Competitie
Mannen, 3, 3e klasse G
Datum
23 september 2017 10:00
Accommodatie
Onbekend
“Dit is het begin van iets moois jongens. Hier op dit veld, ons veld, gaan wij vandaag beginnen aan onze weg richting het kampioenschap. Wij zien hier de baas,” waren de ophitsende woorden trainer Keijzer in de stralende ochtendzon.
De spelers trapte keurig om 9 uur af na het eerste fluitsignaal van arbiter Jongbloed. Het devies wat de elf basisspelers van tevoren van de technische staf hadden meegekregen was; er vanaf het begin keihard opklappen. De tegenstander in de beginfase geen tijd en ruimte geven om aan ons - ietwat afwijkende - formatie te kunnen wennen. Over de uitvoering van dit strijdplan waren de meningen verdeeld, maar dat het feller had gekund én gemoeten was wel duidelijk.
En om dan maar het eerste voetbalcliché in dit verslag te gooien: ‘als je zelf de kansen niet benut, valt-ie aan de andere kant’. En jawel, dit gebeurde dan ook zeer ongelukkig. Na een handsbal in de eigen zestien werd de bal op de stip gelegd. Ondanks de juiste hoekkeuze van Keepert lag de bal er keurig in. Helaas, 0-1 achter.
Desalniettemin bleven de mannen in het paars vechten voor de drie punten. Maar allereerst met veel energie jagen op die o zo belangrijke gelijkmaker. En die kwam er gelukkig vrij snel na rust! Rechtshalf Noah liet zich naar voor sturen en kwam op de goal aangesneld. Hij deed een uiterste poging de spitsen te bereiken. Maar zijn voorzet was aan de ietwat scherpe kant. De zelfkritische Heren-2 speler jouwde zichzelf uit. “Godverdomme… kut bal,” waren zijn grofgebekte teksten terwijl hij zijn aandacht alweer op het verdedigen legde. Bij het teruglopen richting de middenlijn kwamen zijn medespelers hem met een grote glimlach tegemoet. Gescoord! Gescoord! Zelf had hij het nog niet door gehad. Het is voor hem daarom nog altijd wachten tot hij zijn eerste Ody-goal in de netten ziet eindigen. Het was dan ook geen pareltje, de keeper taste volledig mis, en de bal rolde er langzaam in. Maar toch fijn, de stand was gelijkgetrokken!
Nu kon er echt gevoetbald worden. Succesvolle combinaties, strakke driehoekjes, creatieve passeeracties, dieptepasses op maat het stond allemaal te gebeuren…. bijna. Maar de energie sijpelde langzaam weg uit het elftal. Het 3-4-3 eist na een uur voetballen z’n tol. Maar met frisse wissels kon het spel dynamisch blijven en werd er bij vlagen weer goed getikt. Na een vloeiende opbouw kwam de bal aan de voet van Lars die de bal met veel gevoel bij Stef in de loop kon geven. Hij maakte deze uitstekende pass koelbloedig af. Dit bleek - na afloop - het laatste goedgemikte schot op doel te zijn geweest.
De een na de andere aanval diende zich aan. Maar zonder onszelf te belonen bleef dit minuten lang doorgaan. Totdat de aanvallers van Roda zich weer eens bij het doel van Tom aandiende. De bal lag er plots in. Schrik op het veld én daarnaast. De slotfase naderde, en het stond wederom gelijk: 2-2. Trainert vormde niet lang daarna zijn welbekende driehoekssteken met zijn handen. De praeses spurtte naar voren en ging de laatste minuten door het leven als spits. Veel gevaar werd er ook zeker gesticht voorin. Maar het vizier van de gehele aanvalslinie stond helaas niet voldoende op scherp. Kortom, genoeg om de komende weken op te trainen. Maar veel tijd is er niet. Aanstaande zaterdag staat IJsselmeervogels alweer op het programma. Dan zal ook ons taalgebruik flink moeten worden aangepast.
CM
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
- Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.
- Meld je aan voor vrijwilligerswerk, en geef je voorkeurswerkzaamheden op.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
