WIJ STAAN BOVENAAN, WIJ STAAN BOVENAAN

Odysseus '91 VR5

3 - 0

Zuidvogels HSV De VR1

Elsa Weiszflog (scrimmage)

40'

Competitie

4e klasse C

Datum

13 oktober 2018 14:00

Accommodatie

Onbekend

Ody Dames 4+1 - Zuidvogels/Huizen VR1

Zaterdag 13 oktober, een bizarre dag want na al die warmterecords die zijn verbroken afgelopen zomer, was het vandaag toch weer zo'n dag. Met een graadje of 27 was het de warmste 13 oktober OOIT gemeten, bizar.
Ook was het de dag dat Nederland mocht aantreden tegen onze Oosterburen. Dat het die dag ook Super Saturday was, is een mooie bijkomstigheid.
Werd het zo'n dag hoor ik je denken? Ja, het werd zo'n dag.
Dat de zon, de wedstrijd in de Nations League en de SuSa voor een dag uit de boekjes gingen zorgen, zal je denk ik niet verbazen.
Het was ook de dag dat de dames van 4+1 thuis mochten aantreden tegen Zuidvogels. Dit lijkt op het eerste gezicht niet zo bijzonder. Toch is niks minder waar. Dit was namelijk de dag dat Dames 4+1 kon laten zien of ze haar koppositie nog steeds waard is. Dit kan nog wel eens voor
een heel bizar slot van dit verslag zorgen.

De dag begon zonning, heerlijk. Dat de dames naast een goed voetballend team ook bijzonder ijverige vrijwilligers voor het paarse clubbie uit Utrecht zijn bleek maar weer eens deze ochtend. Om 9.30, wat opzich al een hele mooie tijd is, mocht Loessoe aantreden in haar scheidsrechterspakkie om Dames 5-1 te voorzien van een mooi staaltje fluitwerk. Waar Snooy en Bek hun bestuurlijke taken mochten uitvoeren in de Blokhut (ook wel BH voor kenners), stond ook een viertal van dit team klaar om de thuis- en uitteams van een heerlijke kopje warme thee te voorzien. Niet heel bijzonder hoor ik je wederom denken, want A en Veer zijn vaker om kwart voor 10
op de club te vinden om wat wedstrijdjes te kijken, van Dames 2 bijvoorbeeld. Toch zegt dit genoeg over het grote paarse hart van de dames.

Naarmate de ochtend vorderde werd de druk steeds hoger. Waar Dames 5-1 al flink had verloren met 5 tegengoals, ging ook Dames 4-1 eraf met 4 tegengoals tegen een oude bekende van de dames van 4+1, Vreeswijk VR1. Zou Dames 4+1 dan het enige thuisspelende damesteam zijn dat de 3 punten thuis kon houden op de SuSa?

Aan de voorbereiding zal het in ieder geval niet liggen. Om 13.00 wordt er omgekleed zoals elke week onder het genot van de Vissa lijst, waar de shuffle blijft verbazen, weer Lovely Body?, weer die international lyrics? Bizar. Na een bespreking waar we even op scherp werden gezet door het trainerstrio wordt de opstelling bekend gemaakt, het is dan eindelijk de dag dat Fries a.k.a. de sloopkogel van het Noorden, haar rentree mag maken.

Na nog wat leuke fotootjes en een pittige warmingup begint de wedstrijd dan eindelijk om 14.00 op de grasmat van het nu nog groene rugbyveld. De tegenstander is een bekende van de dames, ook wel te herkennen aan de afzichtelijke kleurencombinatie, die wel wat weg heeft van een club uitkomend in de Keuken Kampioen Divisie. Ik kom even niet meer op de naam, excuses, ze zijn ook al jaren niet meer te vinden in de eredivisie. Maar goed, Zuidvogels in fusie met SV Huizen dus. Op dit moment hekkensluiter van de competitie, maar zeker geen tegenstander om te onderschatten, dat is vorige jaren wel gebleken.

Na het fluitsignaal is er veel chaos. Het spel heeft helaas weer wat weg van het spel wat we al een aantal maanden niet meer gezien hebben. Chaos, moeilijke ballen, slechte aannames. Toch zorgt dit voor nul gevaar van de tegenstander en zijn we het sterkere team. Naarmate de eerste helft vordert is er meer rust aan de bal. Na de drinkpauze is er weer het vertrouwde, mooie combinatievoetbal wat we gewend zijn van dit seizoen. Er wordt lekker gecombineerd op en tussen de linies. De verdediging staat als een huisje, waardoor Em heerlijk van het zonnetje kan genieten. De eerste goal laat dus niet lang op zich wachten, van niemand minder dan topscorer van Ody 2017-2018, de halfduitse Vero. Dat laat de andere duitser uit ons team zich geen twee keer zeggen, want niet lang erna schiet Elsa er ook een goaltje in. Met 2-0 rusten, een prima uitvalsbasis, maar dit kan zeker uitgebouwd worden.

Na een lekker verfrissend limootje begint de tweede helft. Zuidvogels is nergens, Ody is overal. En daar is dan snel al de 3e goal wederom van Veer. De bal is eigenlijk bijna alleen maar in de voeten van Ody en er worden mooie creaties gemaakt. Helaas is de keepster van Zuidvogels een stukje scherper dan de rest van het team uit Huizen, waardoor we toch niet makkelijk kunnen scoren. Het is warm en Ody wordt moe. Gelukkig is Zuidvogels al veel langer moe en is er niks aan de hand. Het eindsignaal komt dan ook als verlossing. 3 goals, geen tegengoals, 3 punten en dat betekent maar 1 ding. We hebben het in eigen hand, WIJ STAAN NOG STEEDS BOVENAAN tjoetjoe. 12 punten uit 4 competitiewedstrijden, 18 uit 6 als we voor het gemak de beker even mee rekenen.

Dat dit 's avonds gevierd is met een aantal kleine biertjes en wat kleine kannetjes, komt waarschijnlijk niet als verassing. Je kunt het sportcafé een soort van fancy verbouwen naar een soort van La Place, maar behalve een bar op wieltjes die dus kan vallen, is daar in de avond niks van te merken. Het blijft gewoon een ordinaire plek om wat lekkere, internationaal onderlegde plaatjes mee te bleren. Aangezien we tegenwoordig iets decadenter zijn geworden, wordt er zelfs soms een klein BaCootje of GT'je besteld, je moet wat hé, als het al je zesde seizoen is. Al blijven die kleine goudgele kannetjes ook prima om soms de Leffe Blondjes of de witbiertjes mee af te wisselen hoor.

EB