Goede afsluiting van het seizoen

Ik neem u mee terug naar 25 mei 2005. Liverpool keek in de rust van de Champions League finale tegen een 3-0 achterstand aan. Ze waren overklast door AC Milan en niets leek de Italianen in de weg te staan om de felbegeerde cup met de grote oren binnen te halen. Niets bleek echter minder waar. Liverpool knalde uit de kleedkamers en tussen de 50e en 60e minuut scoorde ze 3(!) maal. Uiteindelijk moesten strafschoppen de doorslag geven in dit knotsgekke duel. Het wonder van Istanbul voltrok zich en Liverpool werd kampioen van Europa. Tot de afgelopen 3 jaar werd deze wedstrijd gezien als een van de grootste comebacks ooit in de Champions League geschiedenis. Maar hoe anders is dat nu. Barcelona die een 4-0 nederlaag in Parijs thuis wegwerkte door met 6-1 te winnen, datzelfde Barcelona dat uit bij Roma een comfortabele voorsprong uit handen gaf en wederom datzelfde Barcelona dat enkele weken geleden met 4-0 onderuit ging op Anfield tegen Liverpool. Het is wel duidelijk dat er vaak dezelfde teams bij betrokken zijn....

Overduidelijk is dat Odysseus H3 niet bij deze teams hoort. Vorige week werd de laatste hoop op het kampioenschap verspeeld toen thuis verloren werd in een rechtstreeks duel met de nummer 1. Zij kampioen, wij gedwongen tot na competitie. Ondanks een soortgelijke keeper onder de lat, kon er op deze memorabele dag dus niet opnieuw een enorme comeback bewerkstelligd worden, ditmaal door Odysseus. 

Desondanks gingen we toch vol goede moed de weide in. Tom stond op goal, Dennis, Daan, Timo en Gijs vormden de achterhoede, Juul, Tim, Stef en Pup bemanden het middenveld en voorin stonden Pieter en Stephan als spitsen opgesteld. Op de bank namen Ruben, Michael, Maas en Thomas plaats. Het leek er even op of Bas ook op de bank plaats zou nemen maar omdat hij bij H2 al wat minuten had gemaakt zocht hij rechtstreeks de kleedkamer op voor een warme douche. Wellicht dat we deze jongen voortaan toch weer 3 rondjes in 3 minuten moeten laten lopen op maandagen om zijn conditie weer op peil te brengen. 

Aangezien tegenstanders onze verslagen nog weleens willen lezen en de nacompetitie eraan komt lijkt het mij verstandig om het tactische aspect achterwege te laten. In plaats daarvan wil ik even het moment aanhalen waar de scheidsrechter besloot dat de tenues te veel op elkaar leken. Na de gehele warming up en een aantal minuten al in de betreffende tenues te hebben gelopen floot de scheidsrechter om de gastheren te verzoeken andere shirts te halen. Na enkele minuten en een verkleedpartijtje mochten we het spel hervatten. 

Om 14:30 werd er afgetrapt en het begon voortvarend. Ody domineerde de eerste helft waarbij het grotendeels de bal had en zich vaak op de helft van Benschop bevond. Na 10 minuten werd er een wissel ingebracht aan de kant van Benschop waarbij de nr 10 erin kwam. Echter, misschien had dat nummer nog een andere betekenis want na 10 minuten leek de nr 10 van Benschop al helemaal uitgeput te zijn. Bas had van een betrouwbare bron gehoord dat die de 100 meter in 5 minuten liep, dusja wie weet. Veel bijzondere dingen vallen er over de eerste helft verder niet te vertellen. Odysseus domineerde maar drukte niet volledig door. Toch werden meerdere goede mogelijkheden gecreëerd. Zo lag er veel ruimte tussen de linies waar Ody goed gebruik van maakte, zo kwamen Pieter en Stephan een paar keer goed vrij waardoor ze direct aangespeeld konden worden en de rest van het team goed kon aansluiten. Er werd een paar keer goede kansen gecreëerd waarbij beide spitsen goed voor de keeper kwamen, maar helaas ging de bal er niet in. Vooral over links kon onze eigen TGV lekker doordenderen. Benschop kwam er niet aan te pas en na elke onderschepping leverden ze de bal vaak weer in bij de achterste vier van Odysseus. Vlak voor rust dacht Ody te kunnen juichen; er werd een corner genomen waarbij de afvallende bal in het zestienmetergebied viel voor Stephan die vervolgens vol uithaalde. Iedereen bij de dugout dacht dat die erin zou gaan, maar helaas knalde de bal keihard tegen de lat. Het leek wel alsof de bal er ook niet in wilde gaan. Kort hierna floot de scheidsrechter voor de rust. Toch een beetje teleurgesteld zocht H3 de kleedkamer op na het rustsignaal van de scheidsrechter. We toch minstens één keer moeten scoren. 

De tweede helft kwam Michael er in voor Tim, die niet 100% fit was. Zonde wel, want hij speelde een goede wedstrijd en draaide keer op keer makkelijk weg bij zijn tegenstanders. Na de wedstrijd hoorde ik echter dat Benschop met een B elftal speelde dus dat kan hier wellicht ook een verklaring voor zijn. Verder bleef het spelbeeld onveranderd. Benschop heeft welgeteld één mogelijkheid gehad. Een afgeslagen bal werd van buiten de 16 in een keer op de slof genomen en Tom redde spectaculair. Verder was het Odysseus die voor het gevaar zorgde. Zo kon na een enorme scrimmage voor de goal van Benschop de bal nog steeds niet binnen gewerkt worden. Het idee begon te dagen dat er wat teamgenoten waren die een unibetje op een gelijkspel hadden gezet. De trainers dachten hetzelfde en grepen in door de grootste gokker uit het team samen met de andere spits te vervangen door Maas en Ruben. Maas kreeg meteen een goede mogelijkheid na een goede actie van Ruben op rechts. Helaas had Maas zijn vizier nog niet helemaal op scherp en mikte hij op het aluminium. Wat misschien nog wel moeilijker was dan de bal in de goal te schieten. 

In de 82e minuut, toen de wanhoop toch wel begon toe te slaan, wist Gijs, na zijn zoveelste sterke actie, Maas met een afgemeten voorzet te bereiken. Maas stond klaar om de bal vol op de slof te nemen maar raakte hem volledig verkeerd. Gelukkig maar, anders was hij net als zijn vrije trap van vorige week waarschijnlijk richting de zon gegaan. Nu plofte hij binnen: 0-1. Over vrije trappen die over het vangnet gaan gesproken, ook Pup's vrije trap reikte tot de sterren, letterlijk. Duidelijk is in ieder geval dat beide heren weer onderaan in de pikorde staan. Zelfs Dennis zal nu nog eerder mogen aanleggen voor een vrije trap. Drie minuten na de openingstreffer werd de score door Ruben verdubbeld. Na een goede steekbal kwam hij één op één met de keeper: 2-0. De wedstrijd was wel gespeeld. Na afloop loste Pup meteen zijn schuld in door een lekker kratje de kleedkamer in te smokkelen. Zo was deze wedstrijd een mooie generale voor de aankomende nacompetitie, waarin we nu echt moeten gaan knallen om promotie naar de tweede klasse nu eindelijk eens te gaan bewerkstellen. 

Veel liefs,

DvV