De strijd der titanen

De heldhaftige Koenos en Matthijsos hebben de leiding over een groep van veertien Odysseusanen uit Sparta. Slechts gewapend met lederen ondergoed en een cape, vallen deze spierbonken met hun goddelijke lichamen in de smaak bij koning Basbos. Samen met dit stelletje ongeregeld trekken Koenos en Matthijsos ten strijde om hun cluppie te beschermen tegen de invasie van de Wasmeerders van Perzië. Hun vijanden hebben echter heel bijzondere strijdkrachten in dienst, zoals Wendy, Rocky Balboa, de Transformers en Paris Hilton met een bochel. But the question is, are we happy to suppose that our grandchildren may never be able to see an elephant except in a picture book? Gelukkig voor onze kleinkinderen, blijven wedstrijdverslagen voor altijd bestaan.

De strijders moesten van hun koning om 10 uur aanwezig zijn, om zich voor te bereiden voor de slag om Thermopylae. Thermopylae is een hele mooie naam voor het knollenveld wat achter de berg van Olympos ligt. Terwijl de rijkdom op Olympos vloeit en de goden genieten van eten in overvloed, was het in de woestijn van Thermoplae lastig overleven, zoekend naar gras.

De twee legers verzamelde zich op de zandvlakte van Thermopylae. Van te voren waren er verschillende tactieken doorgesproken over hoe we de vijand het beste konden uitschakelen. De Odysseusanen begonnen goed aan de strijd der titanen, maar er volgende verschillende doorbraken in defensie. De avond viel en beide partijen gingen akkoord met een rustdag, er had immers veel bloed gevloeid en zo kon elk leger zijn verloren mankrachten een eervolle begrafenis schenken. Zeker aan de kant van de Odysseusanen was er wat in te halen, deze stonden namelijk 0-3 achter.

In deze rust werden bemoedigende dingen naar elkaar gezegd ‘we spelen niet slecht’, ‘iedereen doet zijn best’ en ‘ik heb nog wat hout liggen’. Het waren Koenos en Mathijsos die in opdracht van Basbos hadden nagedacht over een nieuwe techniek. Deze nieuwe tactiek zou ons naar de overwinning leiden, waardoor Sparta beschermd zou blijven. Echter, toen de ochtendgloren zich weer verspreidde over de zandvlakte van Thermopylae, stond daar een groot houten paard van de Odysseusanen (hiephiep ruitermiep!). Ze gaven zich gewonnen en dit was een cadeau. Een gegeven paard mag men niet in de bek kijken, dus de Wasmeerders namen het cadeau in alle tevredenheid aan. Ze waren al in feeststemming toen de Odysseusanen plotseling toeslagen. Odysseus had zich helemaal niet overgegeven, het was juist het plan dat de tegenstander dit zou denken, reversed psychology is een bitch. De Odysseusanen konden hier zichtbaar van profiteren in hun strijd. En zo werd er na een dag strijden, het tij op de zandvlakte gekeerd. De Odysseusanen deelden een paar rake klappen uit en wisten door de defensie te breken en te scoren. Het stond 3-4 en de spanning was om te snijden. Spijtig genoeg waren deze 14 Odysseusanen, slechts gewapend met lederen ondergoed en een cape, niet sterk genoeg voor de almachtige Perzen, de overheersers van Europa.

Uiteindelijk bleken de Odysseusanen niet van Spartaanse bloede te komen en verloren ze deze titanenstrijd van de Perzen. De volgende strijd zal plaatsen vinden om Lesbos, een café in South Park, Colorado.

Man of the Match: Doret