te geven aan deze geplande overwinning moest dan eerst wel even Sterrenwijk van de mat gespeeld worden. Hiervoor had trainer Timo, ook wel bekend onder het pseudoniem Tactimo, een wel heel ingenieus plan bedacht; tot ieders verbazing begon Louis vandaag in de spits. Of dit zo’n geniale meesterzet was zullen we helaas nooit weten, want de eerste helft verliep uiterst stroef. Het spel oogde van beide kanten zeer moeizaam en er werden ook geen grote kansen genoteerd. Persoonlijk denk ik dat dit kwam doordat Jorrit’s zusje op het moment van de aftrap nog niet aanwezig was en pas wat later aankwam, maar voor Timo was het reden genoeg om Louis terug te halen naar de verdediging, waar ‘ie gewoon hoort. Al gaf hij zelf na de wedstrijd nog aan: “Had me nog tien minuten laten staan en ik had er drie ingelegd..” Een flinke uitspraak, maar hij kon hem helaas niet waarmaken en dus moest het grootste gevaar komen van afstandpogingen van Sander en Jesper, respectievelijk uit een stift en een vrije trap, die door de Sterrenwijkse keeper over het doel werden getikt.

Het strijdplan voor de tweede helft was duidelijk; de wedstrijd moest opengebroken worden. Gelukkig kwam het moment waarop dat gebeurde al snel na rust. Aangezien Sterrenwijk de minst scorende ploeg in de competitie is en wij van Heren 7 ook niet de beroerdste te zijn, werd er besloten hen een handje te helpen door maar meteen een penalty weg te geven. Nu is het wel zo dat er met Olfe een ware penaltykiller op doel staat, maar ditmaal was hij kansloos op de inzet van de Sterrenwijk-spits. Zodoende stond Ody 7 al vroeg in de tweede helft met 0-1 achter en kon er eindelijk serieus gevoetbald gaan worden. Dit leidde ertoe dat de rest van de wedstrijd gedomineerd werd door Paarse aanvalsdrang en een treffer leek dan ook niet lang uit te kunnen blijven. Die gelijkmaker kwam er ook toen Chris Matthijs wegstuurde, zodat deze gemakkelijk kon scoren. Een gelijkspel zou echter niet voldoende zijn voor Heren 7 en er was nog voldoende tijd om de winnende te maken, dus bleef Ody het Sterrenwijkse doel bestoken. Uiteindelijk waren de rollen omgedraaid en was het dit keer Matthijs die de assist zou geven op Chris. Het goudhaantje wist de bal via de binnenkant van de rechterpaal en vervolgens óók nog de linkerpaal binnen te schieten, om zo de bal tergend langzaam over de doellijn te zien rollen.
Nu was het zaak om deze verdiende voorsprong vast te houden, maar Heren 7 zou Heren 7 niet zijn als het nog even onnodig spannend werd gemaakt. Chris vond namelijk dat hij zijn stempel nog niet voldoende op de wedstrijd had gedrukt en besloot hands te maken in het eigen zestienmetergebied. Timo had voor de wedstrijd al geprobeerd de scheidsrechter om te kopen om hem twee penalty’s voor Ody te laten geven, maar Sterrenwijk zal wel meer hebben geboden, want de scheids gaf de tweede penalty van de dag aan Sterrenwijk. Dit leek dan toch eindelijk het moment voor Olfe om uit te groeien tot de held van de dag, maar de spits gunde hem zijn momentje niet en schoot de penalty huizenhoog over! Hierna besloot de scheids dat het nu wel mooi was geweest en floot direct na de gemiste strafschop af. De drie punten zijn binnen!

Gemakkelijk is het vandaag niet gegaan, maar is er wel de tweede overwinning op rij geboekt en staat Heren 7 nu op het magische aantal van zeven punten! Uiteraard hadden wij dit niet gekund zonder de steun van het massaal aanwezige publiek en in het bijzonder het zusje van Jorrit. Wij hopen dat zij er volgende week ook weer bij zijn/is, als Heren 7 aantreedt tegen DVSU.

JV