Ware Houdini-act bezorgt Odysseus H5 op het nippertje de 3 punten

Een nieuwe zaterdag, een nieuwe wedstrijd en dus nieuwe kansen voor de mannen van Heren 5. De zure nederlaag tegen Odin van een week eerder zal ongetwijfeld nog lang hebben rondgespookt in de koppies van de spelers, maar nu was het tijd om de knop weer om te zetten en door te blijven strijden. De aan het begin van het seizoen opgestelde doelstelling, eindigen in de top 3, is immers nog steeds haalbaar.

De lente is begonnen, de zon gaat weer wat vaker schijnen en dus worden er weekendjes weg gepland. Dit in combinatie met het steeds voller raken van de ziekenboeg zorgde deze dag voor de nodige personele problemen. Gelukkig is het scoutingsnetwerk van Ody 5 een van de besten van Nederland! Hierdoor kon bij een van de lagere elftallen van FC Utrecht de fysiotherapeut, tevens een oude bekende van Heren 5 (William “Willy” van Tiggele), worden verleid tot het maken van zijn rentree op de velden van Olympos. Toch fijn dat de wedstrijd zo met 11 tegen 11 kon beginnen.

Door de afwezigheid van meerdere spelers werd er gekozen om terug te keren naar het 4-4-2 systeem. Met een uitgedacht strijdplan werden de mannen het veld in gestuurd door het vervangende trainersduo, bestaande uit de geblesseerde Quinten “Q” Zuurbier en Kjel “Kjelson” Kuypers. Ondanks dit strijdplan begon de wedstrijd erg chaotisch. Vloeiend aanvalsspel kwam niet uit de verf op het combiveld a.k.a. “de woestijn van Olympos”. De eerste 15 minuten leken af en toe meer op een potje overschieten dan op voetbal, waarbij er voornamelijk uit toevalligheden kansjes ontstonden voor beide ploegen.

Na het eerste kwartier namen de paarshemden de regie in handen, werd er op de juiste momenten druk gezet en werd het spel steeds beter. Dit resulteerde in tal van kansen, maar helaas lange tijd niet in het bollen van het net. Het opjagen van de verdediging en keeper van Delta zorgde regelmatig voor onrust achterin bij de Houtenaren. Na een splijtende pass van Luc “baasje” van der Schans op Esra “de échte nr. 14” Schouwenberg prikte laatstgenoemde de bal op de paal en ook Jochem “neusje voor de goal” Raats vond een paar keer de doelman op zijn weg. 10 minuten voor rust was het dan eindelijk raak. Luc wist de bal in de zestien, tussen drie spelers van Delta, knap vrij te maken en in de verre hoek binnen te schieten; 1-0! Loon na werken voor de mannen.

Na rust doorgaan op de manier waarop de eerste helft is geëindigd was het idee, maar dit uitte zich totaal niet op het veld. De “purple boys” waren de weg helemaal kwijt en dit resulteerde al snel in de gelijkmaker; 1-1. De rest van de tweede helft was het aanmodderen en was het vertoonde spel niet al te best. Er werden weinig kansen gecreëerd, er waren veel misverstanden en het was voornamelijk voetballen zonder idee. Toen Tom “de vleestorpedo” Visscher na een duel geblesseerd op de grond bleef zitten en Delta door voetbalde viel zomaar de 1-2. Met nog 10 minuten op de klok moest er nu toch echt wat gebeuren om de 3 punten op Olympos te houden.

Meteen na de aftrap was de mentaliteit en strijdkracht helemaal terug bij Ody, eindelijk waren ze weer wakker! De hervonden energie en wilskracht stuwden de mannen naar voren en dit resulteerde al snel in de gelijkmaker. Een bal de zestien in werd door Ko “de arbeider” van der Duin goed verlengd op de doorgelopen Luc die de bal snoeihard in de touwen joeg; 2-2! Het in grote getalen aanwezige publiek zweepte de heren nog maar eens op om vooral op zoek te blijven gaan naar de overwinning. En ja, de fans kregen toch nog waar voor hun geld. Na een diepe bal wist Esra de bal vast te houden en terug te leggen op Luc. Deze bedacht zich geen moment en besloot de bal maar weer richting doel te rammen. Het schot richting de verre hoek kreeg vlak voor de neus van de doelman nog een heerlijke stuit mee waardoor deze kansloos werd gelaten; 3-2! Een heuse hattrick voor Luc, de “grote” man van deze wedstrijd.

Vlak voor het einde van de wedstrijd mocht Luc nog een keer aanleggen voor een vrije trap, een uitgelezen kans om zijn vierde goal van de middag te maken. Met een harde geplaatste bal over de muur probeerde hij de keeper te verschalken. Deze had deze keer wel een antwoord op een schot van Luc, maar zag de rebound alsnog binnen gewerkt worden door de scherp ingelopen Esra. Deze goal was wel voer voor discussie aangezien de bal net voor of achter de doellijn nog getoucheerd werd door de goed meegelopen Jochem. Aangezien Jochem liever niet zijn verdere leven bekend wilde staan als “Mister steal your goal” en zo een tweede “Ekans” zou worden, gaf hij maar snel toe dat de bal de doellijn al volledig had gepasseerd voordat hij hier nog een tikje aan gaf. Zodoende werd de eindstand bepaald op 4-2. Iets wat niemand 10 minuten voor het einde van de wedstrijd had kunnen bedenken. En zo ging de zon uiteindelijk toch weer schijnen voor onze Ody-boys.

Dat de zon de hele dag al goed had geschenen was na afloop goed te zien aan de knalrode kop van de inmiddels geëvolueerde Jonathan “Arbok” Kramer. Ook na de wedstrijd was de zon nog volop aanwezig, iets wat door de Malse Mannen ijverig gebruikt werd om de nodige goudgele rakkers naar binnen te werken en zo SuSa 4 goed te eindigen. Want het sfeertje zat er de hele avond weer lekker in, iets wat goed terug te zien is op de vele foto’s die die avond van de mannen zijn gemaakt. Echt doodziek!

Registreren Waarom registreren