Heren 3 krijgt koploper op de knieën

Vandaag stond dan eindelijk de belangrijke wedstrijd tegen Jonathan op het programma. Door een vrij weekend hadden Trainert en Trainster twee weken de tijd om hun geoliede vechtmachine voor te bereiden op deze beladen wedstrijd. Hier werd dankbaar gebruik van gemaakt door vorige week donderdag een extra tactiekbespreking in te lassen. Jonathan, de koploper, werd namelijk gezien als sterkste tegenstander uit de competitie. Net als ons is het een jong team dat graag wil voetballen. Na het tactisch plan volledig rond te hebben werden de schaatsen onder gebonden om buiten te gaan trainen. In tegenstelling tot alle andere teams van Ody, vond onze training gewoon doorgang. Dus goed ingepakt betraden we met een gevoelstemperatuur van -15 het trainingsveld. En doordat alle andere teams zich heel hard aan het aanstellen waren, kon er zelfs langer doorgetraind worden.

Afgelopen week werd de arbeid op het trainingsveld nog een tandje omhoog geschroefd. Binnen de spelersgroep was het merkbaar dat de wedstrijd dichterbij kwam. En mede doordat de overgebleven spelers van Gotcha! uit het team allemaal in koele bloede werden omgelegd, kon de focus volledig worden gericht op Jonathan. Dat er scherp en fanatiek getraind werd was ook merkbaar aan de vele pijntjes, blessures en gezichtsverminkingen die op de trainingen ontstonden. Maar dat de spanning van de wedstrijd die zou komen de sfeer juist verhoogde werd in de kantine wel duidelijk. Het overgrote deel van de selectie bleef hangen en menig speler en trainster hebben het er flink van genomen. Of er vrijdag nu om 9 uur gewerkt moest worden of niet.

Zaterdagochtend om 10 over half 11 stroomde bus 51 steeds voller met de leden van Heren 3. Naarmate meer haltes werden aangedaan, druppelden de spelers binnen. De enige die hier wat moeite mee had was Pup. Door het gebrek aan kracht om de te zware wastas mee te dragen haalde hij de bus net niet. Gelukkig stond het stoplicht lang op rood en kon hij instappen in bus 50, die achter de spelersbus stond. De volgende halte wisselde hij toch nog van bus waardoor het overgrote deel van de selectie compleet was.

Aangekomen in het pittoreske Zeist, keek menig speler de ogen uit. Zo had Sieds verwacht dat Zeist een soort Nieuwegein zou zijn. Niets bleek minder waar. Met mooie kastelen, stadhuizen en parken zou deze plaats het perfecte decor vormen voor een overwinning van Ody Heren 3. Eenmaal op het sportcomplex van Jonathan leek het even of de concentratie van de afgelopen trainingsweek iedereen was ontglipt. Niemand had voor ballen, hesjes en hoedjes gezorgd. Gelukkig waren de mensen bij Jonathan ontzettend sportief en konden we daar drie ballen lenen. Stemmen gingen op dat degene die het materiaal vergeten was een kan verschuldigd was aan het team. Na diep graven in de bestanden van mijn mailbox, bleek ik dit niet zelf te zijn en ben ik het dus helemaal eens met deze straf. Helaas Stephan, je bent ons een kan verschuldigd.

Na de wedstrijdbespreking en de warming up werd het veld betreden in de vertrouwde 3-5-2 formatie. Hierbij werd de achterste linie van links naar rechts gevormd door Bas, Koen en Daan, werden de vleugels bezet door Dennis en Pup, het middenveld gevormd door Sieds, Sander en Piet op 10, en konden Stephan en Ruben worden teruggevonden in de spits. Ody begon scherp aan de wedstrijd en creëerde als snel wat kleine kansjes. Het vizier stond echter nog niet op scherp, er werd te gehaast geschoten of de voorzet kwam niet lekker uit. Na 25 minuten was het dan toch raak. Nadat de bal goed werd vrijgemaakt op de rechterflank kon Sander Dennis wegsturen met een op maatgemaakte pass. Dennis klopte zijn tegenstander op snelheid, kapte hem uit en legde de bal af op de goed mee opgelopen Sieds. Deze nam de tijd, keek, zag en legde de bal perfect neer voor Stephan. Deze kwam inglijden en ramde de bal in de bovenhoek: 0-1. Ody hield de controle maar verzuimde de score op te voeren. Met een 0-1 stand werd er door de scheidsrechter dan gefloten voor de rust.

Na de rust betrad Ody het veld met een wissel: Tom erin, Sander eruit. Beide teams startten fel aan de tweede helft. Ody wist dat Jonathan in de tweede helft meer druk zou gaan geven en probeerde zich hier tegen te wapenen. Dit ging lang goed en het werd uit een goede counter zelfs 0-2. De bal kwam bij Tom terecht die met veel gevoel Dennis weg kon sturen. Deze kon wederom zijn tegenstander opzoeken en legde de bal op een presenteerblaadje voor de inlopende Piet. Met gevoel en precisie schoof hij de bal in de verre hoek. Buiten bereik van de keeper. Er leek geen vuiltje aan de lucht voor Ody. Het wedstrijdbeeld sloeg echter om na geklungel achterin. De bal werd niet goed verwerkt en in plaats van de bal weg te poeieren werd deze in eigen doel gewerkt. Ody was een beetje van slag en Jonathan rook bloed. De druk werd verder opgevoerd en Jonathan pompte de bal steeds vaker onze zestien in. Met counters werd Ody nog sporadisch gevaarlijk. Zo werd de ingevallen Vinnie een paar keer goed weggestuurd, maar kon Tom een niet te missen kans missen. Het bleef dus spannend. Tot overmaat van ramp veroorzaakte Dennis met een hele domme overtreding ook nog eens een strafschop. Jonathan had nu de uitgelezen mogelijkheid om de stand gelijk te trekken en al het harde werken van Ody ongedaan te maken. De nummer 9 nam plaats achter de bal. Daan en Pup probeerden deze nog een beetje uit zijn concentratie te halen door extra lang de veters te strikken in de zestien en de bal nog een klein beetje te verplaatsen. Dit bleek te helpen want de spits van Jonathan schoot de bal snoeihard op de binnenkant van de paal, waarna hij met veel effect uiteindelijk over de zijlijn rolde. Een zucht van opluchting was te horen vanaf de banken: Ody leefde nog. Met nog 10 minuten te gaan was het nu een kwestie van verdedigen voor Ody. Zo heeft de ingevallen Marijn achterin geen pass gegeven, slechts ballen weggeschopt en onderschepte Daan nog 47 ballen. Waarmee hij zijn totaal aantal intercepties/veroveringen die wedstrijd opschroefde naar 341.

Ody Heren 3 hield stand en de overwinning werd met veel pijn en moeite over de streep getrokken. En niet alleen de overwinning, maar ook de eerste speelminuten van Timo en Thomas, na lang blessureleed, zullen de trainers goed doen. Na drie overwinningen op rij staan we nu bovenaan in de tweede periode en is de kans op het kampioenschap nog lang niet verkeken. In de kleedkamer werden de strijders dan ook begroet met 2 kannen bier, aangeboden door Bart en Stef. Op het terras van Jonathan werden er vervolgens nog wat meer gehaald en kon het hele team genieten van gratis aangeboden broodjes. En vanaf maandag kan het vizier vol gericht worden op Bunnik, de volgende tegenstander die aan de zegekar gebonden moet worden. Verder wil ik Tom en Sander bedanken voor het meedoen en hun goede spel en Sieds veel plezier wensen op reis.

Voor altijd de uwe,

DvV

Registreren Waarom registreren