Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Een voetbalsprookje op zich; De Malse Mannen eindigen als trotse runner-up

Een voetbalsprookje op zich; De Malse Mannen eindigen als trotse runner-up

Odysseus '91 5

1 - 1

Voorwaarts 2

Competitie

4e klasse 17

Datum

1 juni 2019 15:00

Accommodatie

Onbekend

Zaterdag 1 juni 2019

 

Het laatste potje van het seizoen op een warme zomerdag, wat wil je nog meer? “Match of the day” zijn en 3 punten pakken natuurlijk! Voorafgaand aan de wedstrijd hingen de shirtjes dus al mooi op ieders plekje in de kleedkamer. Het hoofdveld was beschikbaar gesteld door Heren 3, de muziek kwam uit de speakers, extra versterking was geregeld en supporters waren in overvloed aanwezig. Vandaag was het erop of eronder, er moest weer gewonnen worden!

 

Natuurlijk waren de “volwassen” mannen van Odin ook weer van de partij. Voorzitter Bos, die in de wandelgangen al het een en ander had opgevangen over wat deze mannen zoal uit hadden gespookt tijdens de vorige wedstrijd van De Malse Mannen, besloot deze “hooligans” meteen op hun plek te zetten. Bij het betreden van het terrein werd het door de mannen van Odin zojuist gekochte kannetje bier meteen afgepakt en veilig in de blokhut opgeborgen. Meteen een mentale achterstand voor Odin dus.

 

Maar ondanks dit uiterst vermakelijke moment buiten de lijnen, werd er binnen de lijnen ook nog een wedstrijd gespeeld. Niet tegen Odin, maar tegen Voorwaarts 2. Dit team is de afgelopen 2 seizoenen een enorme sta-in-de-weg voor de paarshemden gebleken en ook vandaag zou het geen makkelijke klus worden. Op een snikheet kunstgrasveld begon de wedstrijd stroef. Na ongeveer een kwartier spelen ontstonden de eerste kansen voor Ody 5, maar doelpunten leverde dit helaas niet op. Vanaf de zijkant werd Jochem een paar keer aangespoord om eens goed uit te halen wanneer de bal voor zijn rechter poot lag, maar dit werd meteen afgeraden door succescoach Eef. “Daarvoor is Jochem echt veel te extreem-links”, niet proberen dus. Kans op kans werd gemist, terwijl Voorwaarts er nauwelijks aan te pas kwam. In de tweede helft moest er dus vooral één ding beter, er moest gescoord gaan worden!

 

De bespreking tijdens de rust werd gedaan onder de parasol bij de blokhut. Iedereen deed zijn zegje, dronk genoeg water en smeerde zich weer extra in met zonnebrand. Het leek van een afstandje wel een gezellig stranddagje. Maar er moest ook gewoon nog een tweede helft gespeeld worden, eentje waarin ook 3 punten gepakt moesten worden. Opgezweept door het ruim aanwezige publiek begonnen de mannen aan het tweede bedrijf.

 

De tweede helft was nog maar net onderweg toen er een vrijeschop op de rand van de zestienmeter werd toegekend aan Heren 5. De mannen van Odin waren net op tijd terug van hun eigen “drinkpauze” om Luc de bal over de boomlange muur en net onder de lat binnen te zien schieten; 1-0! Een kopie van zijn vrije trap tegen Faja Lobi. Goed naar Lasse Schöne gekeken dit seizoen? De Odinaren waren weer even stil, net als afgelopen woensdag. Met de nadruk op “even”, want een paar minuten na de openingsgoal was het alweer gelijk. De sterk spelende verdediging, onder aanvoering van vedettes Tom en Abel, werd door een perfect geplaatste kopbal van de Voorwaarts spits verrast. Boris kansloos gelaten; 1-1.

