Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Odysseus Dames 2 – G.V.V.V.V.V.V.V.V.: K A M P I O E N

Odysseus Dames 2 – G.V.V.V.V.V.V.V.V.: K A M P I O E N

GVVV VR1

0 - 6

Odysseus '91 VR2

7'
Shan Bazaz (schot)
44'
54'
Shan Bazaz (solo)
70'
77'

Competitie

3e klasse B

Datum

18 mei 2019 14:30

Accommodatie

Onbekend

Zaterdag 18 mei 2019 16:28 uur. Scheidsrechter Faassse krimpt ineen en drukt zijn knokige
wijsvingers vliegensvlug in zijn oren. Wat is dit schelle, hoge en vooral oorverdovende gekrijs? Is het tinnitus? Is het een luchtalarm? Is het een vliegtuig?

Nee, meneer Faasse. U heeft geen gehoorprobleem. U heeft net voor de laatste keer op uw fluit
geblazen. En dat is precies het geluid waar wij als Odysseus Dames 2 al sinds zaterdag 22 september naartoe aan het werken waren. Want kampioen worden was het enige wat dit seizoen telde. Het enige wat er toe deed. En op het moment dat u de zilveren fluit in uw mond nam om er drie korte, schelle geluidjes uit te persen, was dat voor ons reden om alle beschaafdheid aan de kant te schuiven, als volslagen idioten het veld in te rennen, met schorre scholeksterstemmen compleet onverstaanbare liedjes heen en weer te krijsen en deze gemoedstoestand 12 uur lang niet meer los te laten. Want kampioen, dat werden we.

Nog één horde was er te gaan. Nadat we de afgelopen weken keer op keer trillend van de zenuwen aan de aftrap verschenen, lukte het ons keer op keer om die zenuwen om te zetten in een werkelijk affiche voor het vrouwenvoetbal (van ’t Zand, 2019). En elke week dat we weer drie punten bij konden schrijven, groeide met het besef ook de focus. Werd er vlak na de winterstop onder het mom van teambuilding op vrijdagmiddag nog wel eens een klein biertje genuttigd op het terras, de afgelopen maand lag iedereen elke vrijdagavond broodnuchter, stijfgespannen en om 21.30 uur in bed. Er werden maar liefst drie pre-gimma afspeellijsten gemaakt, want één was niet genoeg. (En Pim wist niet dat er al twee waren.)

Vorige week zaterdag durfden we dan toch echt het K-woord in de mond te nemen. Nadat we vorige
week een heerlijke zege op VEP hadden geboekt, besloten we wedstrijd erop lachend volle mep te
jinxen door onze kersverse paarse shirts en broekjes alvast naar DressMe te brengen. Of u even 23
shirts kan bedrukken met het Odysseus Dames 2 kampioenslogo. Of we al kampioen zijn? Nee,
hoezo? 

Overmoed, had je dat kunnen noemen, maar wij noemden het gewoon vertrouwen. Want we zijn nu eenmaal al het hele jaar het best voetballende team van de derde klasse B (van ’t Zand, 2019). Dat kan ook niet anders, met de absolute versterkingen vanuit dames 1, 3, en nog wat andere gekke voetbalclubs. Negen keer hield Elke de nul. Negentien doelpunten kregen we tegen, in 21 wedstrijden – minder dan één doelpunt per wedstrijd. Slechts éénmaal verloren we. 54 keer
scoorden we. 

En de voetbalprestaties waren niet de enige memorabele cijfers van dit seizoen. 21 keer voetbalden we, en 21 keer zopen we. Daarvan escaleerden we vermoedelijk ongeveer vijftien keer. Veertien keren daarvan waren tamelijk ongepland. Vier keer riep Do ‘ik ga zo naar huis!’ en stond er toen zeven uur later nog. 894 keer maakte Shan een snapchat. 59 keer vroeg Carlijn ‘springen’ aan. Eén keer zei Emma dat IKEA Zweeds is. Zeven keer op één avond riep Loren dat ze dingen kapot wilde maken. Dertien keer vond Nicky dat ze kon lapdancen. (Daar was Box’ stuitje het niet mee eens.) Nul keer werd er iemand in een taxi naar huis gebracht (oh nee wacht). Eén keer beweerde Jonne dat ze met Cas ging trouwen. 483 keer hadden we gezamenlijk een kater. 21 keer gilde Linsey ‘RESPECT VOOR DE VEDETTE!’. 8 keer lieten we Domino’s pizza’s bezorgen voor de neus van het sportcafé. Zestien keer zei Saskia hoe veel ze van ons allemaal houdt. Achttien keer wilde Kate vechten. 19.483.744 keer maakte Faja een woordgrap. Eénmaal testte Judith de coulance van de Biblebelt. Honderd keer mexten we. Vijftien keer stond Kaylee ons te supporten. 26 keer zei Elke dat ze retezenuwachtig was. 19.488 keer liet Anouck vallen dat ze bij Olympos werkt. Niet een, niet twee, niet drie, maar vier keer hees Box een teamgenoot op haar nek en ging ze hossen. Elf keer zorgde Evy als heuse moeder voor haar teamgenootjes terwijl ze zelf net zoveel bier achter de kiezen had. 78 keer kreeg Guust een biertje van Sjoerd. Zestien keer vroeg Pim of we naar haar huisfeestje kwamen. Eén keer keek Camille staand in haar eentje drie meter achter de rest een wedstrijd van Ajax. Zes keer wilde Hans super graag meedoen maar waren er verdorie weer te veel fitte mensen. Zes keer kon Sjoerd niet meer rechtdoor kijken.

