Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Nipte zege en muiterij, nieuwe aflevering Goede Tijden Vlaggenschip

Nipte zege en muiterij, nieuwe aflevering Goede Tijden Vlaggenschip

Odysseus '91 4

2 - 1

Loosdrecht 3

41'
Assist: Wout Timmers
43'
... (intikker)
Elias Zwaan (intikker)
75'
83'
...

Competitie

Mannen, 4, 3e klasse H

Datum

4 november 2017 15:15

Accommodatie

Onbekend

Opstelling

We schrijven 4 november 2017. Een druilerige zaterdagmiddag in november was het decor van wat een legendarische dag beloofde te gaan worden. Niet alleen zouden de dappere matrozen van Het Vlaggenschip een poging gaan wagen om door te stoten naar het linker rijtje van deze vedette competitie, ook is 4 november de datum waarop sterspeler en toplul Van Blarenbosch in 1990 ter wereld is gekomen (overigens op een steenworp afstand van de thuishaven van de tegenstander van vandaag, dat kan geen toeval zijn natuurlijk). Over doorstoten gesproken, ik kan vast verklappen dat er zeker nog wat af gestoot zou gaan worden op deze regenachtige dag. Helaas niet door jarige jop Van Blarenbosch: “Of ik nog geneukt heb? Geneukt, geneukt, beetje lafjes tegen aan gehangen”.

Naast de verjaardag van de recordhouder Koning Ad Fundum van Odysseus, is het vandaag om meerdere redenen een historische dag te noemen. Het is u waarschijnlijk niet ontgaan, maar het is vandaag de dag exact 188 dagen geleden dat Vitesse glansrijk de beker won, 1273 dagen geleden dat NEC degradeerde, 1052 dagen geleden dat Ajax met 0-4 werd vernederd door Vitesse in de eigen Arena en tevens slechts 160 dagen geleden dat NEC op troosteloze wijze wederom naar de Jupiler League afzakte (nadat respectievelijk 160 en 167 dagen geleden tweemaal op rij kansloos werd verloren van wereldploeg NAC Breda). De plaatselijke Brabantse FC’s blijken echter ook een treetje lager in de Jupiler League een te groot obstakel voor de vierde club uit Gelderland, aangezien NEC exact 57 dagen geleden ook hopeloos verloor van nota bene Wout Timmers’ cluppie FC Den Bosch (3-0). Bert van Schip kijkt dan ook reikhalzend uit naar 15 december, de dag waarop lokale glorie Helmond Sport op bezoek gaat in De Goffert en de drie punten al eigenlijk niet meer mis lijkt te kunnen lopen.

Terug naar de wedstrijd van vandaag, waarin niemand minder dan Loosdrecht de tegenstander van Het Vlaggenschip was. Na SVM verslagen te hebben met 2-0, een morele overwinning op koploper Brederodes (ondanks een nipte 0-1 nederlaag) en een klinkende 0-1 zege geboekt te hebben op SCH '44 in het pittoreske Harmelen, was Het Vlaggenschip gebrand om ook de lullo’s uit Loosdrecht aan de zegekar te binden. Voor de afwisseling bleken de heren uit ‘t Gooi geen overmaat aan Michaels en Wesleys in het team te hebben, maar werd er ditmaal aangetreden tegen diverse Rodericks en Reinouts. Een gezelschap waar met name de jarige Van Blarenbosch zich als een vis in het water bij voelde, getuige zijn vriendelijke groet “nog geneukt??” in goede aarde bleek te vallen binnen deze prominente kring.

De voorbereiding op deze belangrijkse pot verliep uiteraard wederom volledig vlekkeloos. Zo leverde Schoonebeek het prachtige pimpelpaarse wedstrijdtenue tijdig, babyzacht en naar lavendel ruikend af op Olympos, nadat hij zijn twee weken durende wasbeurt tot een einde had gebracht. Zodoende werd het look-a-like AC Milan tricot weer ingeruild voor het vertrouwde tenue van Het Vlaggenschip, een tenue dat meer eer doet aan de statuur van onze godenzonen van Het Vlaggenschip en waarin al vele legendarische successen geboekt zijn. De voorbespreking werd dit keer geleid door de flamboyante trainer/coach Cats, in de steek gelaten door hoofdcoach Willard die een heel geil muurtje had zien staan onderweg naar Olympos en zodoende om begrijpelijke redenen verlaat op de bank plaats nam. Zoals we wel gewend zijn van meestertacticus Cats, de Rinus Michels uit Drenthe, stond de wedstrijdbespreking in het teken van diverse tactische vernuftigheden en passeerden ontelbare scenarios en formaties de revue. Even leek de bespreking verstoord te worden door een horde fans die een blik van de sterren van Het Vlaggenship trachtte op te vangen, waarop Cats met de gevleugelde kreet “WIJ ZIJN GEEN LUSTOBJECTEN!!!” alle schreeuwende tienermeisjes op afstand wist te houden.

