De Wedergeboorte

veni,

Geen van de vier aanvoerders of coaches was die dag aanwezig. Waar de een nog op enkele duizenden meters hoogte op de latten stond, was de ander aan de pils bezweken in Kielegat. Het was een koude dag, en toen de koppen geteld waren wisten we dat we die zaterdag allemaal 90 minuten zouden gaan spelen. Bij gebrek aan aanvoerders werd zonder duidelijke reden de band aan mij (sound) gegeven. Een wat onzinnige formaliteit, want die dag zouden we als een team spelen.

vidi,

11 man aanwezig betekent geen grensrechter. "Dat gaat in jullie nadeel werken", zei de scheidsrechter mij nog even na vlak voor aanvang. Ach, het wordt zo'n dag. Afgaan, douchen en naar huis. Maar toen ik mijn teamgenoten nog even goed bekeek, zo vlak voor de aftrap, ontdekte ik een zekere strijdlust in hun blikken. Een strijdlust die ik bij Heren 9 vooralsnog alleen had gezien aan de bar bij de rex, wanneer de zoveelste meter over de bar vloog.

vici.

Na ongeveer 20 minuten valt de openingstreffer. Gurp schiet Odysseus naar de 1-0. Enige tijd later valt de 1-1 en is het rust. Aan de thee bij de duck-out kwam Matthijs tot de conclusie dat we vandaag 'eigenlijk' prima een puntje mee kunnen pakken. Laten we het maar proberen. De tweede helft begint wat onstuimig, maar in tegenstelling tot eerdere wedstrijden kakte we niet volledig in. De ware Odysseus in ons, het mythische figuur uit de Griekse oudheid, symbool voor doorzettingsvermogen, kwam naar boven. Koen knalt de 2-1 er in. Hoewel dit onze moraal hoog hield, kwam één vijandelijke vrije trap nog dicht bij de 2-2. Andere pogingen van de tegenstander waren, met dank aan onze rotsvaste defensie, tevergeefs. Zij raakten wat geïrriteerd en onze rechtsback werd door de aanvoerder van de tegenstander ("Mijn broer is een gast") verteld dat hij zijn bek moet houden. Afijn, Tom schiet wel met een behendig balletje de 3-1 in het doel. Met nog een paar minuten te spelen was de spanning er nu wel af. Maar ach, Koen, waarom ook niet? Leg die 4-1 maar in het doel en we kunnen aan de pils.

Na de eindfluit van de scheidsrechter juichen we, maar we zijn ook verbaasd. Hebben we echt gewonnen? Toen gurp de eerste "VIJF PUNTEN" dropte, wist we het zeker: we hadden gewonnen.

Veni, vidi, vici.

Heren 9 kwam, zag, en overwon.