Als sneeuw voor de zon in april

Op de Zuid-as volg je wetten, geen sociale afspraken. Dat hoef je Daan niet te vertellen. In geen grondwet staat geschreven dat hij verplicht is een verslag te schrijven. DHSC én VSC laat hij daarom graag buiten beschouwing. Hij gaat liever wassen. Normaal gesproken wit – met Delloyd als wasverzachter – maar dit keer moet het paars. Hier: het resterende vuile werk. Gebracht door uw vervangend commentator: Boban Braspenning.

Zaterdag 23 maart.
Odysseus - DHSC .
0-1.
Einde.

Zaterdag 13 april. Het vijfde heren team der Odysseus ‘91 verzamelt zich om voor de 16e keer het veld te betreden. Dezelfde groene mat waarop de helden vorige week glorieus wonnen, vormt wederom het strijdtoneel. Ditmaal is het niet koploper Faja Lobi, maar hekkensluiter VSC die tegenstand poogt te bieden. Met nadruk op ‘poogt’.

Al in de vijfde minuut is het oudgediende Abel die Boban lanceert. Dankzij een goedgeplaatste steekbal kan de spits langs zij komen. Na een diagonale aanloop richting doel, jaagt hij de bal vanuit een rare hoek de netten in. 1-0. Niet veel later mag hij zijn trucje overdoen. De spits komt zomaar één op één. Echter besluit Boban dat zo’n kans te eenvoudig is. “Ik scoor alleen moeilijke goals”.

De paarse heren domineren. De gele gasten verbleken bij het spel dat onze mannen laten zien. Toch ontstaat er één moment van schrik als een ‘tering snelle linksbuiten’ voorbij Jona loopt en kans krijgt om te schieten. Echter is de katachtige Boris bedacht op zijn schot.

Niet veel later geeft Tom een mooie bal op Luc, die vanaf de linkervleugel een uitgemeten lage voorzet weet te geven. Braspenning kruipt voor zijn man, en prikt hel balletje binnen. 2-0. Er hangt een hattrick in de lucht.

Echter besluiten Q en Es een ander scoreverloop. Zuurbier neemt een corner die – met enige geluk en hinder van de VSC-keeper – bij Schouwenberg terecht komt. Deze weet de bal achter de lijn te rommelen en appelleert om zijn goal te claimen. Mocht nog twijfel bestaan, dan verdween die bij het verder in de netten jagen van de bal door VSC.

Met een comfortabele 3-0 voorsprong gaat heren 5 de rust in. Niet verslappen, door gaan zo. Echter wordt het rommelig. VSC krijgt meer balbezit en Odysseus speelt slordig. Net als het weer, wordt de sfeer op het veld grimmiger. Met name nummer 9 van VSC blijkt een nare gast te zijn. Er ontstaat een hoop tumult wanneer deze zonder enige reden Ko onderuit trapt. Een boze de Vos vraagt om een gele kaart, die pas voor een volgende overtreding gegeven wordt. De tweede helft is lelijk.

Maar als sneeuw voor de zon in april, verdwijnt het slechte spel. Dat begint bij een voorzet van Ivo. Zijn hoge bal vliegt richting randje zestien. Daar staat onze Dustin, die hem ogenschijnlijk mokertje hart over zal gaan poeieren. Maar niks is minder waar. Vriend en vijand worden verrast wanneer hij de bal met een Messi-aanse souplesse weet te toucheren. Met behoorlijk wat back-spin duikt deze naar beneden om vervolgens in de hoge regionen van de netten neer te strijken. 4-0! Een goal zoals alleen Dustin ze kan maken. De winst is binnen.

Het slotakkoord komt van Ivo, die net buiten de zestien een schot lanceert op goal. Via de hak van Jochem verdwijnt de bal achter de keeper. Wie het doelpunt voor zijn rekening neemt is nog onduidelijk. Was het méér Ivo dan Jochem, of andersom? Daar is nog niemand over uit. Behalve Eef, voor wie beide jongens op gelijke voet staan. Want Ivo is Jochem, en Eef is Eef – voor zowel Ivo als Jochem. Eindstand: 5-0.

In de kantine genieten de mannen na van een verdiende overwinning. Het smaakt hen extra zoet wanneer het volgende nieuws hen wereldkundig wordt:

Faja Lobi – Hercules. 1-1.

De aandacht verplaatst zich van de teamschaal naar de telefoons. Met verbazing kijken de mannen naar hun schermen. De koploper morst punten. Er ontstaat een sprankel hoop. Hoop op wat vergooit leek tegen DHSC. Hoop op schone shirtjes tegen FC De Bilt. Hoop op dat ene woord wat Tom niet meer in de mond heeft durven nemen. De hoop, die als sneeuw voor de zon leek verdwenen, keert terug op een zaterdag in april.

De mannen glunderen. ‘Het kan nog’.