Vlaggenschip ontloopt rugbyveld (en punten)

Odysseus '91 4

0 - 1

Brederodes 2

Pim Scholts

16'

17'

... (penalty)

34'

...

Sam von der Dunk

73'

Competitie

Mannen, 4, 3e klasse H

Datum

21 oktober 2017 10:00

Accommodatie

Onbekend

Opstelling

W. Timmers

D. Korevaar

E. Zwaan

L. Salet

P. van Kessel

J. Lindeboom

P. Scholts

M. van Schip

T. Groot

D. Spithoven

M. Wolff

Zaterdag 21 oktober 2017, de dag waarop het Vlaggenschip het tweede elftal van Brederodes mocht ontvangen. 182 dagen na het behaalde kampioenschap in de vierde klasse, moest de equipe van technisch kwartet Van de Weg, Willard, Vullings, Cats (op volgorde van gewicht) uitwijken naar het rugbyveld. En dat nog wel op de verjaardag van bamihapconnaisseur Johan Boskamp, een fysiek voorbeeld van velen uit ons team.

Tevens viel deze 21^e oktoberdag exact roy jaar na het ontslag van wijlen Theo Bos bij ‘zijn’ Vitas, na de 4-1 nederlaag bij Roda JC (doelpunten van Julian Jenner, Willem Janssen, Arnaud Sutchuin Djum en nota bene tweemaal oud-Vitessenaar Mads Junker). Over een discutabele rol in het beëindigen van de carrière van de markante (wijlen) Theo Bos gesproken: een andere oudgediende van de geelzwarten gaf nog een assist voor de Kerkradenaren in deze wedstrijd; Rihairo Meulens. De buitenspeler werd na omzwervingen in Roemenië en Azerbeidzjan voor het laatst gesignaleerd in Volendam. Zie maar wat je er mee doet.

Terug naar de veldenindeling van ons (?) bestuur. Ik proefde uw ongeloof. Maar zoals iedere Zweed, Fransman, Tsjech, Turk en IJslander de afgelopen jaren wel eens gezegd heeft: Lang leve de KNVB.

Bij het betreden van ‘Veld 3’, zoals de rugbyknollentuin waar een paard de hik van krijgt nu en dan allesverbloemend genoemd wordt, viel iedereen wel iets op. De selectiespelers van Brederodes verwonderden zich over precies alles, de Vlaggenschippers waren opgelucht dat de Rodes niet eens zo heel breed waren, Guus vroeg zich af hoe hij toch zowel zijn peuken als vaper niet op zak kon hebben en de scheids.. Ja, de scheids. Hij wilde hogerop wist dat hij onder toeziend oog van KNVB-rapporteur Brink hier geen wedstrijd in de A-categorie kon laten plaatsvinden. Afgelasting hing als een dreigende wolkenpartij boven Olympos. Ter verbazing van velen lieten Daniël en Wout de blokhut ditmaal wél heel.

Voorzitter/beroepsarnhemmer Koen Löwenthal werd te hulp geroepen, en als een echte Ernemmer betaamt greep hij kordaat en rechtvaardig in. Gelukkig maar, want kenners weten dat Wout niet tegen onrecht kan. De indeling van Koens eigen bestuur werd naar de spreekwoordelijke prullenmand verwezen en de talentenfabriek die Dames 7 heet moest het veld ruimen.

Met aanmoedigende woorden als ‘Pas op dat jullie niet vies worden, he jongens’ en ‘Nou, dit ziet er niet uit als A-categorie’ vond de veldenwissel plaats, waarna de dames verder aan hun doelsaldo werkten op het rugbyveld. Het Vlaggenschip en de Nieteenszoheelergbredezeuvens konden hun wedstrijdvoorbereiding voortzetten op het rubbergranulaat. Hashtags aangaande de relatie tussen ons team en het bestuur konden weer in de ijskast.

Afijn, zo’n roytien minuten later kon het grote formeren beginnen. Het Vlaggenschip begon in de reeds beoefende 442-formatie, met Wolff; Schim, Bert, Thomas, Mitta; Levi, Jer, Ton Elias, bankier Pim; wawa-Wout, Kennis. Helaas mocht eenzame coach Willard al snel terug naar de tekentafel. De Vianezen hadden een aanvaller minder dan verwacht, waardoor snel omgeschakeld werd naar 352, door Derk ‘Mitta’ Spithoven door te schuiven naar het middenveld. Tijdens de vervolgens ontstane chaos hield het Vlaggenschip vertrouwen in de expertise van onze formateur. Waar Herman Tjeenk Willink al snel bedankt werd voor de kabinetsformatie, hielden wij wel vertrouwen in een doorrookte mastodont. Binnen een kwartier schepte de coach uit het pittoreske Vapetown (gemeente Arnhem) orde in de chaos door om te schakelen naar een ietwat scheve 343-formatie.

Naast formeren werd er ook nog gevoetbald, je verwacht het niet. Solide, aan beide kanten. De bezoekers hadden de bal, de paarshemden sloten de toegangswegen richting het doel van Wolff. Op een luttel aantal hachelijke momenten van onoplettendheid leek er niet veel gevaar. Ware het niet dat Guus een van zijn pupillen met een basisplaats had beloond voor het gedurende de ganse zomer doortrainen. Schim maakte hier gebruik van door direct zijn stempel op de wedstrijd te drukken toen hij zag dat een tegenstander op het doel van Wolff afstormde. Hij waande zich in de dierentuin en ging gewillig naar beneden. Daarmee veroorzaakte hij niet alleen een strafschop, maar besliste hij ook nog eens de wedstrijd bij zijn rentree in de basis.

Na rust was één van de hoofdrollen weggelegd voor de grensrechter van Brederodes, die zijn optreden meermaals beantwoord zag door Wout. De normaliter zo bedaarde buitenspeler schreeuwde meermaals ‘NEEE’ over het veld, zowel in het Brabants als in het Nederlands. Althans, een poging tot. Elias kon vanaf de bank niet goed inschatten of de grensrechter het nou wel of niet bij het juiste eind had, waarmee hij volgens de beste linksback van de club bewees niet alleen facking blind te zijn, maar ook nog eens dom.

Kleine kansjes, redelijke mogelijkheden, hoe je het ook noemen wilt. We kregen ze nog wel, maar mede door sterk verdedigen van Elroy (el Zeuven voor de Spaanstaligen onder ons) de gelijkmaker zou niet vallen. Integendeel zelfs, hij viel niet. Anal verloren, tot ziens.

De derde helft:
-Sinds Willem de club kapot maakte tijdens de cantus, is hij niet meer gesignaleerd.
-Na onze wedstrijd volgde het duel tussen Oh’deze, blijkbaar nieuw op Olympos, en Roda ’46 op het kunstgras.
-Bijna iedereen koos het hazenpad na het leegdrinken van het kannetje van Guus, die hier natuurlijk nooit moeilijk over zou doen.
-Jeroen en Pim namen na afloop direct een taxi naar de tering, maar vergaten Peter.
-Levi werd voor het eerst dit seizoen niét uitverkozen tot ‘Man of the match’, of hij nog heil ziet in een vervolg van zijn Odyloopbaan valt nog te bezien.
-Bert baalde, om en nabij twaalf keer.
#metoo