Na een zenuwslopende tactische bespreking en vol adrenaline nadat het opzwepende Patsergedrag door de speakers in de kleedkamer had gegalmd, ging Het Vlaggenschip in de oude vertrouwde 4-3-3 formatie het veld op. Aangezien het Rugby veld door de KNVB als te min wordt geacht voor een ploeg met de statuur, naam en faam van Het Vlaggenschip, werd er ook ditmaal afgetrapt op het combiveld. Een voorgesproeid biljartlaken en een zeer professioneel arbitraal trio brachten alle ingredienten voor een goede pot voetbal.  Zoals vooraf afgesproken werd er fel gestart door onze paarse helden. De eerste tien minuten werd de tegenstander vastgezet en werd er geduldig rondgespeeld op zoek naar die ene opening. Helaas bleef deze opening uit, en verloor Het Vlaggenschip gaandeweg de eerste helft de controle over de wedstrijd. De vele vooraf doorgesproken tactische varianten deden de Vlaggenschepers duidelijk duizelen, wat resulteerde in een gebrekkige organisatie waar het opportustisch acterende Loosdrecht optimaal van profiteerde. Het Vlaggenschip had maar mondjesmaat antwoord op de gewaagde 4-2-4 formatie van de opponent. Desalniettemin kwam Het Vlaggenschip tegen de verhouding in op voorsprong. Na een fraaie loopactie en dito voorzet van de zojuist ingevallen Wout Timmers prikte Kennis Dorevaar behendig binnen bij de eerste paal. Nog nauwelijks bekomen van deze flitsende goal viel de gelijkmaker echter aan de andere kant na een vlijmscherpe aanval over drie schijven.

In de rust bleek het Duitse trainings regime van trainer Willard enkele spelers te veel te zijn geworden, en moesten Spithoven en De Graaf afhaken met spierblessures aan respectievelijk de lies en de hamstrings. Na de nodige tactische omzettingen, waarin werd overgegaan op een 4-4-2 formatie, werd het veld weer betreden.

De tweede helft bleek een gezapig schouwspel te zijn, tot blijdschap van de Vlaggenschip enclave (waaronder overigens vandaag hoogbezoek van moeder Polts) aangezien de Loosdrechtse wervelstorm die in de eerste helft woekerde tot bedaren was gekomen en er zelfs voorzichtig aan de drie punten kon worden geroken. Na een afgeslagen corner ontstond er een kluts situatie waarbij de Loosdrechtse keeper een hard schot van Wout Timmers wist te keren, maar de bal uiteindelijk via een scrimmage alsnog in het vijandelijke doel belandde via de Gouden rechter van Elias. Dit leverde de scheidsrechter een scheldtirade van de volledige Loosdrechtse enclave op, waarop de Loosdrechtse coach, een lelijke versie van de Griekse nationale keepersheld Antonios Nikopolidis, besloot het veld te bestormen. Dit kwam hem op een scherpe woordenwisseling met trainer Willard te staan, waarbij Willard ondanks uiterst beleefde vragen als “Hoe oud bent u eigenlijk?” meermaals de woede van zijn collega-coach op de hals haalde. Dat dit nou net Willard overkomt, die het bloedzuigen totaal niet tot in de puntjes beheerst, dit niet tot nationale sport verheven heeft en nog geen ruzie om een bastognekoekje zou maken, is een heus wonder te noemen.

 

Gesteund door tactische aanwijzingen van het inmiddels weer gewisselde meesterbrein Timmers: “Dit is toch geen oorlog maken!!”, aangevuld door ‘man van glas’ Willem-maakt-de-club-kapot-Steenbeek: “Die keer dat Franz Ferdinand werd neergeschoten, dat is oorlog maken!”, werd Het Vlaggenschip naar de drie punten gestuwd. Gepokt en gemazeld als Het Vlaggenschip is werd deze voorsprong met veel strijd en passie niet meer weggegeven en de overwinning zo over de streep getrokken.

Het feestgedruis, bier en vertier barstten los, waarbij de family size bittergarnituur en kannetjes La Chouffe je om de oren vlogen. Enige afbreuk aan de zege was het stierlijk vervelende gedrag van de geblesseerde Van Opstal op de bank tijdens de wedstrijd. De door zichzelf benoemde all-time topscoorder van Het Vlaggenschip, het overgrote merendeel van deze goals overigens gemaakt in de krochten van de vijfde klasse reserve, vindt het al weken nodig om zonder enige schaamte of zelfreflectie zijn medespelers van sarcistische opmerkingen te voorzien vanaf de zijlijn. Deze stuitende misplaatste arrogantie noodzaakte de technische staf dan ook om de altijd goede sfeer binnen Het Vlaggenschip weer in ere te herstellen door Rooie Ron een voorwaardelijke schorsing van drie trainingen, een bankverbod van twee maanden en een volledig maandsalaris (twee trossen bananen en zes blikken AH Pilsener) op te leggen. Volgens lokale media is trainingsbeest Van Opstal 'not amused' en speelt hij met de gedachte zijn schoenen aan de wilgen te hangen. De in grote getale aanwezige media smullen van deze ontwikkelingen, en hebben Olympos dan ook omgedoopt tot Hollywood aan de Kromme Rijn. Trainer Vullings doet een verwoede poging de rust weder te laten keren en wijst beschuldigend naar de media: “Jullie spelen met ons privé!”. Ook sterspeler Timmers werd gevraagd om een korte reactie: “MAND!”. Het verdere verloop na deze wederom spraakmakende zaterdag krijgt over twee weken een vervolg in aflevering 2 van Goede Tijden Vlaggenschip. To be continued…


JdG

 

 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!