4+1 houdt hoofd koel en pakt verdiende koppositie

TOV VR1

0 - 1

Odysseus '91 VR5

Competitie

4e klasse C

Datum

6 oktober 2018 14:15

Accommodatie

Onbekend

Zaterdag 6 oktober. Een week voor de eerste Super Saturday, maar eveneens de dag van de alweer derde competitiewedstrijd van Dames 4+1. De tegenstander van die dag, TOV, dat eerder met 2-1 wist te winnen van angstgegner Valleivogels – dat echter een week eerder door Ody vakkundig opzij werd gezet – kwam zodoende als de tweede serieuze krachtmeting van het pas amper begonnen seizoen. Waar Ody het met een duidelijk veldoverwicht onnodig spannend maakte door op simpele wijze drie goals weg te geven, was het afgelopen zaterdag uiterst effectief door met een magere 0-1 de drie punten mee naar Utrecht te nemen.

Op voorhand leken de omstandigheden Ody afgelopen zaterdag goed gezind. Zo zorgden de weergoden voor een lekker zonnetje, hoefde niemand met het openbaar vervoer naar het onbereikbare Baarn af te reizen – wat vooral door L. Vaessen erg tof werd gevonden – en mocht dit sterrenensemble zowaar op het hoofdveld aantreden – een trend die we ook graag op Olympos zouden willen zien. Ondanks de afwezigheid van het succesvolle trainerstrio Van der Meer, Snelder en Van Tol was het vertrouwen groot en was het team er alles op gebrand om haar trainers trots te maken. Met een brede selectie arriveerde 4+1 rond 13.15uur op het toffe complex. De een was wat fitter dan ander; zo moesten sommigen al vroeg uit te veren om zich op Olympos te melden, terwijl een enkeling haar bed boven de houten stoelen in de blokhut verkoos. Verschil moet er wezen.
In de kleedkamer was de sfeer goed. We konden eindelijk weer eens in ons paarse tenue aantreden – waarvoor dank Tinder – en onder de klanken van de nieuwste hits van Wesly Bronkhorst bereidde iedereen zich voor op een mooie wedstrijd. Een kleine speech van Micky zette iedereen op scherp en zodoende was het moment voor een uiterst professionele warming-up daar. De smalle strook van zo’n acht vierkante meter dat hiervoor als decor diende bracht de vedettes van Dames 4+1 echter geen moment van hun a propos. Op de hobbelige ondergrond werd er wat overgetikt, terwijl The Machine het wat hoger opzocht en zich het bijgelegen stenen veldje eigen maakte. Een veld waar eigenlijk alleen dit fantastische spitsentrio raad mee wist.

Een kwartier later dan gepland was het hoofdveld dan eindelijk beschikbaar en op een heuse Champions League-achtige wijze mochten we het veld betreden. Een handje hier, een pupil van de week daar, en er kon afgetrapt worden. Met het bekende recept – keeper Em-ma, de VC, The Machine en de rest – begon Ody vol goede moed aan de wedstrijd. Dat afscheid nemen van het leukste damesteam van Ody moeilijk is, bleek maar weer eens. De wedstrijd in Baarn zag de terugkeer van twee bekende 4+1’ers, die moeiteloos hun plekje vonden op hun voorheen vaste positie. Dat wedstrijdritme echter toch wel een ding is, werd helaas ook duidelijk. Na een volle 8 minuten en 14 seconden – “en ik had nog geen bal aangeraakt!” – verstapte voormalig captain J. Keijzer zich in de eigen zestien, waarna de flexibiliteit van haar knie op de proef werd gesteld en een treurige aftocht naar de dug-out volgde. Een flinke tegenslag voor Ody, dat zich echter geen moment van de wijs liet brengen en steeds vaker de weg naar voren wist te vinden. Een uitbraak en een kleine steekpass verder was de goal van Vero die hieruit volgde er eentje die we wekelijks mogen aanschouwen. Het hoofd koel gehouden, schoof de huidige topscorer van Ody de bal langs de keeper, die later in de wedstrijd een veelvuldige sta-in-de-weg zou blijken. Met deze treffer stond het digitale scorebord zodoende op 0-1 en daarmee het totaal aantal doelpunten van The Machine alweer op zestien, en dat al na vijf speelrondes. Ik hoor u denken, wat een droomvoorhoede. Want ook Tinder “Kracht” de Waal liet van zich spreken. Vijf minuten na de openingstreffer vertrok zij uit de rug van haar tegenstander, en lobde de perfect gegeven steekbal met volle overtuiging in de rechterkruising: 0-2, zo dacht heel Ody. Wat Ody echter niet wist, is dat vlaggen het beste gaat met z’n tweeën, waarbij degene met de vlag in de hand compleet onervaren is en degene die er bij staat niks van voetbal afweet. Zodoende werd dit loepzuivere doelpunt geheel onterecht afgekeurd, door een scheids die in de rest van de wedstrijd nog veel vaker blind op de twee grensrechters af zou gaan, en die na de wedstrijd door het eigen thuispubliek voor “thuisfluiter” zou worden uitgemaakt. U begrijpt de situatie.

