Heerlijk middagje Soest

In de 20^ste eeuw waren er verscheidene sanatoria in Nederland. Herstellingsoorden voor met name tuberculose patiënten. Ziekenhuizen waren het niet echt te noemen, de voornaamste geneesmiddelen waren voeding en rust. Voor het personeel misschien niet de meest uitdagende werkomgeving. Voordeel was natuurlijk wel de anderhalf uur durende pauze tussen de middag, waarin de patiënten konden slapen. 90 minuten lang niets te doen, tja dan kun je er net zo goed een balletje bij pakken natuurlijk. Zo moeten ze ook in omgeving Soest hebben gedacht. Mede dankzij het uiterst competitieve keuken- en tuinpersoneel werden daar al snel heuse voetbalwedstrijden gehouden. Voeg wat vrienden en familie van personeel toe, plaats een 6-tal decennia later een uitstekende kunstgrasmat, zorg voor een lokaal zonnetje en je krijgt een voetbalvereniging die uitermate geschikt is om een stel Utrechtse studenten te verwelkomen voor een lekkere pot voetbal.

De heenwedstrijd eindigde in een 4-2 overwinning voor de paarshemden. Het meest memorabele aan die wedstrijd was echter de liefdevolle relatie tussen de Soestse bank en onze snordragende linkshalf. Dit liet een van de begeleiders van de gasten destijds zelfs verleiden tot een complimenteus bericht op de Odysite over de goede organisatie van onze vereniging en het vertrouwen dat deze meneer had in de competenties van de toekomstig afgestudeerden. Helaas kan ik geen citaten uit dit liefdesbetoog met u delen, aangezien het merkwaardig genoeg verwijderd is voordat een selectielid het heeft kunnen lezen. Wellicht uit angst dat te veel selectiespelers over zouden stappen naar zo’n vriendelijke trainersstaf. Enfin, des te meer reden voor een gezellige sportmiddag.

De wedstrijd begon met een 1-0 stand voor VVZ op het scorebord. Gelukkig bracht deze psychologische oorlogsvoering de dienstdoend scheidsrechter niet van de leg. In de eerste helft was het speloverwicht voor Ody, dat zich met een bewegend middenveld en voetballende oplossingen naar de goal van de tegenstander trachtte te spelen. Dit lukte aardig en zo creëerde Ody menig kans. Dit leidde tot de 0-1 van Fabobelly. Waar hij gewend is zijn bezorgingen door Cypriotische trekvogels geleverd te krijgen, was het dit keer de voet van een witstaarthertje die de bal panklaar opleverde. Het afmaken van zo’n voorzet is aan onze Denim-on denim wel besteed. Ook VVZ wist zo nu en dan gevaarlijk te worden. Met name via de handige buitens werden verscheidene dreigende voorzetten afgeleverd, zonder dat hier echt goede doelpogingen uit voort kwamen. De beste kans kwam echter uit een corner. Hierbij liet de gier zich afleiden door een onaangewroten karkas langs de lijn, waardoor de bal vrij kon worden ingekopt. Lionel Wessi stond echter op de goede plek om de bal van de lijn te koppen. Wedstrijd geslaagd zou je zeggen, maar niet voor onze Wes. Na nog enkele mogelijkheden en goede corners voor Ody deed Wessi z’n naam eer aan en rondde hij na een heerlijke sleep keurig af met links. Verder waren er nog enkele opstootjes tussen VVZ’ers en voornamelijk, hoe verrassend, onze snordragende linkshalf. God zij dank was onze lievelingstrainer er als de kippen bij om de gemoederen te bedaren met enkele weloverwogen, verzoenende woorden. Overigens vlogen de krachttermen ook onderling bij de Soestenaren geregeld over het veld. Gelukkig kon de scheidsrechter de strijd in rustig vaarwater houden. Met 0-2 aan de thee.

In de 2^e helft gooide VVZ het systeem om in een poging de wedstrijd te doen kantelen, maar om te zeggen dat de snelle 1-2 door de tactische aanpassingen kwam gaat wellicht wat ver. Na een lange bal kon Struuk ogenschijnlijk makkelijk uitverdedigen. Desondanks speelde hij de bal terug op Rik. In principe geen probleem, alleen dat Rik er niet was zorgde voor een iets penibelere situatie. Zo rolde de bal rustig het doel in. Waarschijnlijk kwam Struuks handelen door de jagende spits in zijn rug. Sinds deze week heeft Struuk namelijk een schrikreactie bij alles wat plots van achter komt. Waar dit dan weer door komt zal ik maar niet al te veel op in gaan. Veel meer hoop op een aansluitingstreffer kreeg VVZ niet, want in het 2^e bedrijf was Ody alleen nog maar sterker. Al snel viel een corner bij Caspar, die met een handige kniebeweging De witte Keniaan a.k.a. De knik een onmisbare kans voorschotelde, 1-3. Ody bleef heersen en VVZ kon alleen met lange ballen nog enkele kleine dreiginkjes bewerkstelligen. Ook de ingevallen CH kon nog zijn goaltje meepikken. De fijngevoeligheid waarmee hij de bal over de keeper heen plaatste zie je bij Ody over het algemeen alleen bij mislukte voorzetten, maar dat zal dit keer vast niet het geval zijn geweest. Verder kwam Mick nog in de ploeg, alsmede Lucas die zijn competitiedebuut bij Heren 1 maakte. Zij tikten op het middenveld vrolijk mee naar de 1-4 einduitslag.

Al met al een goede overwinning van de Paarshemden, waardoor de 2^e plaats op de ranglijst kon worden ingenomen en dus mogen onze studenten nog altijd hoop houden op het 2^e kampioenschap in 2 jaar. Zo zie je maar weer waar een middagpauze uiteindelijk allemaal toe kan leiden.

Opstelling: Vieze Rik; Lionel Wessi, Op wie je kan bouwen, Struuk, Biemans; Caspar, De knik (Commissaris Extern), De gier (Nick Carter), Turbo; Bambi, Sensation White (CH).

CvdW

Registreren Waarom registreren