Altius VR1 - Odysseus Dames 6

Met dertien vrouw sterk, de overwinning van vorige week nog in het hoofd, twee borrels hechter en weer één training fitter, trad Dames 6 de negende september aan in het bekerduel tegen Altius VR1, in 's Graveland. Matthijs was van het trainerstrio deze week present om de taktieken te bepalen, en ons richting overwinning te schreeuwen. Oh, samen met Marloes, die geheel democratisch de aanvierdersband kreeg, en Q, van wie dat nu eenmaal een favoriete bezigheid is. De verdediging zou druk zetten, en Emma, keepster van dames 5, zou er tegen haar vroegere aartsrivaal Altius geen doorlaten. Altius speelt in de competitie een klasse hoger, maar had nog niets gepresteerd in officiële wedstrijden. Een fantastische uitgangspositie: kon het nog misgaan?

De eerste helft begon wat chaotisch, maar dat lag ook zeker aan de hoge ballen die Altius produceerde. Wij hielden rust aan de bal en kregen langzaam meer controle. Helaas belandde er na twintig minuten toch een bal in de verkeerde goal. Dit was even een klap, maar we herstelden snel. Niet veel later drukte Sari door toen haar tegenstander ging liggen en kon Marloes de bal weergaloos inschieten. 1-1. Daarna kwam de chaos wat terug in het spel, en dit keer aan onze kant. Altius speelde erg naar voren en ook hun backs kwamen hoog op. Er werd door menig Dames 6er geteld of Altius niet toevallig met 12 man in het veld stond, want: eigenlijk hadden zij steeds een vrouwtje vrij. In, op het oog, vrij makkelijke aanvallen werd het nog voor rust 3-1. Een domper, en onnodig.

In de rust werd een oplossing bedacht voor hun "extra man", en dat werd na rust ook goed opgepakt. Er was hoge druk vanuit de verdediging en vele steekpasses op met name Perpe op rechtsbuiten, wat leidde tot enkele mooie aanvallen. Altius werd in de tweede helft ook nog wel gevaarlijk en wist dat veel beter te benutten. Het laatste stuk is er weer met name op de helft van Altius gevoetbald en was het verdedigend bij Dames 6 aardig dicht. Er bleef moeite om het daarmee op het middenveld en in de aanval te blijven belopen en de goal werd dan ook niet bereikt. Marloes vloog tien minuten voor tijd zonder angst een kopduel in, maar moest dit bekopen met de blessurebank en ijs op het hoofd. De eindstand was 6-1. En ja, dat is wel een duidelijke.

Perpe kreeg de "man of the match" bokaal voor haar verzette werk en gelopen meters. Emma, bedankt voor het bewaken van de goal en dat je überhaupt met ons mee wilde doen. Ook publiek, mamaInge, bedankt voor jullie steun op een verder druilerige dag. Altius VR1 was een maatje te groot, maar wat de uitslag misschien niet doet vermoeden, is dat er ook door ons bij vlagen leuk gevoetbald is. Dames 6 gaat door, en zal heus de beker niet winnen, maar het schijnt dus wel dat ze kampioen gaan worden dit jaar...