SuSa sof voor Heren 3

Vol goede moed na de zeer verdiende driepunter in Leersum van een week eerder, arriveerden 16 mooie mannen en een mooie vrouw klokslag 9 uur op sportpark Olympos. Om de stijgende lijn naar boven vast te houden, moesten de semi-veteranen van Woudenberg aan de zegekar geregen worden. Dat dit een pittige opgave zou worden bleek zowel uit de 8-0 zege van de bezoekers uit de Gelderse Vallei tegen DOVO, alsmede de moeite die de paarshemden hebben om het goede veldspel om te zetten in winstpartijen.

De neutrale toeschouwer zal tijdens het eerste bedrijf wellicht gedacht hebben dat het een wedstrijd betrof tussen aan de ene kant van een huisfeest uitkaterende studenten en aan de andere kant naar een sigaret hunkerende recreanten te kijken. Het tempo lag bedroevend laag, ballen werden zonder overtuiging van voet naar voet gespeeld, energie werd er nauwelijks verspeeld en de keepert van de bezoekers besloot na 4 minuten een begin te maken aan het irritante tijdrekken waar hij de rest van de wedstrijd mee doorging. Ook de doelkansen waren op één hand te tellen, waardoor het wederom massaal toegestroomde publiek getrakteerd werd op een draak van een eerste helft. Veelzeggend was de 0-1 kort voor rust, waarbij van een goed uitgespeelde goal absoluut geen sprake was. Een corner werd door één van de reuzen uit Woudenberg (wat krijgen ze daar te eten?) gepromoveerd tot klutsgoal van de week, waardoor Heren 3 zijn zoveelste tegendoelpunt via een standaardsituatie tegen kreeg. Dat de tweede helft een miljoenmiljard keer aantrekkelijker zou worden, had niemand op dat moment voorzien.

Zelfs een leek zag dat het anders moest, vandaar dat trainert op meerdere noodzakelijke verbeterpunten hamerde. Een hoger baltempo, een beter gebruik van de snelle buitenspelen en een grotere onderlinge acceptatie moesten de sleutel vormen tot een goed resultaat. De woorden sorteerden al snel effect: Pup vocht zich op meesterlijke wijze dwars door het middenveld om Yannic met een steekbal weg te sturen. Het overzicht van laatstgenoemde zorgde ervoor dat het voor Ruben een koud kunstje was om de 1-1 binnen te tikken. Lang konden de paarshemden niet genieten van de gelijkmaker. Een hoge bal voor de Ody-goal zorgde wederom voor dusdanige problemen dat de grefo-bezoekers zeer simpel konden binnenkoppen.

Dit bleek echter pas het begin van een waar doelpuntenfestijn. De dapp're paarse strijders kozen meteen de aanval en werden beloond met een goal van Ruben na een strakke actie van Piet op de achterlijn. Connie en Opa Streefland schreeuwden de mannen nogmaals naar voren om de eerste SuSa pot tot een winnend einde te brengen. Voordat het publiek zich met het zitvlees weer op de juiste plek had genesteld stond het echter al 2-4: een corner en een diagonale pegel deden Keeperts netje bollen. Over het optreden van Bos Bas bij de laatste goal van Woudenberg was Broer Bos niet te spreken; tierend en scheldend werd Ody's ausputzer de les gelezen. Een echt slotoffensief kwam na deze harde klap niet echt meer van de grond. De bij tijd en wijle nare maniertjes van de Woudenbergers bleken voldoende om Heren 3 op de tweede nederlaag van het seizoen te trakteren. De aansluitingstreffer van Ruben kwam te laat om de boel nog aan het wankelen te brengen. Dit betekende dat de mannen van Keijzer en Op Den Kelder onder het genot van enkele goudgele kannen de kelen mocht smeren in de opmaat naar een naar verluid memorabele cantus in de avonduren.

Conclusie wat betreft de wedstrijd: komende week de koppen bij elkaar, neuzen weer de goede kant op, voeten weer laten spreken en alle andere clichés uit de kast om volgende week de boel weer op de rit te krijgen richting de bekerfinale in de Kuip. Cupfighters!!

RvC