Winnen = bier

Bij het betreden van het veld werd meteen duidelijk dat we met z'n allen geen VOA gingen oplopen (Voetbal Overdraagbare Aandoening, red.) want in plaats van kankerverwekkende rubbergranulaatkorrels had de tegenpartij besloten mollen en pollen uit te zetten afgelopen zomer. Dat eigen huis en tuin nog geen mooi gazonnetje had aangelegd mocht de pret echter niet drukken, de dames waren er klaar voor. Na een formidabele warming-up van pak-m-beet 10 minuten mochten we dan eindelijk beginnen. Scheids; fluit maar op uw fluitje.

Na 5 minuten ontstond de eerste doelkans. Een steekpass naar voren, een snelle spits die naar voren rende. Het publiek werd wild, was dit de eerste keer dat VVGA VR1 in een wedstrijd voor zou staan? Godzijdank wist Nikki, beer van een vrouw, met een subtiel tikje de bal net over de lat te gooien. Zo, de eerste waarschuwing was binnen;voetbal is een spel van fouten, wie de minste fouten maakt wint.

Gelukkig snapte Esther het belang van scoren en tikte ze de eerste er na 9 minuten in, zo..nog 9 te gaan. De 15 minuten die volgde waren allemaal op de helft van de tegenstander, maar scoren was lastig omdat iedereen in de voorhoede goed verdedigd werd. In minuut 26 kreeg Rosanne  linksachter de bal en liep naar voren om hem af te spelen aan de voorhoede. Omdat iedereen goed gedekt stond was het echter onmogelijk om af te spelen waardoor de bal per ongeluk steeds dichter bij de goal in de buurt kwam. Met veel verbazing schoot ze de 2-0 erin "Huh, wat gebeurde hier?" Daarna was het hek van de dam, met de ene goal nog mooier dan de andere. Marloes wist vanaf 30 meter een bal precies over de keeper te schieten met een soort afwaaier/lobje/wereldschot. Wat ze precies met die bal in petto had moge Allah weten maar het gevoel dat we achteraf gratis bier kregen ging steeds meer leven.

In de rust stond het 5-0 en dat is een prima moment om even stil te staan bij het begrip 'Designer Vintage Sale'. Zoals u weet een alom bekend begrip binnen de voetballerij om aan te geven "Joh, ik ben er zaterdag niet, want zonder Chanel zit ik gewoon niet lekker in m'n vel en om mijn bikinilijn enkel Calvin Klein.''

Na de DVS was het tijd voor de tweede helft. Sari was voorafgaand aan de wedstrijd niet in de gelegenheid gesteld om haar ontlastende verklaring af te leggen waardoor rennen soms penibel was. Gelukkig heeft ze in de rust kunnen beren waardoor sprinten een makkie werd en de 6-0 er al gauw in lag. Even later wist Hans (keepster tegenstander) niet dat je een terugspeelbal niet in de handjes mag pakken dus kon Q een indirecte vrije trap in de 16 snoeihard in de hoek pegelen. 

Dit maakte blijkbaar zo veel los bij Q dat ze daarna 2 (!!!) maal heeft gesprint. Ik herhaal: Q trok 2 sprintjes. Ik spreek voor het gehele team als ik zeg dat we allemaal nog een beetje moeten bijkomen van dit bizarre voorval. Nadat Kim er ook nog eentje in wist te leggen stond de uiteindelijke score vast: 0-11 winst voor Ody! De kannetjes werden al dansend en wassend verorberd in de kleedkamer.

De winst moest later natuurlijk ook nog gevierd worden en dit gebeurde door een deel van het team in de stad. "Ik kan niet wachten om de hele avond op de wasbak in de WC te tongen zodat iedereen die gaat beren dit kan zien". Met deze poëtische uitspraak rond ik dit verslag bijna af, want ik wil kort ook nog even de scheids bedanken voor zijn heldere, rechtvaardige, humane en bovenal 'vrij-voor-discussie' manier van fluiten. Chapeau, chapeau, jij gaf de wedstrijd wat extra allure kado.

Man of the match: Rosanne van Gestel

Liefs,