 

Herpakken en weer opnieuw proberen was het strijdplan en er ontstonden kleine mogelijkheden. De grootste mogelijkheid werd uiteindelijk gecreëerd toen Boban de hoek in gestuurd werd en de bal perfect klaar wist te leggen in het strafschopgebied. De ingelopen Pieter gleed helaas uit, maar zette hiermee de verdediging op het verkeerde been. De bal kwam hierdoor voor de voeten van de ook weer in de zestien meter opgedoken Esra, die weer in het veld gekomen is nadat deze zich in de rust had volgepropt met een ontelbaar aantal pijnstillers. Met links schiet hij de bal in de korte hoek, maar wonderbaarlijk genoeg weet de doelman, zonder eigen weten, de bal op de lijn te keren.

 

Hierna begon de hitte zijn tol te eisen. Het hete kunstgras deed de schoenen van menig speler smelten, het zweet stroomde uit de poriën, de watervoorraad raakte uitgeput en de energie verdween. Bij Luc werd het zelfs zwart voor zijn ogen. Dit keer niet door opgekropte woede of agressie, maar simpelweg doordat de pijp helemaal leeggelopen was gedurende deze uitputtingsslag. Ook bij tal van andere Odysseanen vloeiende de krachten weg, maar ondanks dit werd er toch nog een slotoffensief gepoogd. Dit resulteert echter niet meer in hele grote kansen voor de paarse mannen. Koen “botsie” Bots was in de slotseconde nog het dichtste bij de winnende treffer. Met een volley van rand strafschopgebied wist hij de doelman kansloos te laten, maar de bal net iets over de lat te mikken. Wat een heuse “buzzer beater”, die de spanning in de competitie nog even had kunnen bewaren, moest worden, werd uiteindelijk een goede samenvatting van de meeste “topwedstrijden” die de paarse helden dit seizoen gespeeld hebben; “Net niet”.

 

Maar ondanks dat het dit jaar niet gelukt is de titel binnen te slepen, is er enorme vooruitgang geboekt door de ploeg van Mart en Eef. 11 plekken stijgen in maar één seizoen tijd is niet niks. De Malse Mannen hebben met het behalen van de tweede plek en het vertoonde spel vriend en vijand weten te verbazen, maar vooral weten te vermaken. Het pakken van de titel was een voetbalsprookje geweest waar het sprookje van Leicester City niet eens bij in de buurt zou zijn gekomen. Achteraf was het dan ook vooral de trots over deze prestatie die overheerste bij spelers, trainers en supporters. Want trots op elkaar en op zichzelf mag iedereen binnen dit team zeker zijn! Het was een seizoen waarbij progressie is geboekt binnen en buiten de lijnen, waar spelers individueel beter zijn geworden, het team beter is gaan voetballen, nieuwe vriendschappen zijn ontstaan en al bestaande vriendschappen zijn verbeterd. Dit team, dit Heren 5, is niet zomaar een team. Dit team is fameus, grandioos, formidabel, prachtig, doodziek en ga zo maar door. En ook al werd de schaal dit seizoen niet in de wacht gesleept, jezelf speler of trainer van dit Ody Heren 5 mogen noemen is een prijs op zich. We nemen afscheid van het seizoen 2018/2019 met de kop omhoog en de borst vooruit!

 

“Dit is niet zomaar het einde van een jaar, het is het einde van een klas. Kijk naar ze, naar de spelers van dit team. Zie de ogen van de onbevreesden. Zie het kind dat er geen genoeg van krijgt. Deze groep leerde de niet-gelovers lief te hebben, de liefhebbers te dromen, en de dromers om nooit de hoop op te geven. Deze klas heeft het allemaal. De visie. De samba. Het kappen. Het draaien. Het lef. De onverwachte kwaliteiten. De verwachte kwaliteiten. Het plezier. De gekte. Het harde. Het slimme. De ijskoude kalmte. Het meedogenloze. De brutaliteit. Het briljante. Dit is een groep van vriendschap, artiesten en vechters. Een groep met een eindeloze liefde voor het spel. Bedankt voor ieder prachtig moment. Jongens, jullie zijn van een andere orde!”

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!