Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Een bevroren wedstrijd op de Siberische hooglanden van Sporting`70

Een bevroren wedstrijd op de Siberische hooglanden van Sporting`70

Sporting '70 VR2

4 - 1

Odysseus '91 VR2

... (vrije trap)
10'
... (intikker)
15'
20'
Lieke Lovink (intikker)
... (schot)
40'
... (schot)
70'

Competitie

Vrouwen, VR2, 3e klasse B

Datum

17 maart 2018 12:45

Accommodatie

Onbekend

Opstelling Odysseus '91 VR2

De wedstrijd stond gepland voor 12:45 uur. We begonnen met zoals gewoonlijk onze Elke op het doel en met in de verdediging Fleur, Linsey, Marloes en onze gazelle Dorien. Op het middenveld stonden Pim, Ayleen en Christa. De aanval bestond uit onze aanvoerder Lieke, Evy en Nicky. Om tien voor één klonk het startsignaal en konden we met een temperatuur van -2,5°C beginnen aan de wedstrijd. Ondanks de kou ging Sporting fel uit de startblokken en had Ody zoals gewoonlijk 10 minuten nodig om wakker te worden. En nog binnen de 10 minuten snooze van de Ody-meiden viel de 1-0 voor Sporting. Een door de wind meegenomen vrije trap dwarrelde zomaar het doel in.

Na ongeveer 15 minuten werd het steeds kouder door de harde windvlagen en dat bevorderde het spel van de paarse leeuwinnen niet. Er werd wel iets harder gelopen op het veld en er ontstonden iets meer kansen maar desalniettemin brachten de Sporting-meiden meer strijd en dat resulteerde in de 2-0. Een vrije trap werd ingetikt door één van de drie meiden van Sporting die op zo vrij stonden dat het buitenspel leek. Na 20 minuten kon Ody gelukkig wat terug doen. Lieke tikte een mooie vrije trap van Pim binnen: 2-1. Er kwam weer een beetje hoop terug bij de paarse ploeg maar dat was niet van lange duur. Het ging allemaal heel langzaam en moeilijk bij Ody. Er werd niet gevoetbald en Sporting toonde meer strijd en passie. Ze kwamen beter vooruit en konden wel combineren en blijven lopen. Vlak voor rust kwam dan ook de 3-1 op het scorebord. De rechtsvoor van Sporting kreeg de bal in de 16-meter en schoof hem onder Elke door. Pim probeerde daarna nog de achterstand te verkleinen met een prachtig schot op doel, maar die ging helaas op de lat.

Ondanks de achterstand klonken er in de kleedkamer tijdens de rust wel geluiden met geloof op een goede afloop. Drie keer scoren zou per slot van rekening genoeg moeten zijn. Echter, eenmaal terug op het veld zonk het ijs toch in de schoenen en sneeuwde het geloof weg, want ondertussen was het gaan sneeuwen en was het harder gaan waaien. Sporting ging wederom weer goed van start en drong aan. Ze creëerden veel kansen voor het strafschopgebied maar niks was nog echt gevaarlijk omdat Ody wel bleef verdedigen. Het goede voetbal wat de Ody-meiden in zich hebben kwam er nu ook weer niet uit. Ondertussen was Annabelle op de bank er niet helemaal bij met haar hoofd en vergeleek de kleuren van Sporting met die van Shell (ja, Shell het tankstation). Ondertussen zette Sporting een nieuwe aanval op en kreeg de nummer 7 wederom de bal en ronde hem net als in de eerste helft goed af door in de rechter onderhoek te schieten: 4-1. Vlak daarna kreeg Sporting nog een grote kans, maar Elke was heel scherp en zat met haar rechter arm goed bij de bal waardoor hij voorlangs ging.

Ondertussen leek het net alsof we in Siberië waren beland met de zeer koude windvlagen die de sneeuw hard langs deden waaien. Wie zich buiten de dug-out begaf, veranderde onmiddellijk in een verkleumde ijspegel. Emma, die stond te vlaggen, zag er in de verte uit als een besneeuwde ijsbeer met een bontkraag en iedereen in de dug-out was haar heel dankbaar dat zij ging vlaggen. Naarmate de wedstrijd tegen het einde liep, verslechterde het spel van Ody en kreeg Sporting meer ruimte maar maakte daar geen gebruik van. Verder ontstonden er ook geen kansen meer voor Ody. Hier en daar nog wel een goede individuele actie. Na anderhalf uur langzaam veranderen in ingevroren vlees was iedereen was blij dat de scheids affloot.

Ondanks het slechte spel ben ik toch trots op het team dat ze deze wedstrijd met deze kou hebben gespeeld. Hierbij ook de felicitaties voor de meiden van Sporting’70 voor het behalen van de periodetitel. Het was niet onze wedstrijd maar er komen er nog zat, dus deze pot gauw vergeten, kop omhoog en de blik op de volgende wedstrijd!

AA

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!