Aluminium, de 14e man

Eindelijk. Op 8 september was het dan echt zover. De mannen van heren 3 mochten weer aantreden voor de eerste wedstrijd van het seizoen. Nadat SDO 2 het had laten afweten om genoeg spelers op te trommelen voor de wedstrijd op de eerste van de maand, had het team nog een lange week extra moeten wachten. De voorbereiding was bijna voorbij. De selectietrainingen waren voorbij en de selecties van zowel 3 en 4 begonnen al een beetje vorm te krijgen. De selectie bestond uit veel nieuwe jongens en werd zelfs versterkt door een handjevol spelers van heren 2.

De voortekenen waren goed: Er mocht op de voorkeurstijd van 10:00 gespeeld worden, het kunstgras lag er goed bij en het weer was niet te warm, niet te koud. Natuurlijk was er al wat vooronderzoek gedaan door de nieuwe aanwinsten wat betreft de trainers. IJsselmeervogels 4 was een bekende tegenstander voor heren 3. De tegenstander had vorig seizoen bij 3 in de competitie gezeten en zal het dit seizoen opnemen tegen het vierde. Dat de selectie van vorig jaar zich nog herinnerde was het bedroevende spel van IJsselmeervogels. Omdat de ploeg eigenlijk nauwelijks over voetballende kwaliteiten beschikt, kiest het voor lange ballen. Ondanks het spel konden deze lange ballen nog wel eens vervelend vallen en hier moest daarom natuurlijk voor uitgekeken worden.

In de kleedkamer werd de opstelling bekend gemaakt. Van achter naar voren, van links naar rechts (anders bekend van carnaval) : Tom ; Bas, Noah, Daan, Paul ; Kevin, Sieds, Stef, Jelle ; Stephan, Pieter. Deze 11 zouden een bres moeten slaan in de 11 uit Spakenburg. Na een korte tactische bespreking (er moest niet teveel gezegd worden. Gewoon voetballen), Kon men naar het veld en kon de eerste helft beginnen.

In de eerste helft was wel even te zien dat het spelers nog aan elkaar moesten wennen. Achterin was er wat twijfel over stappen bij buitenspelval, en voorin moest nog even worden nagedacht bij het drukzetten. Gelukkig gingen er ook dingen goed. Het bal ging met vlagen goed rond en er ontstonden meer kansen voor de paarsen van Ody, dan voor de rood-witten. Helaas troffen maar weinig van de schoten het doel en wanneer dit gebeurde waren deze niet gericht genoeg of simpelweg te zacht. En zoals het eeuwenoude voetbalgezegde gaat: “Als hij aan de ene kant niet valt, dan valt ie wel aan de andere kant.” Na de zoveelste lange bal van IJsselmeervogels kwam de bal bij de flanken uit. De daaropvolgende voorzet kon niet goed weggewerkt worden en hierdoor kon een gelukkige vogel de bal binnenprikken. 0-1.. Ondanks de tegenslag was de wedstrijd natuurlijk nog lang niet gespeeld.

Wel was al snel de eerste helft over en stond er heet water met een smaakje te wachten in de kleedkamers. In de rust werd er drie keer gewisseld. Jelle, Kevin en Noah verlieten het veld voor Dennis, LB en Juul. Zou met deze veranderingen de wedstrijd dan gekanteld kunnen worden? Misschien zou het spelen naar eigen publiek en de blokhut het team wel iets extras kunnen geven. Even leek het er inderdaad op dat dit het geval was. Er kwamen nog veel meer kansen dan in de eerste helft, en de kansen werden ook steeds gevaarlijker. De Zuiderzeevlieders werden met de rug tegen de muur gedrukt onder de steeds hogere druk van Ody. Even leek de 1-1 door de lucht de zweven. Stephan zag de keeper iets te ver voor zijn doel staan en ging er voor. De stift was eigenlijk perfect, maar toch kon de keeper er nog met zijn vingertoppen bij.

Vanaf dit moment kwamen er steeds meer kansen. De thuisspelende partij kon bij corners steeds vaker gevaarlijk worden met zijn luchtmacht en ook een opkomende Bas zorgde voor veel gevaar. De goden waren ons duidelijk niet goed gezind, aangezien ik meen te herinneren dat we vervolgens meerdere keren het edelmetaal geraakt hebben. 3x, 4x, wie zal het zeggen. De bal wou er niet in. Ook een volley van Sieds werd nog gepareerd. Hierna gunde de coach ook Joren en Tim nog een kans om het tij te keren. Er was nog genoeg tijd, dus waarom niet? Er waren enkele goeie combinaties, goeie aanvallen en natuurlijk lag de keeper er nog een paar keer voor. Een schot vanaf de 16 van Tim vervolgde zijn baan ook enkele centimeters naast het doel. Zoals u kunt lezen. Er is gestreden. Maar het mocht niet baten. 0-1 was de eindstand. Gedecideerd verlieten de mannen van 3 het veld. Hier hadden ze toch meer verdiend.

Laten we het echter een beetje licht houden. Het was maar de eerste wedstrijd van het seizoen en slechts een bekerwedstrijd. Het spel was zeker niet slecht en volgende week was er gewoon weer een kans om ons te herpakken. Zaterdag de 15^de mogen we weer. Wederom speelt de ploeg thuis om 10:00. Dit keer zal AH’78 2 verslagen moeten worden. Komt dat zien!