We worden lachend kampioen

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: DAMES 4 HEEFT GEWONNEN! 

Dames 4 heeft al aardig wat overwinningen op haar naam staan wat betreft mannelijk schoon, maar afgelopen weekend heeft er voor het eerst in de geschiedenis van Dames 4 een overwinning plaatsgevonden in de voetbalcompetitie. St Woudenberg, bij aanvang van de wedstrijd met maar 2 puntjes meer, heeft het slachtveld met hangende pootjes moeten verlaten. 

Na een goede, veelbelovende peptalk van de drie J's, betrad het team het veld fris en fruitig (m.u.v. Eliane) en vol goede moed. Met Emma (Dames 5) in de goal, Silke centraal achterin en Jamila in de spits, kon de wedstrijd in de modderpoel om 10:00u stipt beginnen. Hoewel een jel nog steeds ontbreekt, was een veelbelovende "1-2-3 HEUH" genoeg om de tegenstanders af te schrikken. Al in de eerste helft zat de peper al aardig diep in de billetjes van de dames van Dames 4. De ene na de andere bal werd onderschept door Judith, Sacha en aan Pauline was niet te zien dat ze eigenlijk neurologisch nog niet helemaal spoort. Met de nieuwe aanwinst Bo (Bente) vloog iedere cornerbal rakelings langs het goal waar Stolk keer op keer klaar stond bij de tweede paal om haar gebronsde voorhoofd tegen de bal aan te gooien. De drie J's hadden een nieuwe tactiek bedacht voor de corners: met z'n allen onrust zaaien in de 16 en gaan! Romi had daarentegen een andere strategie: duw je mannetje net zo hard dat ze met de bal in de goal valt. GOAL! 1-0 voor Ody Dames 4. 

In de kleedkamer tijdens de rust heerste er de eerste minuut een kleine ongemakkelijke stilte. Moe? Sprakeloos? Of gewoon heel erg gefocused? Hoe dan ook, alle meiden waren strijdlustig en wisten deze lust vast te houden in de tweede helft. Er ontstond een gevaarlijke situatie in de 5 meter van de tegenstander. De een na de andere Odysseaan raakte de bal, maar de bal vertikte het om het net te raken. Toen vergat Eliane even dat ze maar 3,5 uur had geslapen en dwong de bal het net te raken. GOAL! 2-0 voor Ody Dames 4.

Hoewel het nu lijkt alsof Ody alleen maar kansen had, wist St Woudenberg ook af en toe wat spanning te creëren. Er stonden twee meiden voorin bij de tegenstander die soms door de verdediging heen wisten te breken. Desondanks nog geen tegengoals, met dank aan Emma, die bij een schot op goal perfect wist te timen en de bal met een mooie duik in haar handjes wist te krijgen. 
Ondertussen hadden 2 van de 3 J's de zijlijn verlaten voor hun eigen wedstrijd en had Juul de touwtjes in handen. Dames 4 was lekker aan het spelen. Terwijl Laura zonder bijnaam nog met haar hoofd op het strand van Byron Bay lag, wist zij even te ontwaken van haar dagdroom en wist Dames 4 naar een 3-0 voorsprong te scoren. 3-0 voor Ody Dames 4. Wat kon er nog mis gaan.

Nou, genoeg. Julian kreeg capsones en dacht dat het wel kon om Ans links achterin te laten spelen. Natuurlijk is Ans van alle markten thuis, maar verdedigen is toch andere koek. Terwijl Lanting, zoals de bovengenoemde coach haar graag noemt, nog aan het acclimatiseren was achterin, wist een van de twee goede speelsters van St Woudenberg te scoren. 3-1... Nog 10 minuten te gaan.
Hoewel Han Ans goed op sleeptouw nam achterin en Silke, Sacha en Emma ervoor zorgden dat er geen ballen in het net vlogen, wist St Woudenberg er toch 3-2 van te maken. De spanning was om te snijden! Nog 3 minuten op de klok en blijkbaar alles was nog mogelijk. Maar daar klonk het eindsignaal en daar was hij dan: de eerste overwinning van Dames 4! WE STAAN GEEN LAATSTE MEER! Met 4 punten in februari is het natuurlijk vanzelfspreken dat wij in mei lachend kampioen worden.

Nog een klein minpuntje: er ontbraken 'wat' mensen tijdens de viering van de overwinning. Het is goed gevierd door de meiden die er wel waren, daar niet van, maar toch wilde ik het nog even benoemen. Gelukkig kunnen de mensen die er niet waren dit nog goed maken bij de vele volgende overwinningen.
Wordt vervolgd.