De haasjes

Tradities zijn er om in ere te houden. Onlangs werd onze Ronald aangesteld als nieuwe vader van het Nederlands voetbal. Het geloof dat we nog een kleine kans konden maken op het WK in Rusland was ons al lang vervlogen, maar toch was het hele land weer even blij met een score van 0-3 in de 90^e minuut op het scorebord. En nog wel tegen kersvers Europees kampioen Portugal. Dit team trad toch echt aan met de man die de afgelopen jaren, en nog steeds, elk record in de voetbalwereld weet te verpulveren, Cristiano kan alles, maar kon zich dit keer niet laten gelden. Het schijnt dat je met de hangtime van deze man een geheel vliegtuig een retourtje transatlantische oceaan kan laten maken. Het is dan ook niet voor niks dat Vlaggenschip coryfee Lindeboom er enorm de pest in heeft dat hij dat niet kan. Maar niet getreurd voor deze blonde adonis, want binnen het Vlaggenschip liggen er veel kwaliteiten klaar waar het trainersgilde wel gebruik van kan maken, maar hangtime lijkt toch voor allen iets te veel gevraagd. Of lijkt daar op deze beste dag 31 maart 2018 dan toch iets in veranderd te zijn? We komen er op terug.

Onze Ronald bracht in de afgelopen interlands enkele debutanten binnen de lijnen, waarvan Hans Hateboer de eerste was. Samen met 4 andere ontving deze beste man een haasje als aandenken aan zijn eerste wedstrijd uitkomende voor het Nederlands elftal. Zo geeft dit ons een bruggetje naar 31 maart 2018, de dag waarop het Vlaggenschip aantrad tegen Focus 2. Het hing de hele week al in de lucht, maar ging het er dan toch echt van komen dat het trainersgilde hun voetballenschoenen aan ging trekken? Trainers Cats, van de Weg en Pup hebben de hele week niet kunnen slapen, maar wat wil je? Ze mogen hun debuut maken in het Vlaggenschip en dan ook nog eens op dezelfde dag als Bertus Caldenhove in 1935, Herman Choufoer, Jan Poulus, Kees Slot, Hein Vroomen en Abe Lenstra in 1940, Bert Konterman in 1999 en Nigel de Jong in 2004 voor het Nederlands elftal mochten doen. Traditiegetrouw kregen deze mannen allen een Haasje uitgereikt van de KNVB voor hun verdiensten.

Nadat Trainer Willard de woorden ‘zo Focus, Cats’ had uitgesproken in de kleedkamer bleek het meteen hoe serieus de mogelijke debutant de rol als speler had opgepakt. Geen fratsen, waren de woorden van Cats, Willard moest het vandaag in zijn eentje rooien.

De opstelling vloog soepel uit de mond van Willard, waarna bleek dat van de Weg samen met Pup hun aantreden mochten gaan maken in het Vlaggenschip. De rest van de opstelling luide als volgt, klasbakken Tom op goal. Schim, Van Gorp en Rob completeerde de achterhoede samen met vd Weg. De Graaf en Lindeboom vulde het middenveld aan. En Korevaar, v Kessel en Timmers stonden voorin.

Nadat de Scheids alle netten tot op de millimeter had gecontroleerd werd er afgefloten voor de start. Trouwe support van de moeder van Schim gaf de burger moed, 3x komen kijken, 3x winst zei ze vooraf, dit is garantie voor succes. Kersvers benoemde aanvoerder Kim speelde een lekkere pot totdat een ongelukkig duel al vroeg een einde maakte aan de wedstrijd voor deze man. De Graaf kreeg het hierdoor meteen weer even aan de stok met “de nummer 9 wat een idioot” van Focus. De Graaf heeft wel vaker van dit soort kapriolen, het schijnt dat hij weddenschappen om een kannetje bier hierdoor liever uit de weg gaat, een wedstrijd een keer zonder gezeur doorkomen is er voor deze man niet bepaald bij. In de tweede helft kreeg hij dan ook eindelijk zijn verdiende gele kaart, al was dat niet voor praten, maar voor een verschrikkelijk harde horror tackle, maar dat terzijde.

Terug naar de wedstrijd stond er in de 35^e minuut zowaar 1-0 op het scorebord. De ingevallen Sam bediende Timmers waarna de bal via de binnenkant van de paal in het contralaterale zijnetje beland, wat tevens de ruststand betekende, jerlijk. In de rust pepte Willard zijn spelers op met bemoedigende woorden met iets in de vorm van, “zet ‘m op” en ‘hup hup jongens’, zeer gracieus en indrukwekkend vooral.

In de tweede helft stonden de paarshemden in het zonnetje aan de start “Focus Ody!” waren raken woorden. Nummer 2 ging eruit en nummer 12 erin, of zoals al snel geroepen werd, “het is 2 voor 12 scheids”, er kon een glimlachje vanaf.

Vrij snel stond er helaas al 1-1 op het scorebord na een enorme poeier. Willard greep in en bracht haasje Cats het veld in, de staande ovatie vanaf de tribunes gaf hem zichtbaar de rillingen op het lijf. “Zo’n haasje laat je niet ongemoeid” sprak hij achteraf, “zeker in zo’n paasweekend geeft het nog iets extra moois”.

Lang konden de Gelderlanders niet genieten van hun virtuele punt. Na een klutsbal op de linksbuitenpositie gaf Timmers een voorzet voor de goal, normaal gesproken was deze bal hard en hoog voorlangs gegaan, ware het niet dat “hangtime Sam Cristiano is er niets bij” aangevlogen kwam en het net liet vibreren. Cats zijn rillingen raakte ervan in tegenresonantie waarna iedereen met een geruster hart op het veld stond. Steenbeek was hier zo van onder de indruk dat hij liever in buitenspel positie alle ballen wilde ontvangen, later hoorde we van de lijnrechter terug dat het hier echt om centimeter werk ging, trainer Willard uitte zijn twijfels, en zei: “Steenbeek staat nooit buitenspel, dat is een van zijn sterke punten, net als zijn dieptepass, nooit te hard en altijd goede richting”

De 2-1 stond op het scorebord en werd niet meer uithanden gegeven. Een feestje om de 3 punten en 3 haasjes tot in de late uurtjes volgde. Moeder Scholts kan een vierde overwinning op rij bijschrijven. Het paasfeest kan beginnen.

WT.