Ody liet zich natuurlijk niet kennen en ging door met waar het goed in is: voetballen. Naarmate de eerste helft vorderde, wisten de dames steeds meer de controle over de wedstrijd te krijgen en enkele kleine kansjes waren het gevolg, hetzij zonder succes. Na 45 minuten blies de thuisfluiter voor de rust en kon Ody lekker aan de thee. Na de nodige massages en een oppeppende speech van K. Friele, die ditmaal de dubbelrol speler-trainer perfect tot zich nam, was Ody weer klaar voor 45 minuten lang knallen. Op voorhand was al duidelijk dat dit er minstens 50 zouden worden, aangezien de scheids niet gewisseld werd en dus TOV de nodige tijd bood om nog een goaltje te kunnen maken. Dat dit niet zou gebeuren, was vanaf begin tweede helft zo klaar als een klontje. Waar TOV in de eerste helft nog twee kleine kansjes had gehad, daar was de tweede helft compleet voor Ody. Van achteruit werd er rustig opgebouwd, op het middenveld lekker getikt en driehoekjes gemaakt, en voorin kansen gecreëerd. En alsof dat nog allemaal niet genoeg was, werd Ody rond de 65^e minuut nog eens extra in het zadel geholpen. Het was C. “Techniek” Bekker die na een corner weg wist te draaien van haar tegenstander en met V. “Snelheid” Dorr aan haar zijde de weg naar het doel vrij had. Dat was voor TOV het moment om aan de noodrem te trekken en een gele kaart voor de thuisploeg was het gevolg. Ook in deze situatie liet de scheids weer van zich spreken, door de thuisploeg enkel vijf in plaats van de gebruikelijk tien minuten met een man minder te laten spelen. Het protest van de paarsharten mocht natuurlijk niet baten. Gelukkig bleef het spelbeeld onveranderd: het was Ody dat domineerde en ervoor zorgde dat keepster Emma geen moment hoefde in te grijpen. Enige smet op de tweede helft was het ontbreken van doelpunten, te danken aan de zeer goede keeper van de thuiswedstrijd die op miraculeuze wijze elke bal wist te pakken. Geconcentreerd en vol overgave wist Dames 4+1 uiteindelijk de wedstrijd uit te spelen en de drie punten in de tas te houden. Een zeer puike prestatie.

Het mooiste bericht van de dag kwam echter later die middag uit Amersfoort, toen duidelijk werd dat onbetwiste concurrent ’t Gooi voor het eerst in een jaar tijd nul punten had gepakt. En kon het nog mooier? Ja, dat kon. ’s Avonds was het moment dan eindelijk daar, na zes jaar vol inzet en strijd, toen op voetbal.nl Odysseus ’91 Dames 4+1 officieel bovenaan de ranglijst prijkte. Het fameuze “On est champion”en “Wij staan bovenaan” was daarna tot ver buiten Baarn te horen. Dames 4+1 is eindelijk daar waar het jarenlang voor heeft gevochten. Vijf wedstrijden, vijftien punten: ZO.DOE.JE.DAT! Aankomende zaterdag is het daarom ook Super Saturday, waar Ody als kersverse koploper tegen hekkensluiter Zuidvogels mag aantreden. Komt dat zien, komt dat zien! Op het rugbyveld zal om 14.00 uur een waar voetbalfeest plaatsvinden, waarna het bier rijkelijk zal vloeien om te proosten op de (hopelijk) nieuwe drie punten. Tot dan!

CB