Teamdag - Wartburgia #JOS

Wartburgia VR6

1 - 2

Odysseus '91 VR5

37'

Quirine Eijkelenboom (schot)

Assist: Frieke de Raadt

70'

Quirine Eijkelenboom (vrije trap)

... (vrije trap)

93'

Competitie

Vrouwen zaterdag, VR5, 5e klasse C

Datum

10 september 2016 16:45

Accommodatie

Onbekend

Het is Zaterdag 10 september en vandaag is onze eerste competitiewedstrijd met een team met knapperds. Maar zoals onze papa’s en mama’s zeggen, een goede voorbereiding is het halve werk, dus eerst even samen een bodempje leggen. We verzamelen al om 12.45 bij van Velsen en twee uur later pakken we de trein richting een gat dat Amsterdam heet. Waarschijnlijk vond iemand het grappig om ons tussen een competitie met teams in Hilversum, Almere en Amsterdam te zetten. Maar what doesn’t kill us makes u stronger en onze uitwedstrijden worden de dagen dat we aan onze teambuilding doen, regels maken en tradities creeëren, zoals de wekelijkse karaokesessie die vorige week is ingevoerd.

Terwijl iedereen lekker van haar broodje genoot, legde EJ met zijn brakke hoofd en bad hairday alvast de tactiek van vandaag uit aan Friekie Fred. Frieke komt uit TanzaNIa en niet TanZAnia en zal voordat ze een hattrick kan scoren toch eerst even moeten weten wat een hattrick is #JOS. Ohja dat is nieuw de #JOS staat voor elke domme actie die gemaakt wordt, dit omdat Jos hier simpelweg het beste in is. Plannen zijn er om de Jos van de maand in te voeren, maar dit ligt nog op tafel. Of ons ufje de Ody zonnebril ook bij UVSV draagt? Niet binnen want dat is niet nodig. Behalve de afspraak om gewoon te winnen, zijn er nog meer toekomstplannen gemaakt en wel tussen Nik en Q. Nog niks staat vast, maar als ze later samenwonen leven ze op een boerderij in Drenthe met twee kinderen, drie honden en vier katten. Ook hebben ze een paar kippetjes en varkens die ze zelf slachten en opeten. Waar ze vroeger in het brugklasleven haar zinnen op Sari had gezet, wat resulteerde in stalkergedrag en het blokkeren van Nikki’s nummer door Saar, heeft ze nu in Q een slachtoffer gevonden.

Het is tijd om te vertrekken, Sanne en Sari springen samen op de motor en de rest van het team pakt de trein #treinleven (zie foto’s). Tijdens de reis bespreken we onze yell en hoe deze tot stand is gekomen. We spreken af dat we vandaag weer even terug vallen op onze oude yell en dat de nieuwe, op een net zo’n legendarische manier als de oude, gewoon moet ontstaan. We besluiten dus niet voor korter, KORTER, korter, KORTER, MAND te gaan. Verder werd er nog besproken hoe Jos Q drogeerde, door haar brownies te voeren met iets dat lijkt op munt (beetje #JOS wel Q).

Tijdens de bespreking vulde Sjaan aan: Als de wiedeweerga naar voren. En iemand gaf mee: Gewoon schieten als je kan want het is een tyfus slechte keeper. Met dat in gedachten begonnen we de wedstrijd. En om 16.45 klonk het startsignaal! De clicheetjes vlogen over het veld. Scherp zijn Ody! Kom op hé! Fel zijn vanaf de eerste minuut! En dat waren we! Iedereen ging er vol in wat leidde tot een strijdlustig, maar ook chaotisch spel. Ergens in de eerste helft maakte Sharon een moeilijke misser maar gaf daarna een prachtige pass, onbedoeld via Frieke #JOS, aan Q die er een grandioze goal van maakte. BAM 0-1. Verder hadden we nog heel veel kansen en heel veel missers. Doordat we er vol in gingen hebben we het Amsterdamse team ongeveer van elke wissel die ze hadden beroofd, maar Sharon deed niks dit was vast de buurvrouw! Blijkbaar is Jos ook nog bedreigd en Sari heeft gewoon iedereen die op haar pad kwam gebeukt. Nik heeft er af en toe nog wat extra spanning in weten te brengen, maar we hebben afgesproken dat dit onnodig is de volgende keer. We begonnen de tweede helft met de intentie om er 0-4 van te maken. Dat is half gelukt, op eens was het 0-2. Deze heb ik gemist, maar ik heb gehoord dat het een vrije trap van Q was vanaf ongeveer de middellijn tot in de goal dus. Het moet schitterend zijn geweest! Daarna scoorde Wartburgia, 5 minuten nadat ze eigenlijk hadden moeten scoren, toen er een vrouwtje van hun de lege goal miste. Er is daarna vast geroepen: Nog een paar minuten! Nu wij weer! Dat gebeurde niet maar die laatste minuten, wat er uiteindelijk 15 bleken te zijn, waren toch wel rete spannend. Uiteindelijk hebben we 105 minuten lang alles gegeven en zijn we een stap dichter bij het kampioenschap. We begonnen onze lange reis naar huis met de eerste winst in the pocket! En voor Jos ook nog de eer van een Saskia Veen wisselbokaal #JOSmanofthematch.

De dag was nog niet voorbij, er stond nog een teamactiviteit op de planning, namelijk meters maken in de Rex (hier hoorden we eigenlijk al bovenaan te staan). Voordat dit kon gebeuren moesten we eerst nog even voor de tweede keer een bodempje leggen (voorbereiding is alles). Nadat we om 22.00 even genoten hebben van een paar heerlijke pizza’s begon de karaoke sessie. Eerder de dag begonnen we om in Amsterdamse sferen te blijven in het kleedlokaal al met Hazes, nu waren de gouwe ouwe aan de beurt, zoals atomic kitten en de sugarbabes. Na nog een lesje over Bieber, van een echte belieber Nik (want ze heeft de sokken), konden we ons dan eindelijk bij de rest van Ody in een bomvolle Rex voegen. Hier hebben we uitgebreid onze winst gevierd. Nikki, Frieke en ik waren voor de tweede keer the last women standing, maar zo zijn wij als wingwomen voor Kimmie!

Na deze heftige avond maken wij ons op voor de wedstrijd van volgende week tegen Waterwijk om 11.30 @ODY Komt dat zien!

DVL #vlaai

Nieuwe regels:

- #JOS
- teammeter

- teamtas met wieltjes

- je mag geen laat maar in het veld roepen

- Daan speelt met nr 13

- Leeftijd x2 -7 anders is het vies

- Voor iedereen die het niet mee gekregen heeft de woorden van EJ:

‘’Stel je voor dat we toch kampioen worden. Dan zou ik echt gaan huilen bij de kampioenswedstrijd als de scheids affluit. En een tatoeage zetten.’’

- *Ik ga ervan uit dat Koen hier ook in mee zal gaan