Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

SVL VR1 - Odysseus '91 VR5

SVL VR1 - Odysseus '91 VR5

SVL VR1

0 - 1

Odysseus '91 VR5

Competitie

Vrouwen Zaterdag DA6, 5e klasse C

Datum

3 oktober 2009 12:00

Accommodatie

Onbekend

Onze tegenstander, SVL, staat na drie wedstrijden bovenaan. Met al 24 doelpunten voor doet SVL het niet slecht en er staat ons heel wat te wachten. Gelukkig staan we dit keer met meer dan een elftal sterk en kunnen we vol aan de bak. Blij dat we eindelijk met genoeg wissels staan, krijgen we haast gedonder met het téveel aan wissels...(oja, nu ook nog genoeg shirts graag!).

 

Gelukkig maakten ze toch geen problemen van het aantal spelers en sleutelden we verder aan de opstelling. We hadden te maken met een sterke tegenstander, dus speelden we op safe. Wat overigens niet betekent dat we bang voor ze waren ofzo. Vol moed begonnen we aan de strijd. We waren fel in de duels en zaten goed dicht op onze tegenstander. Misschien was het meer verdedigen dan aanvallen, de tegenstander kwam er in ieder geval niet echt gevaarlijk doorheen. Onze tactiek leek te werken! Zelf hadden we zo nu en dan een kansje (dat vervolgens vakkundig werd verspeelt...). Al met al toonden we veel inzet en gingen we met 0-0 de rust in.

 

Na een hectisch overleg (hoezo kippenhok?!) en een telefoontje met de coach, waren we klaar voor de tweede helft. Eigenlijk was onze tactiek niet veranderd; we blijven er tegen aan gaan! Met de vele wissels waren we niet moe te krijgen en we werkten goed als team samen. Verdedigend stond het sterk en halverwege de tweede helft leek er zelfs even een ommekeer. We hadden meer rust om zelf een aanval op te bouwen, al kregen we eerlijk gezegd geen uitgespeelde kansen.

 

Op een counter na. En toen gebeurde het. Na een mooie steekpass door het midden rende Maaike als een gek achter die bal aan, alleen op de keeper af (houdt ze de bal dit keer wel bij zich?!). Floor liep goed mee, de keeper kwam uit, afspelen of schieten en...de bal rolde tussen de benen van de keeper door, het doel in! Als een stel dolle herten renden we gillend en springend over het veld. We hadden gescoord!

 

Het was nu des te meer zaak om die verdediging dicht te houden. Iedereen bleef strijden voor de overwinning. Ook onze nieuwelingen hielpen uiterst nuttig mee. Maar hoe lang hadden we nog, zouden we het echt vol kunnen houden? Onze keep hielp ons nog een aantal keer door vol overtuiging naar de bal te duiken. Carly bedacht zich zelfs geen moment toen een schot recht op haar hoofd afkwam, ze vertok geen spier...Ik dacht op een gegeven moment wat een cháos is het op het veld, maar de oorzaak van het geschreeuw was gewoon het goed coachen naar elkaar! En toen klonk eindelijk het eindsingnaal. De wedstrijd was voorbij, met als resultaat dat onze tegenstander niet had gescoord en wij wel. Ik hoor nog zo iemand zeggen: “ik dacht, dan hebben we zelf in ieder geval nog een doelpuntje gemaakt, maar we stonden gewoon vóór!”. 0 -1, we hadden gewonnen!

 

De overwinning werd gevierd als een kampioenschap. Een heerlijke, bevochten overwinning en vooral een geweldige teamprestatie. Kom maar op met die volgende wedstrijden! :-)

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!