Competitie
Vrouwen zaterdag, VR5, 5e klasse C
Datum
8 oktober 2016 11:30
Accommodatie
Onbekend
Het is zaterdag 8 oktober. De thuiswedstrijd van dames 5 tegen SC ’t Gooi, maar ook de dag van de teamfoto’s. Aangezien vorige week zaterdag dit sterrenteam niet heeft kunnen shinen op het veld in verband met een door ons speciaal aangevraagde baaldag voor de première van the pain body movie, hadden wij extra veel zin in deze wedstrijd. Totdat Ed in de groepsapp gooide dat er teamfoto’s gemaakt moesten worden. Dit gaf enige paniek. Maar wij zouden de dames van dames 5 niet zijn als wij natuurlijk altijd fabulous op foto’s staan. Dus ondanks dat Marloes in haar pyjama verscheen, liet Quirine de plaatsvervangende moves van Fred zien. Namelijk de UFFEN-pose. Aangezien onze UF Fred niet aanwezig was, nam Q deze taak even over. Samen met topfotograaf Ed en de aangeleerde UFFEN-pose van Q kunnen de foto’s natuurlijk niet anders dan perfect zijn… (let’s hope so)
In de kleedkamer werd de opstelling door EJ en Koen gepresenteerd en werden er tactische vragen gesteld. Wat deze vragen precies zijn kan ik natuurlijk niet vertellen, want kom op, als er iets niet tactisch is, is het verklappen van je tactiek. Maar kortom het was voor ons duidelijk hoe we wilde gaan voetballen. De woorden van DÉ mannen was vooral veel schieten, ons eigen spel spelen en vooral veel plezier maken!
Eenmaal op het veld begonnen we met de warming up. En oh ja, diegene die twijfelde om een shirt onder het voetbalshirt aan te trekken omdat het zogenaamd koud was -> #JOS
Volgens de stand in onze poule waren we aan elkaar gewaagd, dus moesten we scherp zijn vanaf het moment dat we op het veld stonden. Daarnaast was er een overvloed aan publiek aanwezig, die we niet wilde teleurstellen: We all feel the pressure! Een paar minuten later dan de geplande tijd kwam de scheidsrechter dan eindelijk aan. Waarschijnlijk kwam deze Engels sprekende scheids uit Gibraltar met een Spaanse mentaliteit: mañana, mañana.
Maar goed….
Op de middencirkel kwamen we bijeen en gaf onze aanvoerster Cheryl ons nog even een samenvatting wat er belangrijk was deze wedstrijd. Vooral het eerste kwartier heel veel druk zetten en ontzettend scherp zijn, aangezien we hier nog wel eens problemen mee hebben. Daarnaast ook positief coachen en veel schieten (ook al gaan de schoten naast) waren belangrijke punten. Waarop Merlijn in de positieve vibe bleef en ons aanmoedigde om veel te schieten met de zin: Jammer schot, maar een lekkere kont!
Achtüng Fertig Löss klonk het vervolgens. En nee we hebben nog steeds geen nieuwe yell #JOS. Maar deze blijft nog steeds goed, want zeg nou zelf, klinkt wel lekker agressief toch?
De eerste 20 minuten van de eerste helft begon erg goed. We zetten goed druk en sloten goed aan in de omschakelmomenten. Dit resulteerde uiteindelijk in een doelpunt van ghetto Sari. Door goed meelopen in de aanval kon zij uit een rebound de bal binnenschieten. YESS.. zou de taboe van het niet scoren dan eindelijk doorbroken zijn? Niet heel veel later scoorde Sharon een mooi doelpunt door vanaf de punt zestien te schieten. De bal ging via de binnenkant paal het goal in! Zouden de trainingen van DÉ mannen met hun creatieve idee met ballonnen dan toch echt geholpen hebben om dan eindelijk die ballen het goal in te krijgen? Ach, als hun ego daar groter van wordt om te denken dat het aan die training lag, dan geven wij hier best in mee! Maar het voelde goed om eindelijk weer doelpunten te scoren.
