Heren 4 moet strijden tot het bittere eind

Het is zaterdag 17 november wanneer de dag aanbreekt dat er eindelijk weer eens gewonnen moet worden bij de heren van Odysseus 4, want na twee nederlagen op rij wordt dat wel eens tijd. Dit keer staat een uitwedstrijd tegen CJVV 5 op het programma, op het oog een makkelijke wedstrijd want met vier punten uit zeven potjes staan ze jammerlijk onderaan.

Op de zonnige maar koude ochtend reizen de mannen af naar Amersfoort om zich klaar te maken voor de strijd. Helaas zijn ze maar met weinig, wegens allerlei blessures en ongemakken zijn er maar elf mannen wedstrijdfit, dus waren ze maar al te blij dat er iemand van heren 5 bereid was om mee te strijden om de winst.

Ook het probleem dat de trainers niet aanwezig konden zijn werd opgelost, door de vice-aanvoerder Noah, hij komt met de opstelling en de tactiek die daarbij gebruikt gaat worden; het initiatief nemen door de bal rond te laten gaan en meteen druk zetten bij balverlies. Na een rustige warming up stellen de mannen zich op op hun posities en is het wachten op het eerste fluitsingnaal van de scheidsrechter.

Eenmaal van start wordt gelijk duidelijk dat de tactiek werkt, de tegenstanders weten niet waar ze het moeten zoeken in het eerste kwartier. Mooie acties en nog mooiere passes zorgen er voor dat de voorhoede vaak in stelling wordt gebracht, dus het was nog maar wachten voordat de bal in het netje lag. Maar het gouden duo voorin kreeg het maar niet voor elkaar, de ene na de andere kans belandde naast het doel.

De scheidsrechter was in de eerste helft nog niet helemaal wakker want de ene na de andere overtreding zag hij over het hoofd en zelfs toen een verdediger dacht dat hij een keeper was door de bal met zijn hand tegen te houden, wuifde de scheidsrechter dit weg.
Al snel begon het gemopper en werd er minder geconcentreerd gespeeld, wat na een half uur leidde tot een counter en tevens de eerste kans van de Amersfoortse die ze gelijk weten af te straffen; 1-0.

De mannen lieten zeker hun koppie niet zakken en gingen verder op zoek naar een doelpunt, want na al die "net niet" pogingen moest het toch ooit lukken!? Maar al snel was het rust en tijd om de koppen bij elkaar te steken. Minder zeuren en meer voetballen, dat was de conclusie die er werd getrokken voor de 2e speelhelft. Alles is nog mogelijk.

Eenmaal weer begonnen was al snel duidelijk dat de tegenpartij zich beter had geformeerd en daar hadden de toppers van Ody 4 meer moeite mee, de kansen kwamen moeizamer en al snel was het goede voetbal verdwenen als sneeuw voor de zon. Tegelijkertijd werden de counters steeds gevaarlijker en was daar onze held op doel (Daan) om alle ballen met succes te keren. Met nog een luttige vijf minuten te spelen was het alles of niets om er nog een puntje uit te halen.

BAM. Opeens ligt de bal dan toch in het netje, 1-1. Een goeie voorzet van rechts en dan is er natúúrlijk maar één man die dit kan afmaken, één man die rustig blijft, één man die de keeper nog kan kloppen; Ivo! Ivo! Ivo! Niet veel later fluit de scheids af en zijn daar de gemengde gevoelens, zijn er nu twee punten verloren of toch nog één gewonnen? Met die vraag in het achterhoofd verlaten ze niet veel later het sportcomplex van CJVV om vervolgens ieder zijn eigen weg naar huis te volgen.
Op naar de volgende horde; HDS 2

TK