Een kostbaar verlies

Op zaterdag mochten de paarshemden van Ody eindelijk weer eens een competitiewedstrijd spelen
na een maandenlange marteltocht zonder. Het seizoen werd geopend tegen de buren uit De Bilt. In
de wandelgangen ging het gerucht dat het uitteam van de middag zich flink had versterkt afgelopen
zomer. Dat gerucht werd kracht bijgezet door het feit dat een handvol tegenstanders, die
voorgaande jaren nog bij het eerste van De Bilt te zien waren, nu tegen het tweede aan het
voetballen waren.

Op het regenachtige Olympos begon Ody behoudend aan de wedstrijd in de hoop de bezoekers van
de goal weg te houden. Dit lukte over het algemeen aardig, maar kon toch niet voorkomen dat De
Bilt enkele kansjes kreeg. Ody kreeg het de eerste helft niet voor elkaar tot grote kansen te komen.
Bambi wist na een goede aanval Tycho net niet te bereiken voor de goal en een vrije trap werd
rakelings over geschoten, verder kwamen de paarse helden niet. De Biltse mannen waren helaas
gelukkiger voor de goal. De 0-1 kwam uit een schot dat op het laatste moment werd doorgetikt, wat
onze nieuwe doelverdediger Harry/Herman kansloos liet. Vlak voor rust viel ook nog de 0-2 binnen,
waardoor het lastig werd om de tegengoals onder de 1,17 te houden.

In de tweede helft kreeg Ody wat meer grip op de wedstrijd en was het wellicht zelfs de ietwat
betere ploeg. Tot heel veel meer kansen leidde dit echter niet. Pollus kwam dichtbij, maar kwam in
een lastige hoek van de goal terecht. Turbo kreeg de beste Utrechtse mogelijkheid, maar zijn
geniepige stiftballetje werd abrupt tegenhouden door de doelpaal. Ook de rebound van Bambi was
niet doeltreffend. Aan de andere kant kregen de Biltenaren enkele kansjes om het leed te
verergeren, maar ook zij verzuimden nog te scoren. Zo bleef de 0-2 stand op het scorebord staan en
dropen de godenzonen af.

Een zure nederlaag om de competitie mee te beginnen. Dit was echter niet het grootste verlies van
de week voor ons studententeam. Onze trouwe teamgenoot Rik heeft namelijk besloten om zijn
handschoenen aan de wilgen te hangen nu zijn maatschappelijke carrière van mensen beter maken
en andere bezigheden de voorkeur heeft gekregen over de bank warmhouden op de zaterdagen.

Onze “vieze”Rik kwam tweeëneenhalf jaar geleden onze selectie versterken. Na een half jaartje
warm te hebben gedraaid in het tweede wist Rik moeiteloos ody-legende Horny Sopman te
vervangen onder de lat van het vlaggenschip. In deze twee jaar heeft een ieder Rik in zijn hart
gesloten door de goedlachse, vriendelijke, complimentjes uitdelende jongen te zijn die hij is.
Exemplarisch waren de excuses die Rik ooit luidkeels aan iedereen binnen het veld maakte tijdens de wedstrijd over een uittrap die net wat minder ging dan gepland. Een eerste en laatste op de
Nederlandse voetbalvelden. In het kannetjesreglement der Odysseus heren 1 is opgenomen dat
iemand die ruzie krijgt met Rik een kan moet halen. Niet verrassend is dit dan ook de enige kan die
nog nooit op tafel is gezet. Zo kan ik nog heel lang doorgaan waarom Rik een geweldige jongen is,
maar om het echt te ondervinden moet u op zaterdagen luisteren naar een lach langs het veld en
hoogstwaarschijnlijk heeft u Rik dan gespot om het hem zelf te vragen. Dit alles natuurlijk hopend dat onze Rik nog geregeld komt supporten langs de lijn, wat een leven op OIympos zonder Rik ook
maar eens te zien kan ik me niet meer voorstellen.

CvdW