En zaterdag kwamen al die cijfers samen. Het festijn begon onmiddellijk na de wedstrijd op het veld,
waar we niet alleen heel sportief bloemen van de tegenstander kregen, maar ook snoepies van
Dames 1, medailles van de KNVB en een kleine Ice van het bestuur (bedankt hè). Champagne werd
ofwel over het veld gespoten ofwel gulzig naar binnen gewerkt, de kampioensshirts werden
aangetrokken, rookbommen werden afgestoken en de eerste blikken pils werden geopend.
Het feestje zette zich voort in de kleedkamer (na uiteraard het veld netjes weer opgeruimd te
hebben ‘cause momma didn’t raise no tokkie), verplaatste zich naar het terras van
G.V.V.V.V.V.Veenendaal, werd enigszins maar moeizaam in toom gehouden in de trein (‘cause
momma didn’t raise no savage), pauzeerde heel even bij het dumpen van tassen thuis, en barstte
vervolgens in alle euforie weer los op de thuisbasis Olam- uh, Olympos. Gedirigeerd door de
pompende speaker van Heren 1 ontstond een ongekende race tussen Sweet Caroline (a.k.a.
Daaaaamuuuuus 2) en Springen. Welk nummer vaker is langsgekomen is onbekend; ook was het bij beide nummers enigszins onbekend wat er na de eerste zin gezongen moest worden, maar ‘la la la’ voldeed ook. Gelukkig gunde Olampos ons een mooi feestje op de club – oh nee wacht, we werden als altijd weer verzocht om in alle vroegte op te rotten. Gelukkig was er een borrel gaande in ons aller Rex, waar een flinke inhaalslag werd gedaan op het aantal Dames 2 meters, hier en daar een klein shotje werd besteld, door een jarige een complete aardbeientaart naar binnen werd geschoven, en Springen nog maar eens werd aangevraagd. Zelden is een escalatie zo mooi geweest. Zelden kregen zoveel mensen gratis een mannenstem. En godzijdank hebben we de foto’s nog.

Wat hebben we toch een prachtig team met zijn allen. Er zijn niet genoeg woorden om de
legendariteit van afgelopen zaterdag te omschrijven. Of eigenlijk om het afgelopen jaar te
omschrijven. Want we hebben er zo keihard voor gewerkt met z’n allen, en we hebben het zo hard
verdiend. Ergens ben ik heel verdrietig dat het seizoen er bijna op zit, want dat betekent dat een paar vedettes ons gaan verlaten en dat we volgend jaar weer opnieuw moeten beginnen, met een nieuw team en een nieuwe (oude) trainer. Maar dit seizoen? Dit seizoen gaan we niet meer vergeten.

Komende zaterdag mogen we nog één keer met deze delegatie de wei in. Of het een champagne-
ontbijt, pretopstelling of ouderwetse titanenstrijd wordt weten we nog niet. Eerst maar even deze
onverslaanbare kater doorkomen.

Lieve teamgenootjes, bedankt. Laten we zaterdag nog één keer genieten samen. Ik zal nog één keer in de kleedkamer vragen wat we gaan doen. En het maakt niet uit of jullie GOALEN MAKEN of
WINNEN roepen. Zolang we maar samen dat veld op stappen. Lufjoe! (Oh ja we wonnen met 6-0, Shan maakte 2 goalen en was man of the match, Pim luisterde goed door precies op Anouck’s hoofd te mikken, alle wissels waren absoluut goud (behalve die van lieve Juud, die we allemaal beterschapskusjes sturen) want scoorden bijna allemaal (Box jij spits komende wedstrijd?) en letterlijk elke speler van G.V.V.V.V.V.V. heeft wel op de grond gelegen. Tot zover de
wedstrijd.)

* Aan bovenstaande schattingen kunnen geen rechten worden ontleend. Namen zijn niet gefingeerd.

P.S. W I J Z I J N K A M P I O E N ! ! ! ! ! ! ! !

NWB

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!