Helaas werd het voetbal daarna iets minder. Dit was mede doordat iedereen bij ons op het veld volgens mij een burn-out opliep van onze tegenstanders. Nog nooit hebben we dit soort tegenstanders meegemaakt die zo aan het zeiken waren. Ik heb besloten om het te vergelijken met een ziekenhuis. Waarom een ziekenhuis? Nou stel je voor dat je op een kraamafdeling bent waar net allemaal pasgeboren baby’s liggen. En wat doen baby’s? HUILEN. En wat is er algemeen bekend van kersverse ouders met hun pasgeboren huilbaby -> Mentale stress en frustratie. De populairste vraag op dat moment: ZIT ER OOK EEN STOPKNOP OP?!
Maar nee, op dit team zat geen stopknop. We lieten ons te veel verleiden om hierin mee te gaan. Daarnaast hielp de scheids ook zeker niet om ons in ons spel te houden. Er werd ontzettend veel afgefloten. Conclusie: We kregen het niet voor elkaar om ons eigen spel te spelen. Tijdens een terugspeelbal op Nickelson die ze niet lekker weg kon werken, kwam er uiteindelijk een doelpunt doordat hun spits makkelijk door onze verdediging heen kon lopen. Het was 2-1…
En echt in de 44e minuut kregen wij ook nog eens een penalty tegen. Helaas kon Nickelson deze niet stoppen. Nik, het lag aan je shirt! Wanneer je eindelijk een fluorescerend keepershirt aan hebt lok je die bal regelrecht je handen in!
Rust… shit het is 2-2. Tijdens de rust kon je goed merken dat de frustratie erg hoog zat bij iedereen. Koen en EJ zagen dat we onszelf verloren in dat hele mentale gedoe. De opdracht en beste tip: Compleet negeren! Nergens meer op ingaan. Ons eigen spelletje weer gaan spelen. Zo begonnen we de tweede helft. Het ging duidelijk wel beter, we kwamen steeds meer aan voetballen toe. Of naja… wanneer het spel een keer niet werd doodgefloten..
In de tweede helft gingen we steeds meer op hun helft spelen en kregen wel weer wat kansen. Maar helaas gingen ze er niet in. Twee-twee, het zit Dames 5 weer niet mee!
Man of the match: Kimmie. Die met haar gefrustreerde huilhoofd op de foto moest bij de overhandiging van de Saskia van Veen-wisselbokaal. Nog nooit gehoord van deze bokaal? Schaam je diep, ga je inlezen in ons team!
Na deze sensationele wedstrijd maken we ons volgende week weer op voor een backpackavontuur naar Verweggistan a.k.a Amsterdam.
KW #loveyouall
De punten die je verder deze dag hebt gemist:
- Merlijn is alleen maar op voetbal gegaan door haar knieënfetish. Want tsja, tijdens het voetballen zie je door de hoog opgetrokken sokken, laag hangende broekjes en lange mouwenshirts alleen die prachtige knieën natuurlijk nog.
- Aanvalstechniek van Sjaan: Deze tegenstander de volgende keer bekogelen met natte kruidkoek. Want dat lijkt op stront.
- Sanne die toch echt toestemming kreeg om de theekan in de rust OP het veld te brengen bij de wedstrijd van dames 2. OMG.
- Q die tijdens de wedstrijd alle aandacht trok doordat ze met haar blote billen langs de lijn stond, dit omdat ze haar broekje MOEST omwisselen met die van Sanne die aan het vlaggen was. - Sorry, maar voor Q’s bestwil blijft deze foto in privékringen.
- #vlaai #vlaai #vlaai
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
- Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.
- Meld je aan voor vrijwilligerswerk, en geef je voorkeurswerkzaamheden op.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
